Przejdź do zawartości

Addycja elektrofilowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Addycja elektrofilowareakcja chemiczna typu addycji, w której związek chemiczny posiadający niedomiar elektronów przyłącza się do związku posiadającego nadmiar elektronów, bez odrywania się od tego drugiego produktów ubocznych. Nazwa tej reakcji wynika z tego, że związki z niedomiarem elektronów nazywa się elektrofilami.

W chemii organicznej addycja elektrofilowa zachodzi najczęściej do związków posiadających wielokrotne wiązania węgiel-węgiel (np.: alkeny). W wyniku tej reakcji jedno lub więcej wiązań π między atomami węgla rozpada się z utworzeniem wiązań σ między atomami węgla a elektrofilem:

YZ + C=C → YCCZ

Wyjściowy związek YZ nie jest często sam z siebie elektrofilowy, lecz staje się nim w wyniku dysocjacji elektrolitycznej, w wyniku której powstaje kation Y+.

YZ → Y+
+ Z

To właśnie jon Y+ pełni rolę faktycznego elektrofila, który jest atakowany przez wiązanie C=C i „pobiera” elektron z wiązania π, aby utworzyć między sobą i jednym z atomów węgla wiązanie σ:

Y+
+ C=C → YCC+

W wyniku tego procesu powstaje nowy kation YCC+
, który z kolei jest atakowany przez anion Z
, będący silnym nukleofilem, czyli posiadający nadmiar elektronów:

YCC+
+ Z
→ YCCZ

Reakcja addycji elektrofilowej do wiązań wielokrotnych węgiel-węgiel jest zwykle regioselektywna i zazwyczaj zachodzi zgodnie z regułą Markownikowa. W chemii metaloorganicznej, wiele reakcji addycji elektrofilowych zachodzi jednak często przeciwnie z regułą Markownikowa.

Przykładami reakcji addycji elektrofilowej są m.in.:

Innymi klasami reakcji chemicznych są: