Ferrari Meera S

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ferrari Meera S
Producent

Ferrari

Projektant

Giovanni Michelotti

Zaprezentowany

kwiecień 1983

Okres produkcji

1983

Miejsce produkcji

Włochy Maranello

Dane techniczne
Segment

sportowe segmentu E

Typy nadwozia

2-drzwiowe coupé

Skrzynia biegów

6-biegowa sekwencyjna

Napęd

tylny

Długość

4760 mm

Szerokość

1800 mm

Wysokość

1320 mm

Rozstaw osi

2700 mm

Liczba miejsc

4

Dane dodatkowe
Pokrewne

Ferrari 400
Ferrari 412 Ventorosso

Ferrari Meera Ssamochód sportowy klasy wyższej typu one-off wyprodukowany pod włoską marką Ferrari w 1983 roku.

Historia i opis modelu[edytuj | edytuj kod]

Na początku lat 80. XX wieku Ferrari nawiązało współpracę z włoskim projektantem i producentem nadwozi Giovannim Michelottim, by zbudować unikatowy, sportowo-luksusowy model na specjalnie zamówienie[1]. Ferrari Meera S powstało w oparciu o podzespoły techniczne i konstrukcyjne modelu 400i, zyskując całkowicie nowy projekt nadwozia o estetyce odrębnej i nietypowej względem innych modeli Ferrari. Smukłą sylwetkę rozpoczął szpiczasty przód z poziomo położonym dużym wlotem powietrza i chowanymi reflektorami, z kolei panele boczne wzbogaciły wkomponowane w sylwetkę wloty powietrza. Samochód pomalowano na kremowy lakier Bianco Fuji[2].

Samochód wyposażono w nietypowe rozwiązania. Do szyb bocznych zastosowano wycieraczki[3], a pasażerowie przedniego rzędu siedzeń mieli do dyspozycji dwustrefową klimatyzację. Zamiast klasycznego lusterka wstecznego Meera S została wyposażona w kamerę przedstawiającą obraz za pojazdem[4].

Do napędu Meery S Ferrari wykorzystało wywodzący się z pokrewnego 400i 4,8 litrowy silnik V12 z bezpośrednim wtryskiem Bosch K-Jetronic. Jednostkę zesprzęglono z amerykańskiej konstrukcji automatyczną skrzynią biegów, którą dostarczyło General Motors[5].

Sprzedaż[edytuj | edytuj kod]

Ferrari Meera S to unikatowa konstrukcja typu one-off, która została zbudowana w pojedynczym egzemplarzu na specjalne zamówienie jednego z członków saudyjskiej rodziny królewskiej[6]. Do zmiany właściciela doszło niespełna 27 lat po premierze, kiedy to w listopadzie 2010 kompleksową restauracją egzemplarza zajął się specjalny oddział Ferrari Classiche. W przedsięwzięcie zainwestowano 252 100 euro. Samochód ponownie wywołał medialne zainteresowanie w styczniu 2022, kiedy trafił na aukcję w brytyjskim domu RM Sotheby's za cenę 110 tysięcy funtów[7].

Silnik[edytuj | edytuj kod]

  • V12 4,8 l 315 KM


Przypisy[edytuj | edytuj kod]