Australian Goldfields Open 2011

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Australian Goldfields Open
1989 2011 2012
Ilustracja
Liczba uczestników

32 (faza główna)

Miejsce

Australia Bendigo Stadium, Bendigo

Zwycięzca

Anglia Stuart Bingham

II miejsce

Walia Mark Williams

Najwyższy break

142 Walia Mark Williams

Rozegrane mecze

31

Australian Open Goldfields − pierwszy duży turniej rankingowy sezonu snookerowego 2011/2012. Rozegrany został w Bendigo w Australii w dniach 18-24 lipca 2011 r.

Jest to reaktywacja turnieju, który został rozegrany w 1989 roku pod nazwą Hong Kong Open.

W finale rozegranym 24 lipca Anglik Stuart Bingham pokonał Walijczyka Marka Williamsa 9-8. Dla Anglika było to pierwsze zwycięstwo w karierze.

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

Pieniężne[edytuj | edytuj kod]

Zwycięzca: $ 60 000
II miejsce: $ 30 000

Półfinalista: $ 20 000
Ćwierćfinalista: $ 15 000

Ostatnia 16: $ 10 000
Ostatnia 32: $ 7500
Ostatnia 48: $ 2000

Najwyższy break (kwalifikacje): $ 500
Najwyższy break (turniej): $ 2500

Pula nagród: $ 425 000

Punkty do rankingu[edytuj | edytuj kod]

Zwycięzca: 5000
II miejsce: 4000

Półfinalista: 3200
Ćwierćfinalista: 2500

Ostatnia 16: 1900
Ostatnia 32: 1400 (700)*
Ostatnia 48: 1150 (575)*
Ostatnia 64: 900 (450)*
Ostatnia 80: 650 (325)*
Ostatnia 96: 200

  • *Zawodnicy odpadający w swoim pierwszym meczu otrzymują liczbę punktów z nawiasu (połowę).

Zawodnicy[edytuj | edytuj kod]

Zawodnicy rozstawieni[edytuj | edytuj kod]

W turnieju na 1. pozycji rozstawiony został aktualny Mistrz świata. Następni gracze byli rozstawiani według kolejności zajmowanej na światowej liście rankingowej:

  1. Szkocja John Higgins (1R)
  2. Walia Mark Williams (F)
  3. Anglia Mark Selby (QF)
  4. Ding Junhui (1R)
  5. Australia Neil Robertson (2R)
  6. Anglia Ali Carter (1R)
  7. Anglia Shaun Murphy (SF)
  8. Szkocja Stephen Maguire (1R)
  1. Anglia Judd Trump (1R)
  2. Szkocja Graeme Dottzrezygnował
  3. Anglia Ronnie O’Sullivan – zm. Australia Steve Mifsud (1R)
  4. Irlandia Północna Mark Allen (QF)
  5. Anglia Peter Ebdon (1R)
  6. Walia Matthew Stevens (1R)
  7. Anglia Jamie Cope (1R)
  8. Szkocja Stephen Hendry (2R)

Zawodnicy nierozstawieni[edytuj | edytuj kod]

W nawiasie podano miejsce w oficjalnym rankingu:

Wydarzenia związane z turniejem[edytuj | edytuj kod]

Runda dzikich kart[edytuj | edytuj kod]

Mecze zawodników z dziką kartą odbędą się w Bendigo 18 lipca 2011r[4].

Mecz Wynik
WC1 Anglia Matthew Selt w/ow/o Australia Steve Mifsud

Drabinka turniejowa[edytuj | edytuj kod]

[5]

  Runda 1
(Do 5 frame’ów)
Runda 2
(Do 5 frame’ów)
Ćwierćfinał
(Do 5 frame’ów)
Półfinał
(Do 6 frame’ów)
Finał
(Do 9 frame’ów)
                                               
Szkocja  John Higgins (1) 4  
Anglia  Matthew Selt 5  
  Anglia  Matthew Selt 5  
  Szkocja  Stephen Hendry (16) 1  
Szkocja  Stephen Hendry (16) 5
Anglia  Martin Gould 3  
  Anglia  Matthew Selt 3  
  Anglia  Shaun Murphy (7) 5  
Anglia  Peter Ebdon (13) 3  
Anglia  Rory McLeod 5  
  Anglia  Rory McLeod 1
  Anglia  Shaun Murphy (7) 5  
Anglia  Shaun Murphy (7) 5
Anglia  Andrew Higginson 3  
  Anglia  Shaun Murphy (7) 2  
  Anglia  Stuart Bingham 6  
Anglia  Ali Carter (6) 3  
Szkocja  Marcus Campbell 5  
  Szkocja  Marcus Campbell 1
  Irlandia Północna  Mark Allen (12) 5  
Irlandia Północna  Mark Allen (12) 5
Walia  Ryan Day 3  
  Irlandia Północna  Mark Allen (12) 3
  Anglia  Stuart Bingham 5  
Anglia  Jamie Cope (15) 3  
Anglia  Tom Ford 5  
  Anglia  Tom Ford 0
  Anglia  Stuart Bingham 5  
 Ding Junhui (4) 2
Anglia  Stuart Bingham 5  
Anglia  Stuart Bingham 9
Walia  Mark Williams (2) 8
Anglia  Mark Selby (3) 5  
Anglia  Joe Perry 3  
  Anglia  Mark Selby (3) 5  
  Anglia  Mark Davis 3  
Anglia  Judd Trump (9) 3
Anglia  Mark Davis 5  
  Anglia  Mark Selby (3) 3  
  Irlandia  Ken Doherty 5  
Walia  Matthew Stevens (14) 4  
 Liang Wenbo 5  
   Liang Wenbo 4
  Irlandia  Ken Doherty 5  
Szkocja  Stephen Maguire (8) 2
Irlandia  Ken Doherty 5  
  Irlandia  Ken Doherty 2
  Walia  Mark Williams (2) 6  
Australia  Neil Robertson (5) 5  
Anglia  Nigel Bond 2  
  Australia  Neil Robertson (5) 4
  Walia  Dominic Dale 5  
Australia  Steve Mifsud (11)[1] 2
Walia  Dominic Dale 5  
  Walia  Dominic Dale 4
  Walia  Mark Williams (2) 5  
Anglia  David Gilbert 5  
Australia  James Mifsud 1  
  Anglia  David Gilbert 2
  Walia  Mark Williams (2) 5  
Walia  Mark Williams (2) 5
Anglia  Barry Pinches 2  

Finał[edytuj | edytuj kod]

Finał: Do 9 frame’ów
Bendigo Stadium, Bendigo, Australia, 24 lipca 2011r.
Sędzia: Szkocja Michaela Tabb
Stuart Bingham Anglia
9-8 Walia Mark Williams (2)
Sesja południowa: 139-0 (139), 0-89 (89), 71-39, 55-42, 9-98 (85), 40-66 (57), 19-84 (84), 64-52 (W 52)
Sesja wieczorna: 7-69 (52), 13-78, 4-71 (71), 47-10, 15-81 (68), 67-32, 70-8 (69), 76-0 (76), 80-34
139 Najwyższy break 89
1 Breaki stupunktowe 0
2 Breaki 50-punktowe 8

Breaki stupunktowe turnieju zasadniczego[edytuj | edytuj kod]

[6]

Zawodnik Break
Walia Mark Williams 142, 140, 118, 110, 106
Anglia Stuart Bingham 139, 118, 114, 112, 107
Anglia Matthew Selt 137
Anglia Allister Carter 134
Ding Junhui 124, 104
Walia Dominic Dale 123
Liang Wenbo 120, 111
Szkocja Stephen Hendry 120
Australia Neil Robertson 111, 101
Anglia Jamie Cope 102
Irlandia Północna Mark Allen 101, 100
Anglia Rory McLeod 100

Statystyki turnieju[edytuj | edytuj kod]

Statystyki pierwszej rundy[edytuj | edytuj kod]

Państwo Il. zawodników % zawodników
Anglia Anglia 17 53,13%
Szkocja Szkocja 4 12,50%
Walia Walia 4 12,50%
Australia Australia 3 9,38%
Chiny 2 6,25%
Irlandia Irlandia 1 3,13%
Irlandia Północna Irlandia Północna 1 3,13%
  • Liczba uczestników rundy: 32 zawodników
  • Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 15
  • Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 17
  • Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 6
  • Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 10
  • Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 123 (144)
  • Średnia liczba partii w meczu: 7,69
  • Najwyższe zwycięstwo: 5-1
  • Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 2


Statystyki drugiej rundy[edytuj | edytuj kod]

Państwo Il. zawodników % zawodników
Anglia Anglia 8 50,00%
Szkocja Szkocja 2 12,50%
Walia Walia 2 12,50%
Australia Australia 1 6,25%
Chiny 1 6,25%
Irlandia Irlandia 1 6,25%
Irlandia Północna Irlandia Północna 1 6,25%
  • Liczba uczestników rundy: 16 zawodników
  • Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 6
  • Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 10
  • Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 4
  • Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 4
  • Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 56 (72)
  • Średnia liczba partii w meczu: 7,00
  • Najwyższe zwycięstwo: 5-0
  • Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 2


Statystyki ćwierćfinałów[edytuj | edytuj kod]

Państwo Il. zawodników % zawodników
Anglia Anglia 4 50%
Walia Walia 2 25%
Irlandia Irlandia 1 12,50%
Irlandia Północna Irlandia Północna 1 12,50%
  • Liczba uczestników rundy: 8 zawodników
  • Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 4
  • Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 4
  • Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 2
  • Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 2
  • Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 33 (36)
  • Średnia liczba partii w meczu: 8,25
  • Najwyższe zwycięstwo: 5-3
  • Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 1


Statystyki półfinałów[edytuj | edytuj kod]

Państwo Il. zawodników % zawodników
Anglia Anglia 2 50%
Irlandia Irlandia 1 25%
Walia Walia 1 25%
  • Liczba uczestników rundy: 4 zawodników
  • Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 2
  • Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 2
  • Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 1
  • Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 1
  • Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 16 (22)
  • Średnia liczba partii w meczu: 8
  • Najwyższe zwycięstwo: 6-2
  • Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 0


Kwalifikacje[edytuj | edytuj kod]

Mecze kwalifikacyjne do turnieju odbyły się w dniach 26 – 30 czerwca 2011 roku w World Snooker Academy, Sheffield w Anglii. Wyłoniły one 16 zawodników, którzy zostali rozstawieni do turnieju zasadniczego[7].

Runda pre-eliminacyjna[edytuj | edytuj kod]

Do 5 frame’ów

Indie Lucky Vatnani w/d–w/o Norwegia Kurt Maflin

Drabinka kwalifikacji[edytuj | edytuj kod]

  Runda 1
(Do 5 frame’ów)
  Runda 2
(Do 5 frame’ów)
  Runda 3
(Do 5 frame’ów)
  Runda 4
(Do 5 frame’ów)
                               
Anglia  Sam Baird 5   Anglia  Adrian Gunnell 5   Anglia  Matthew Selt 5   Anglia  Ricky Walden 0
Belgia  Luca Brecel 1   Anglia  Sam Baird 4   Anglia  Adrian Gunnell 1   Anglia  Matthew Selt 5
Walia  Andrew Pagett 5   Anglia  Jimmy Robertson 5   Anglia  Mark Joyce 5   Anglia  Martin Gould 5
Anglia  Adam Wicheard 4   Walia  Andrew Pagett 2   Anglia  Jimmy Robertson 3   Anglia  Mark Joyce 3
Anglia  Paul Davison 5   Anglia  Jimmy White 5   Anglia  Rory McLeod 5   Anglia  Robert Milkins 2
Irlandia  David Hogan 3   Anglia  Paul Davison 2   Anglia  Jimmy White 3   Anglia  Rory McLeod 5
Belgia  Bjorn Haneveer 3    Liu Chuang 3   Szkocja  Jamie Burnett 5   Anglia  Andrew Higginson 5
Anglia  Andrew Norman 5   Anglia  Andrew Norman 5   Anglia  Andrew Norman 3   Szkocja  Jamie Burnett 4
Irlandia Północna  Joe Meara 3   Anglia  Rod Lawler 5   Anglia  Mike Dunn 5   Szkocja  Marcus Campbell 5
Irlandia  David Morris 5   Irlandia  David Morris 3   Anglia  Rod Lawler 3   Anglia  Mike Dunn 4
Walia  Michael White 4   Irlandia Północna  Joe Swail 1   Anglia  Joe Jogia 2   Walia  Ryan Day 5
 Yu Delu 5    Yu Delu 5    Yu Delu 5    Yu Delu 0
Tajlandia  Dechawat Poomjaeng 1   Anglia  Jack Lisowski 5   Anglia  Tom Ford 5   Irlandia Północna  Gerard Greene 2
Finlandia  Robin Hull 5   Finlandia  Robin Hull 2   Anglia  Jack Lisowski 3   Anglia  Tom Ford 5
 Cao Yupeng 1   Anglia  Peter Lines 3   Anglia  Michael Holt 5   Anglia  Stuart Bingham 5
Norwegia  Kurt Maflin 5   Norwegia  Kurt Maflin 5   Norwegia  Kurt Maflin 1   Anglia  Michael Holt 2
Anglia  Sam Craigie 5    Liu Song 3   Irlandia  Fergal O’Brien 5   Anglia  Joe Perry 5
Anglia  David Grace 1   Anglia  Sam Craigie 5   Anglia  Sam Craigie 1   Irlandia  Fergal O’Brien 2
Indie  Aditya Mehta 1   Szkocja  Anthony McGill 1   Anglia  Anthony Hamilton 0   Anglia  Mark Davis 5
 Tian Pengfei 5    Tian Pengfei 5    Tian Pengfei 5    Tian Pengfei 4
Anglia  Ben Woollaston 5   Anglia  Ian McCulloch 3   Walia  Jamie Jones 4    Liang Wenbo 5
Anglia  Adam Duffy 2   Anglia  Ben Woollaston 5   Anglia  Ben Woollaston 5   Anglia  Ben Woollaston 3
Szkocja  Scott MacKenzie 5   Anglia  Andy Hicks 1   Malta  Tony Drago 1   Irlandia  Ken Doherty 5
Anglia  Stuart Carrington 4   Szkocja  Scott MacKenzie 5   Szkocja  Scott MacKenzie 5   Szkocja  Scott MacKenzie 2
Polska  Kacper Filipiak 0   Szkocja  Alan McManus 1   Anglia  Nigel Bond 5   Anglia  Barry Hawkins 4
 Li Yan 5    Li Yan 5    Li Yan 3   Anglia  Nigel Bond 5
Anglia  Liam Highfield 5    Xiao Guodong 4   Anglia  Steve Davis 0   Walia  Dominic Dale 5
Anglia  Simon Bedford 4   Anglia  Liam Highfield 5   Anglia  Liam Highfield 5   Anglia  Liam Highfield 3
Tajlandia  Passakorn Suwannawat 4   Anglia  Alfie Burden 2   Anglia  Dave Harold 4   Anglia  Mark King 0
Anglia  David Gilbert 5   Anglia  David Gilbert 5   Anglia  David Gilbert 5   Anglia  David Gilbert 5
Walia  Daniel Wells 2   Anglia  Matthew Couch 5   Anglia  Barry Pinches 5   Anglia  Stephen Lee 3
Tajlandia  James Wattana 5   Tajlandia  James Wattana 4   Anglia  Matthew Couch 3   Anglia  Barry Pinches 5

Breaki stupunktowe kwalifikacji[edytuj | edytuj kod]

Zawodnik Break
Anglia Ian McCulloch 141, 101
Anglia Barry Hawkins 137, 111
Liu Chuang 137
Finlandia Robin Hull 136, 111, 100
Anglia Mark Davis 136
Walia Dominic Dale 134
Anglia Mark Joyce 126
Anglia Barry Pinches 125
Anglia Ben Woollaston 123
Anglia David Gilbert 122, 113
Anglia Adrian Gunnell 122
Indie Aditya Mehta 118
Anglia Jack Lisowski 117
Anglia Liam Highfield 115
Anglia Michael Holt 115
Anglia Matthew Selt 114, 100
Anglia Stuart Bingham 114
Tajlandia Passakorn Suwannawat 114
Tian Pengfei 113, 110, 107, 104
Norwegia Kurt Maflin 112
Anglia Ben Woollaston 110
Szkocja Jamie Burnett 104
Walia Michael White 103
Liang Wenbo 100

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Nie będzie O’Sullivana i Kacpra też nie będzie. eurosport.pl. [dostęp 2011-07-16]. (pol.).
  2. Blamaż Higginsa. Odpada mimo prowadzenia 4-1. eurosport.pl. [dostęp 2011-07-21]. (pol.).
  3. Bingham podbił Australię. Teraz sprawdzi Filipiaka. eurosport.pl. [dostęp 2011-07-29]. (pol.).
  4. Mifsud Brothers Handed Wild Cards. World Snooker. [dostęp 2011-06-26]. (ang.).
  5. Australian Goldfields Open 2011. WWW Snooker. [dostęp 2011-06-26]. (ang.).
  6. Breaki 100-punktowe Australian Goldfields Open 2011 w Bendigo. [dostęp 2011-07-18]. (ang.).
  7. Australian Goldfields Open 2011 – Kwalifikacje. WWW Snooker. [dostęp 2011-06-26]. (ang.).