Dziewanna fioletowa
Morfologia | |
Systematyka[1][2] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Podgromada | |
Nadklasa | |
Klasa | |
Nadrząd | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
dziewanna fioletowa |
Nazwa systematyczna | |
Verbascum phoeniceum L. Sp. pl. 1:178. 1753[3] |
Dziewanna fioletowa[4] (Verbascum phoeniceum L.) – gatunek rośliny z rodziny trędownikowatych. We florze Polski ma status gatunku rodzimego[4], chociaż według niektórych opracowań jest kenofitem[5].
Rozmieszczenie geograficzne[edytuj | edytuj kod]
Występuje w Europie Południowej i Środkowej oraz na znacznej części obszaru Azji (Kaukaz, Turcja, Zachodnia Syberia, Kazachstan, Kirgistan, Chiny)[6]. W Polsce jest rzadka, występuje na niżu, z wyjątkiem północnej części. Najliczniej występuje w południowej i wschodniej części niżu. W Karpatach znana jest tylko z jednego stanowiska na Pogórzu Wielickim. Znajduje się w okolicach Sułkowic, na południowym, podszczytowym stoku wzgórza Babia Góra[7].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
- Łodyga
- Wzniesiona, pojedyncza, o wysokości do 1 m. Jest cała omszona, a w obrębie kwiatostanu gruczołowato owłosiona[8].
- Liście
- Dolne liście zebrane w różyczkę liściową, liście łodygowe wyrastają skrętolegle. Mają krótkie ogonki, są jajowate lub eliptyczne, o brzegach grubo karbowanych lub wycinanych[8].
- Kwiaty
- Pojedynczo wyrastają na głównej osi kwiatostanu. Oś kwiatostanu oraz jego gałązki i szypułki kwiatów są gruczołowato owłosione. Szypułki kwiatów są 3-4 razy dłuższe od ogruczolonego kielicha. Kwiaty fioletowe, grzbieciste o średnicy korony do 25 mm. Wszystkie nitki pręcików są wełniście owłosione fioletowymi włoskami[8]. Czasami (rzadko) zdarzają się okazy o kwiatach białych lub żółtych[7].
- Owoc
- Jajowatostożkowa torebka.
-
Pokrój
-
Kwiatostan
-
Kwiaty
-
Pokrój
Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]
Zazwyczaj roślina dwuletnia, hemikryptofit, czasami tylko roślina jednoroczna. W pierwszym roku wegetacji tworzy przy ziemi różyczkę liści, a dopiero w drugim roku wyrasta łodyga z kwiatostanem. Rośnie na słonecznych i suchych miejscach, na wzgórzach, łachach nadrzecznych, nasypach kolejowych. Preferuje gleby wapienne. Liczba chromosomów 2n = 32[7]. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla rzędu (O.) Festucetalia valesiacae[9].
Zmienność[edytuj | edytuj kod]
Tworzy mieszańce z dziewanną austriacką, dz. drobnokwiatową, dz. kutnerowatą, dz. pospolitą, dz. rdzawą, dz. wielkokwiatową i innymi[5].
Zagrożenia i ochrona[edytuj | edytuj kod]
W 2014 roku dziewanna fioletowa została objęta ochroną częściową[10]. Została umieszczona na polskiej czerwonej liście w kategorii NT (bliski zagrożenia)[11].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-03-24] (ang.).
- ↑ The Plant List. [dostęp 2017-03-01].
- ↑ a b Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.
- ↑ a b Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
- ↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2011-01-17].
- ↑ a b c Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Czerwona księga Karpat Polskich. Kraków: Instytut Botaniki PAN, 2008. ISBN 978-83-89648-71-6.
- ↑ a b c Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
- ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
- ↑ Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej roślin (Dz.U. z 2014 r. poz. 1409).
- ↑ Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.
- BioLib: 40801
- EoL: 484418
- EUNIS: 182842
- Flora of China: 200021299
- Flora of North America: 200021299
- FloraWeb: 6214
- GBIF: 3171951
- identyfikator iNaturalist: 170141
- IPNI: 770051-1
- ITIS: 505652
- NCBI: 441205
- identyfikator Plant List (Royal Botanic Gardens, Kew): kew-2453567
- Plants of the World: urn:lsid:ipni.org:names:770051-1
- Tela Botanica: 70733
- identyfikator Tropicos: 29201568
- USDA PLANTS: VEPH2