Dom noclegowy w Katowicach-Kostuchnie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dom noclegowy dla samotnych robotników w Katowicach-Kostuchnie
Ilustracja
Gmach dawnego domu noclegowego od frontu
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Miejscowość

Katowice

Adres

ul. T. Boya-Żeleńskiego 83,
40-750 Katowice

Typ budynku

dawny dom noclegowy dla samotnych robotników

Kondygnacje

4+1

Powierzchnia użytkowa

3 501,50 m²

Ukończenie budowy

1909

Ważniejsze przebudowy

1913–1921

Właściciel

wspólnota mieszkaniowa

Położenie na mapie Katowic
Mapa konturowa Katowic, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Dom noclegowy”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Dom noclegowy”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Dom noclegowy”
Ziemia50°10′58,5″N 19°00′00,4″E/50,182917 19,000111

Dom noclegowy w Katowicach-Kostuchnie – gmach dawnego domu dla nieżonatych robotników, znajdujący się przy ul. Tadeusza Boya-Żeleńskiego 83 w Katowicach, na terenie kolonii Boże Dary położonej w dzielnicy Kostuchna.

Powstał on w 1909 roku, zaś w latach 1913–1921 został rozbudowany. Obecnie stanowi m.in. siedzibę Miejskiego Domu Kultury Południe, działają tu punkty handlowo-usługowe, a część pomieszczeń zagospodarowano na cele mieszkalne. Gmach jest wpisany do gminnej ewidencji zabytków miasta Katowice, a także objęty jest ochroną konserwatorską.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Dom noclegowy w 1929 roku

Gmach domu noclegowego powstał w Kostuchnie jako część osiedla patronackiego Boże Dary przy kopalni węgla kamiennego Böer (później Boże Dary), wybudowanej w latach 1901–1903[1] dzięki staraniom księcia pszczyńskiego, który był właścicielem okolicznych terenów[2]. Pierwszy dom noclegowy miał 70 miejsc i wkrótce okazał się zbyt mały na ówczesne potrzeby[2]. Nowy, dominujący pod względem rozmiarów budynek, został wybudowany w 1909 roku[2]. Wzniesiono go z przeznaczeniem dla zamiejscowych, nieżonatych górników[2]. Gmach miał pierwotnie 234 miejsca noclegowe[3]. W latach 1913–1921 budynek przebudowano[4], dzięki czemu mógł pomieścić ponad trzysta osób[3]. Rozbudowa gmachu była spowodowana trwającą wówczas I wojną światową, gdyż z uwagi na wysyłanie ludzi na front brakowało pracowników do pracy w kopalni i planowano ściągać nowe osoby[5].

W okresie międzywojennym budynek prawdopodobnie był dalej domem noclegowym lub hotelem dla górników[6]. Po 1945 roku pełnił różne funkcje; był siedzibą szkoły dokształcającej przemysłu węglowego (do 1953 roku), a także w dalszym ciągu pełnił rolę hotelu robotniczego. Część pomieszczeń mieściła Górniczą Świetlicę Kulturalno-Oświatową, przekształconą w 1960 roku w Klub Górniczy, w którym funkcjonowało m.in. kino. Klub Górniczy w Kostuchnie działał do 1982 roku, kiedy to podjęto decyzję o remoncie gmachu[5].

1 czerwca 1990 roku powołano Zakładowy Dom Kultury KWK Murcki Ruch I. W 2000 roku przekształcono go w Miejski Dom Kultury Południe w Katowicach[5]. Rada Miasta Katowice w dniu 31 stycznia 2005 roku uchwaliła miejscowy plan zagospodarowana przestrzennego dla południowych dzielnic Katowic, na mocy którego gmach dawnego domu noclegowego został objęty ochroną konserwatorską[4].

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Wejście do Miejskiego Domu Kultury Południe oraz siedziby Rady i Zarządu Dzielnicy nr 21 Kostuchna

Budynek dawnego domu noclegowego dla nieżonatych robotników położony jest w Katowicach przy ul. Tadeusza Boya-Żeleńskiego 83, w granicach dzielnicy Kostuchna[7]. Z uwagi na swoje rozmiary dominuje wśród budynków kolonii Boże Dary. Jest obiektem trójbryłowym (z czego środkowa część jest większa od pozostałych), pokrytym łamanym, mansardowym dachem krytym dachówką[2]. Powierzchnia zabudowy budynku wynosi 869 m², natomiast powierzchnia użytkowa budynku – 501,50 m²[4].

Budynek ma cztery kondygnacje nadziemne i jedną podziemną[4] oraz poddasze użytkowe[2]. Wysokość piwnicy sięga 2,2 m[4]. Piwnice te, mieszczące pierwotnie pomieszczenia gospodarcze, zostały zagospodarowane na sklepy i placówki usługowe, z wejściami po stronie południowej[3]. Właściwy front budynku pierwotnie znajdował się po północnej stronie – tam też znajdowało się wejście do starszej, wybudowanej w 1909 roku części gmachu[3]. W środkowej bryle ulokowano pierwotnie wielką, wysoką salę jadalną o powierzchni 200 m². Boczne części gmachu zagospodarowano pod sypialnie i sale dziennego pobytu. Największa sala noclegowa, o powierzchni 45 m², mieściła 18 łóżek, zaś sale 14-łóżkowe miały 29 m²[2]. Części środkowa i zachodnia powstały w 1909 roku, zaś wschodnia – po 1913 roku[3].

Gmach ma dwie klatki schodowe – w segmencie zachodnim i wschodnim. Parter budynku został przebudowany z uwagi na dostosowanie budynku na potrzeby Domu Kultury. We wnętrzu urządzono salę widowiskową, zaś kuchnię i pomieszczenia pomocnicze przerobiono na salę bilardową i małą salę widowiskowo-bankietową. Kuchnię dla potrzeb Domu Kultury urządzono w dawnych łazienkach, które przeniesiono do pomieszczenia po dawnym pokoju sypialnym[3].

Budynek domu noclegowego znajduje się w gminnej ewidencji zabytków – kartę opracowało Biuro Konserwatora Zabytków Urzędu Miasta Katowice w grudniu 2012 roku[7]. Ponadto jest objęty ochroną konserwatorska na podstawie przepisów miejscowego planu zagospodarowana przestrzennego[4].

W systemie REGON w połowie września 2021 roku pod adresem ul. T. Boya-Żeleńskiego 83 było zarejestrowanych 14 aktywnych podmiotów gospodarczych[8]. W gmachu swoją siedzibę ma tu m.in. Miejski Dom Kultury Południe w Katowicach[9], koło Polskiego Związku Wędkarskiego nr 118 KWK Murcki[10], Katowickie Towarzystwo Przyjaźni Polsko-Węgierskiej im. Henryka Sławika i Józefa Antalla[11] oraz Rada i Zarząd Dzielnicy nr 21 Kostuchna[12]. Budynek mieści również lokale handlowo-użytkowe oraz 34 lokale mieszkalne[3].

Właścicielem budynku jest Wspólnota Mieszkaniowa Budynku nr 83 przy ul. Żeleńskiego w Katowicach, natomiast zarządcą jest Administracja Murcki Śląsko-Dąbrowskiej Spółki Mieszkaniowej[13].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Uszok 2017 ↓, s. 13.
  2. a b c d e f g Grzegorek, Bulsa i Witaszczyk 2016 ↓, s. 117.
  3. a b c d e f g Grzegorek, Bulsa i Witaszczyk 2016 ↓, s. 118.
  4. a b c d e f Urząd Miasta Katowice: Miejski System Zarządzania-Katowicka Infrastruktura Informacji Przestrzennej. Gminna Ewidencja Zabytów. emapa.katowice.eu. [dostęp 2021-09-14]. (pol.).
  5. a b c Grzegorek, Bulsa i Witaszczyk 2016 ↓, s. 119.
  6. Michał Bulsa, Patronackie osiedla robotnicze. Tom 1: Górny Śląsk, Łódź 2022, s. 64, 65.
  7. a b Urząd Miasta Katowice: GMINNA EWIDENCJA ZABYTKÓW. Wyszukiwanie Zabytku Nieruchomego. bip.katowice.eu. [dostęp 2021-09-14]. (pol.).
  8. Główny Urząd Statystyczny: Baza internetowa REGON. wyszukiwarkaregon.stat.gov.pl. [dostęp 2021-09-14]. (pol.).
  9. MDK „Południe”: Kontakt-Kostuchna. www.mdkpoludnie.com. [dostęp 2021-09-14]. (pol.).
  10. Polski Związek Wędkarski: Koło PZW nr 118 KWK Murcki. www.pzw.org.pl. [dostęp 2021-09-14]. (pol.).
  11. Stowarzyszenie Klon/Jawor: Katowickie Towarzystwo Przyjaźni Polsko-Węgierskiej im. Henryka Sławika i Józefa Antalla. spis.ngo.pl. [dostęp 2021-09-14]. (pol.).
  12. Urząd Miasta Katowice: Rada Jednostki Pomocniczej nr 21 Kostuchna. bip.katowice.eu. [dostęp 2021-09-14]. (pol.).
  13. Śląsko-Dąbrowska Spółka Mieszkaniowa: Wyszukiwarka administracji. www.sdsm.pl. [dostęp 2021-09-14]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]