Omikron2 Canis Majoris

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Omikron² Canis Majoris
ο² CMa
Ilustracja
Położenie w gwiazdozbiorze
Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Wielki Pies

Rektascensja

07h 03m 01,472s[1]

Deklinacja

−23° 49′ 59,85″[1]

Paralaksa (π)

0,00118 ± 0,00040[1]

Odległość

2800 ± 1400 ly
850 ± 430 pc

Wielkość obserwowana

3,02m[1]

Ruch własny (RA)

−2,21 ± 0,37 mas/rok[1]

Ruch własny (DEC)

−3,61 ± 0,40 mas/rok[1]

Prędkość radialna

48,40 ± 0,60 km/s[1]

Charakterystyka fizyczna
Rodzaj gwiazdy

błękitny nadolbrzym

Typ widmowy

B3 Ia[1]

Masa

20 M[2]

Jasność

110 000 L[2]

Wiek

~8 mln lat[2]

Temperatura

14 700 K[2]

Alternatywne oznaczenia
Oznaczenie Flamsteeda: 24 CMa
2MASS: J07030147-2349598
Cordoba Durchmusterung: CD−23°4797
Fundamentalny katalog gwiazd: FK5 270
Boss General Catalogue: GC 9307
Katalog Henry’ego Drapera: HD 53138
Katalog Hipparcosa: HIP 33977
Katalog jasnych gwiazd: HR 2653
SAO Star Catalog: SAO 172839
CPD−23°1747

Omikron² Canis Majoris (ο² CMa) – gwiazda w gwiazdozbiorze Wielkiego Psa. Jest odległa od Słońca o około 2800 lat świetlnych.

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Jest to błękitny nadolbrzym należący do typu widmowego B3. Jego jasność jest 110 tysięcy razy większa od jasności Słońca, a temperatura to około 14 700 K. Masa tej gwiazdy to około 20 mas Słońca, około 15 tysięcy lat temu zakończyła ona etap syntezy wodoru w hel w jądrze i rozpoczęła syntezę helu w węgiel i tlen. Gwiazda o tak dużej masie zakończy życie jako supernowa. Na niebie znajduje się dość blisko Omikron¹ Canis Majoris, ale gwiazdy te nie są związane grawitacyjnie, choć prawdopodobnie mają wspólne pochodzenie[2].

Gwiazda nie ma nazwy własnej, ale starożytni Arabowie określali nazwą „Panny” (arab. ‏عذارى‎ ʿaḏārā) cztery gwiazdy położone na południowy wschód od Syriusza: Adara (Epsilon), Wezen (Delta), Aludra (Eta) i Omikron² Canis Majoris[2][3].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h Omikron2 Canis Majoris w bazie SIMBAD (ang.)
  2. a b c d e f Jim Kaler: Omicron-2 Canis Majoris). [w:] STARS [on-line]. [dostęp 2017-05-24]. (ang.).
  3. Richard Hinckley Allen: Star Names Their Lore and Meaning. Nowy Jork: Dover Publications Inc., 1963, s. 130. ISBN 0-486-21079-0. (ang.).