Wielonarodowa Brygada Szybkiego Rozwinięcia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wielonarodowa Brygada Szybkiego Rozwinięcia
Multinational Standby High Readiness Brigade for UN Operations (SHIRBRIG)
Ilustracja
Znak Wielonarodowej Brygady
Historia
Państwo

 ONZ

Sformowanie

15 grudnia 1996

Rozformowanie

30 czerwca 2009

Dowódcy
Pierwszy

Dania gen. bryg. Finn Særmark-Thomsen

Ostatni

Dania gen. bryg. Kurt Mosgaard

Działania zbrojne
UNMEE, UNMIS
Organizacja
Dyslokacja

Dania Høvelte (dowództwo)

Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Rodzaj wojsk

piechota zmotoryzowana

Podległość

Departament Operacji Pokojowych ONZ

Skład

pułk piechoty, grupa bojowa, bataliony: 3 piechoty, zmechanizowany, inżynieryjny, medyczny, kompanie: piechoty, dowodzenia, rozpoznawcza, transportowa, żandarmerii wojskowej, eskadra śmigłowców

Strona internetowa

Wielonarodowa Brygada Szybkiego Rozwinięcia (ang. Multinational Standby High Readiness Brigade for UN OperationsSHIRBRIG) – międzynarodowa formacja wojskowa szybkiego reagowania, przeznaczona do działania w operacjach pokojowych ONZ, działająca w latach 2000–2009 w ramach Systemu Szybkiego Rozmieszczenia ONZ.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Zakończenie Zimnej Wojny i zmiana architektury bezpieczeństwa na świecie w latach 90. XX wieku dotyczyła również systemu operacji pokojowych ONZ. Fiaska misji w byłej Jugosławii i Rwandzie wywołały dyskusje dotyczące reformy funkcjonowania sił pokojowych. W 1995 roku Dania wysunęła inicjatywę utworzenia wielonarodowej brygady wsparcia operacji wojskowych ONZ-u (podobne propozycję padały również ze strony Kanady w 1995 i Holandii w 1994). 15 grudnia 1996 Dania, Holandia i Kanada oraz Austria, Norwegia, Polska i Szwecja podpisały list intencyjny dotyczący utworzenia Wielonarodowej Brygady Szybkiego Rozwinięcia i rozpoczęto proces jej formowania. 13 stycznia 2000 SHIRBRIG osiągnął gotowość operacyjną[1].

Decyzja o użyciu Brygady mogła zostać podjęta tylko na podstawie mandatu Rady Bezpieczeństwa, zgodnie z rozdziałami VI i VII Karty Narodów Zjednoczonych. Wtedy SHIRBRIG, w pełnym stanie liczący od 4500 do 5000 żołnierzy, miał być po 15 (maksymalnie 30) dniach gotowy do podjęcia działań. Po 60 dniach zostawałby zastąpiony przez zwykłe siły pokojowe.

Tym samym Brygada była formacją analogiczną do Sił Szybkiego Reagowania Unii Europejskiej i Sił Odpowiedzi NATO.

W 2008 Komitet Sterujący SHIRBRIG podjął decyzję o rozwiązaniu Brygady do 30 czerwca 2009.

Misje[edytuj | edytuj kod]

SHIRBRIG uczestniczył w operacjach pod egidą ONZ oraz organizacji regionalnych[1]:

Misja Państwo Początek Koniec Zaangażowanie SHIRBRIG Zadania
UNMEE  Etiopia
 Erytrea
2000 2001 Dowództwo i sztab UNMEE (95 oficerów i personelu wsparcia),
duńska kompania dowodzenia (200 żołnierzy),
kanadyjsko-holenderski batalion piechoty (600 żołnierzy).
Polski Kontyngent Wojskowy w Etiopii i Erytrei (6 żołnierzy)
Dowodzenie misją,
rozdzielenie zwaśnionych stron,
przestrzeganie zawieszenia broni.
ECOMOG  Wybrzeże Kości Słoniowej 2003 2003 3 oficerów Wsparcie planowania misji
UNMIL  Liberia 2003 2003 24 oficerów i personelu wsparcia Wsparcie organizacji dowodzenia misji
UNAMIS  Sudan 2004 2005 17 oficerów Wsparcie dowodzenia misji
UNMIS  Sudan 2005 2005 Dowództwo i sztab UNMIS (88 oficerów i personelu wsparcia),
włoska kompania dowodzenia i ochrony (220 żołnierzy).
Polski Kontyngent Wojskowy w Sudanie (4 żołnierzy)
Dowodzenie misją
AMISOM  Somalia 2007 2007 2 oficerów Wsparcie planowania misji
MINURCAT  Czad 2008 2008 2 oficerów Wsparcie planowania misji

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

SHIRBRIG tworzyły 4 zasadnicze elementy:

  • Komitet Sterujący (organ wykonawczy, odpowiedzialny za strategiczne decyzje dotyczące rozwoju Brygady),
  • Grupa Kontaktowa (zespół łącznikowy przy Kwaterze Głównej ONZ, składający się z ambasadorów i innych przedstawicieli państw tworzących Brygadę),
  • Element Planistyczny (odpowiednik stałego dowództwa i sztabu).
  • kontyngenty narodowe (jednostki wojskowe przydzielone przez państwa członkowskie)
    • jednostki operacyjne (pułk piechoty, batalionowa grupa bojowa, batalion zmechanizowany, 3 bataliony piechoty, kompania piechoty, kompania rozpoznawcza)
    • jednostki wsparcia i zabezpieczenia (batalion inżynieryjny, batalion medyczny, kompania dowodzenia, kompania transportowa, kompania żandarmerii wojskowej, eskadra śmigłowców)

Państwa członkowskie i obserwatorzy SHIRBIG[1]:

Państwo Status Komitet Sterujący Element Planistyczny Kontyngent
 Argentyna członek (zawieszony) Tak Tak Nie
 Austria członek (założyciel) Tak Tak kompania transportowa (część)
 Chile obserwator Nie Nie Nie
 Chorwacja obserwator Nie Nie Nie
 Czechy obserwator Nie Nie Nie
 Dania członek (założyciel) Tak Tak kompania rozpoznawcza (część)
kompania dowodzenia (część)
kompania żandarmerii wojskowej (część)
 Egipt obserwator Nie Nie Nie
 Finlandia członek Tak Nie batalion piechoty
batalion inżynieryjny (część)
kompania transportowa (część)
 Hiszpania członek Tak Tak batalion medyczny (część)
kompania rozpoznawcza (część)
 Holandia członek (założyciel) Tak Tak batalion piechoty
batalion inżynieryjny (część)
kompania dowodzenia (część)
eskadra śmigłowców (część)
 Irlandia członek Tak Nie Nie
 Jordania obserwator Nie Nie Nie
 Kanada członek (założyciel) Tak Tak batalionowa grupa bojowa
eskadra śmigłowców (część)
 Litwa członek Tak Nie batalion medyczny (część)
 Łotwa obserwator Nie Nie Nie
 Norwegia członek (założyciel) Tak Tak eskadra śmigłowców (część)
 Polska członek (założyciel) Tak Tak batalion zmechanizowany
 Portugalia sygnatariusz listu intencyjnego Nie Nie Nie
 Rumunia członek Tak Tak kompania piechoty
 Senegal obserwator Nie Nie Nie
 Słowenia członek Tak Nie kompania żandarmerii wojskowej (część)
 Szwecja członek (założyciel) Tak Tak batalion piechoty
batalion inżynieryjny (część)
kompania żandarmerii wojskowej (część)
 Włochy członek Tak Tak pułk piechoty
kompania żandarmerii wojskowej (część)

Dowódcami SHIRBRIG byli:

Początek Koniec Państwo Dowódca Brygady
1997 1999  Dania gen. bryg. Finn Særmark-Thomsen
1999 2001  Holandia gen. bryg. Patrick Cammaert
2001 2003  Szwecja gen. bryg. Sten Edholm
2003 2006  Kanada gen. bryg. Gregory Mitchell
2006 2008  Polska gen. bryg. Franciszek Kochanowski
2008 2009  Dania gen. bryg. Torben Lund
2009 2009  Dania gen. dyw. Kurt Mosgaard

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Raport dotyczący SHIRBRIG. [dostęp 2009-07-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (21 listopada 2008)]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]