Kaszyńce

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kaszyńce
Кашанцы
Ilustracja
Państwo

 Białoruś

Obwód

 grodzieński

Rejon

brzostowicki

Sielsowiet

Brzostowica

Wysokość

156 m n.p.m.

Populacja (2009)
• liczba ludności


84[1]

Nr kierunkowy

1511

Kod pocztowy

231778

Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego
Mapa konturowa obwodu grodzieńskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Kaszyńce”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kaszyńce”
53°09′30″N 23°59′09″E/53,158333 23,985833

Kaszyńce (biał. Кашанцы, Kaszancy, ros. Кашенцы, Kaszency) – wieś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie brzostowickim, w sielsowiecie Brzostowica Wielka. Położona jest 55 km na wschód od Białegostoku i 4,6 km od granicy polsko-białoruskiej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wieś magnacka położona była w końcu XVIII wieku w powiecie grodzieńskim województwa trockiego[2].

W czasach zaborów w granicach Imperium Rosyjskiego, w guberni grodzieńskiej, w powiecie grodzieńskim. Od 1919 roku w granicach II Rzeczypospolitej. 7 czerwca 1919 roku, wraz z całym powiatem grodzieńskim, weszła w skład okręgu wileńskiego Zarządu Cywilnego Ziem Wschodnich – tymczasowej polskiej struktury administracyjnej[3]. Latem 1920 roku zajęta przez bolszewików, następnie odzyskana przez Polskę. 20 grudnia 1920 roku włączona wraz z powiatem do okręgu nowogródzkiego[4]. Od 19 lutego 1921 roku[5] w województwie białostockim, w powiecie grodzieńskim, w gminie Brzostowica Wielka. We wrześniu 1921 roku we wsi było 5 domów mieszkalnych i 8 zamieszkanych zabudowań innego typu[6].

W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 roku miejscowość znalazła się pod okupacją radziecką.. 2 listopada została włączona do Białoruskiej SRR. 4 grudnia 1939 roku włączona do nowo utworzonego obwodu białostockiego. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. 22 lipca 1941 roku włączona w skład okręgu białostockiego III Rzeszy. W 1944 roku ponownie zajęta przez wojska radzieckie i włączona do obwodu grodzieńskiego Białoruskiej SRR. Od 1991 roku miejscowość wchodzi w skład niepodległej Białorusi.

Demografia[edytuj | edytuj kod]

Według spisu powszechnego z 30 września 1921 roku wieś zamieszkana była przez 94 osoby, w tym 65 Białorusinów i 29 Polaków. Wszyscy mieszkańcy wsi wyznawali prawosławie[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Liczby ludności miejscowości obwodu grodzieńskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
  2. Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 97.
  3. Dz. Urz. ZCZW z 1919 r. Nr 5, poz. 41
  4. Dz.U. z 1920 r. nr 115, poz. 760
  5. Dz.U. z 1921 r. nr 16, poz. 93
  6. a b Skorowidz…, s. 32

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]