37 Pułk Zmechanizowany

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
37 Pułk Zmechanizowany
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1967

Rozformowanie

1989

Tradycje
Rodowód

94 Pułk Zmechanizowany

Kontynuacja

43 Ośrodek Materiałowo-Techniczny
16 Pomorsko-Warmińska Brygada Zmechanizowana im. Hetmana Wielkiego Koronnego Stanisława Koniecpolskiego

Organizacja
Numer

JW 4276[1]

Dyslokacja

Morąg

Rodzaj wojsk

Wojska zmechanizowane

Podległość

15 Dywizja Zmechanizowana im. Gwardii Ludowej

37 Pułk Zmechanizowany – oddział zmechanizowany Sił Zbrojnych PRL.

Zgodnie z rozkazem nr 07/MON z 04 maja 1967 w sprawie przekazania jednostkom wojskowym historycznych nazw i numerów oddziałów frontowych oraz ustanowienia dorocznych świąt jednostek, Dz. Rozk. Tjn. MON Nr 5, poz. 21, 94 Pułk Zmechanizowany przemianowano na 37 Pułk Zmechanizowany

Pułk wchodził w skład 15 Dywizji Zmechanizowanej im. Gwardii Ludowej. Stacjonował w garnizonie Morąg.

Po rozformowaniu, na jego bazie powstał 43 Ośrodek Materiałowo-Techniczny.

Dowódcy pułku[edytuj | edytuj kod]

  • ppłk dypl. Józef Kuczak (1975–1984)
  • mjr dypl. Ryszard Korzeniowski

Struktura organizacyjna (lata 80. XX w)[edytuj | edytuj kod]

Podstawowy transporter pułku SKOT 2A
  • Dowództwo i sztab
    • 3 x bataliony zmechanizowane
      • 3 x kompanie zmechanizowane
      • bateria moździerzy 120mm
      • pluton plot
      • pluton łączności
    • batalion czołgów[2]
      • 3 kompanie czołgów
      • pluton łączności
    • kompania rozpoznawcza
    • bateria haubic 122mm
    • bateria ppanc
    • kompania saperów
    • bateria plot
    • kompania łączności
    • kompania zaopatrzenia
    • kompania remontowa
    • kompania medyczna
    • pluton chemiczny
    • pluton ochrony i regulacji ruchu

Przekształcenia[edytuj | edytuj kod]

94 Pułk Piechoty94 Pułk Zmechanizowany37 Pułk Zmechanizowany → 43 Ośrodek Materiałowo-Techniczny → 16 Brygada Zmechanizowana → 16 batalion zmechanizowany 20 Bartoszyckiej Brygady Zmechanizowanej (JW 1248)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Toruniu
  2. W latach 80. XX w. na bazie batalionu czołgów funkcjonowała Szkoła Podoficerska i Młodszych Specjalistów szkoląca czołgistów dla potrzeb innych jednostek.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960 : skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
  • Kazimierz Czernikowski, 16 Pomorska Dywizja Zmechanizowana im. Króla Kazimierza Jagiellończyka, Drukarnia W&P Edward Waszkiewicz, Elżbieta Panter s. c., Malbork 2001, ISBN 83-86590-02-5.