Chmielisko
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
| Wysokość |
162 m n.p.m. |
| Populacja (2009) • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy |
1511 |
| Kod pocztowy |
231778 |
| Strefa czasowa | |
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
| 53°12′24,1200″N 23°59′33,0000″E/53,206700 23,992500 | |
Chmielisko (biał. Хмеліска, Chmieliska, ros. Хмелиско, Chmielisko) – wieś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie brzostowickim, w sielsowiecie Brzostowica Wielka.
Geografia[edytuj | edytuj kod]
Wieś położona jest 52 km na południe od Grodna i 6,9 km od granicy polsko-białoruskiej. Zabudowa rozmieszczona jest wzdłuż jednej, krętej drogi ciągnącej się ze wschodu na zachód[2].
Historia[edytuj | edytuj kod]
W czasie I wojny światowej wieś była okupowana przez Niemców. Na początku 1919 roku, po ich wycofaniu się, została zajęta przez Wojsko Polskie. 7 czerwca 1919 roku, wraz z całym powiatem grodzieńskim, weszła w skład okręgu wileńskiego Zarządu Cywilnego Ziem Wschodnich – tymczasowej polskiej struktury administracyjnej[3]. Ok. 24 lipca 1920 roku, podczas ofensywy Tuchaczewskiego, została zajęta przez Armię Czerwoną[4], następnie odzyskana przez Polskę. 20 grudnia 1920 roku włączona wraz z powiatem do okręgu nowogródzkiego[5]. Na mocy traktatu ryskiego formalnie weszła w skład II Rzeczyspolitej. Od 19 lutego 1921 roku[6] w województwie białostockim, w powiecie grodzieńskim, w gminie Brzostowica Wielka. W 1921 roku we wsi było 7 domów mieszkalnych[7]. W 1930 roku we wsi było 10 budynków[8].
W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 roku miejscowość znalazła się pod okupacją radziecką. 2 listopada została włączona do Białoruskiej SRR. 4 grudnia 1939 roku włączona do nowo utworzonego obwodu białostockiego. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. 22 lipca 1941 roku włączona w skład okręgu białostockiego III Rzeszy. W 1944 roku ponownie zajęta przez wojska radzieckie i włączona do obwodu grodzieńskiego Białoruskiej SRR. Od 1991 roku miejscowość wchodzi w skład niepodległej Białorusi.
Demografia[edytuj | edytuj kod]
Według spisu powszechnego z 1921 roku wieś zamieszkana była przez 53 osoby, w tym 37 Białorusinów i 16 Polaków. Prawosławie wyznawało 49 mieszkańców wsi, katolicyzm – 4[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu grodzieńskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
- ↑ Google Maps. [dostęp 2018-02-20].
- ↑ Dz. Urz. ZCZW z 1919 r. Nr 5, poz. 41
- ↑ Wyszczelski 2010 ↓, s. 605
- ↑ Dz.U. z 1920 r. nr 115, poz. 760
- ↑ a b Dz.U. z 1921 r. nr 16, poz. 93
- ↑ Skorowidz… ↓, s. 32
- ↑ Mapa Taktyczna Polski 1:100 000. Mapster, 1930. [dostęp 2018-02-20].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych.. T. 5: Województwo białostockie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1924, s. 33.
- Lech Wyszczelski: Wojna polsko-rosyjska 1919–1920. Wyd. 1. T. 1. Warszawa: Bellona, 2010, s. 696. ISBN 978-83-11-11934-5.