Kordelas

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kordelas z XVII-XVIII wieku

Kordelas (wł. cortelas) – rodzaj długiego noża o głowni prostej lub zakrzywionej, od XV wieku broń wojskowa używana przez formacje piechoty, później najczęściej wykorzystywany jako broń myśliwska[1].

Jako broń myśliwska kordelas służył do dobijania zwierzyny w trakcie polowań. Z czasem został przekształcony w broń paradną stanowiącą element galowego stroju myśliwego[2].

Potocznie nazwę tę stosuje się niekiedy niepoprawnie w odniesieniu do szabel abordażowych z XVIII-XIX wieku.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Mała encyklopedia wojskowa. T. 2. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1970, s. 86.
  2. kordelas, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-04-22].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Włodzimierz Kwaśniewicz: Leksykon broni białej i miotającej. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona, 2003.
  • David Harding: Encyklopedia broni – 7000 lat historii uzbrojenia. Warszawa: Penta, 1995.