Bona Dea
| bogini płodności | |
 Bona Dea (marmurowy posąg z inskrypcją wotywną, II w. n.e.) | |
| Występowanie | |
|---|---|
| Teren kultu | |
| Rodzina | |
| Ojciec | |
| Matka |
Canens |
| Rodzeństwo | |
Bona Dea (łac. dosł. „Dobra Bogini”) – rzymskie bóstwo kobiece, związana z kultem płodności bogini-matka.
Była staroitalskim bóstwem płodności i dobrobytu[1]. Rzymianie utożsamiali ją z postacią Fauny, małżonki Faunusa.
Corocznie 1 grudnia u podnóża Awentynu obchodzono jej święto w tajemnym miejscu zwanym Opertum. Miało ono charakter misteryjny i uczestniczyły w nim wyłącznie kobiety. Z obrzędami tymi łączył się skandal obyczajowy w roku 62 p.n.e. związany z Pompeją Sullą, żoną Juliusza Cezara[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Mała encyklopedia kultury antycznej A–Z (red. Z. Piszczek). Warszawa: PWN, 1983, s. 121, ISBN 83-010-3529-3.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Andrzej M. Kempiński: Encyklopedia mitologii ludów indoeuropejskich. Warszawa: Iskry, 2001. ISBN 83-207-1629-2. OCLC 297716845.
- Joël Schmidt: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Katowice: Książnica, 1996, ISBN 83-7132-266-6
