Przejdź do zawartości

Pi3 Orionis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pi³ Orionis
π³ Ori
Ilustracja
Lokalizacja π³ Ori w gwiazdozbiorze Oriona
Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Gwiazdozbiór Oriona

Rektascensja

04h 49m 50,411s[1]

Deklinacja

+06° 57′ 40,59″[1]

Paralaksa (π)

0,12394 ± 0,00017[1]

Odległość

26,316 ± 0,036 ly
8,068 ± 0,011 pc

Wielkość obserwowana

3,190 ± 0,009m[1]

Rozmiar kątowy

1,526 ± 0,004 mas[2]

Ruch własny (RA)

464,06 ± 0,17 mas/rok[1]

Ruch własny (DEC)

11,21 ± 0,12 mas/rok[1]

Prędkość radialna

22,41 ± 0,52 km/s

Charakterystyka fizyczna
Rodzaj gwiazdy

żółto-biały karzeł

Typ widmowy

F6 V[1]

Masa

1,283 ± 0,006[2] M

Promień

1,323 ± 0,004[2] R

Metaliczność [Fe/H]

–0,03[2]

Wielkość absolutna

3,66m[3]

Jasność

2,822 ± 0,030 L[2]

Okres obrotu

<3,9 dni[4]

Prędkość obrotu

17 km/s[4]

Wiek

1,3 ± 0,2 mld lat[2]

Temperatura

6516 ± 19 K[2]

Alternatywne oznaczenia
Oznaczenie Flamsteeda: 1 Orionis
2MASS: J04495040+0657409
Bonner Durchmusterung: BD +06°762
Fundamentalny katalog gwiazd: FK5 1134
Boss General Catalogue: GC 5875
Katalog Gliesego: GJ 178
Katalog Henry’ego Drapera: HD 30652
Katalog Hipparcosa: HIP 22449
Katalog jasnych gwiazd: HR 1543
SAO Star Catalog: SAO 112106
Tabit; GCTP 1077.00, LTT 11517

Pi³ Orionis (Tabit, π³ Ori) – gwiazda w gwiazdozbiorze Oriona, znajdująca się około 26 lat świetlnych od Słońca.

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

Gwiazda nosi tradycyjną nazwę Tabit, wywodzącą się od arabskiego ‏ﺛﺎﺑﺖ‎ ṯābit, „niewzruszony”[4]. Pi³ Orionis jest najjaśniejszą gwiazdą tarczy Oriona, położoną w środku i najdalej na zachód. Gwiazdy tarczy noszą oznaczenie Bayera Pi Orionis; w obecnej kolejności są numerowane od północy, dawniej były ponumerowane od zachodu[4]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna w 2017 roku formalnie zatwierdziła użycie nazwy Tabit dla określenia tej gwiazdy[5].

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Pi³ Orionis to żółto-biały karzeł należący do typu widmowego F6, choć był także klasyfikowany jako możliwy podolbrzym. Gwiazda ta ma temperaturę 6500 K i emituje 2,8 razy więcej energii od Słońca. Masa gwiazdy została obliczona na 1,3 masy Słońca, jej promień jest równy 1,3 promienia Słońca[2]. Tabit istnieje od 1,1–1,5 miliarda lat[2], a przy takiej masie jego życie na ciągu głównym (okres syntezy wodoru w hel w jądrze) to około 4 miliardów lat[4]. Podejrzewa się, że jest to gwiazda zmienna typu Delta Scuti, ale brakuje jednoznacznego potwierdzenia[4][6].

210 tysięcy lat temu gwiazda ta przeszła w odległości 15 lat świetlnych od Słońca. Miała wówczas wielkość obserwowaną 2,01m, była zatem ponad dwukrotnie jaśniejsza dla oka[4][3].

Gwiazda ma czterech wizualnych kompanów. Składnik oznaczony B z pewnością jest tylko przypadkowym sąsiadem, gdyż ma zupełnie odmienny ruch własny i w ciągu 160 lat obserwacji znacznie zmienił względne położenie[7][8]. Istnieje przypuszczenie, że jeden z towarzyszy może być naprawdę związany grawitacyjnie z tą gwiazdą, ale jak dotąd nie jest to potwierdzone; nieznane są także żadne planety pozasłoneczne, które mogłyby wokół niej krążyć[6].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g Pi3 Orionis w bazie SIMBAD (ang.)
  2. a b c d e f g h i Tabetha S. Boyajian et al. Stellar Diameters and Temperatures I. Main Sequence A, F, & G Stars. „The Astrophysical Journal”. 746 (1), s. 101, 2012. The American Astronomical Society. DOI: 10.1088/0004-637X/746/1/101. (ang.). 
  3. a b Anderson E., Francis C.: HIP 22449. [w:] Extended Hipparcos Compilation (XHIP) [on-line]. VizieR, 2012. [dostęp 2017-10-24]. (ang.).
  4. a b c d e f g Jim Kaler: Tabit (Pi-3 Orionis). STARS. [dostęp 2017-10-24]. (ang.).
  5. Naming Stars. Międzynarodowa Unia Astronomiczna, 2018-08-10. [dostęp 2018-12-05].
  6. a b Pi3 Orionis 2?. [w:] SolStation [on-line]. [dostęp 2017-10-24]. (ang.).
  7. Mason et al.: WDS J04498+0658A. [w:] The Washington Double Star Catalog [on-line]. VizieR, 2014.
  8. TYC 96-137-1 w bazie SIMBAD (ang.)