Gazomka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gazomka
przysiółek wsi
Państwo

 Polska

Województwo

 łódzkie

Powiat

piotrkowski

Gmina

Moszczenica

Część miejscowości

Gazomia Nowa

Strefa numeracyjna

44

Kod pocztowy

97-310[2]

Tablice rejestracyjne

EPI

SIMC

0546489

Położenie na mapie gminy Moszczenica
Mapa konturowa gminy Moszczenica, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Gazomka”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Gazomka”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Gazomka”
Położenie na mapie powiatu piotrkowskiego
Mapa konturowa powiatu piotrkowskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Gazomka”
Ziemia51°28′18″N 19°45′18″E/51,471667 19,755000[1]

Gazomkaprzysiółek wsi Gazomia Nowa w Polsce, położony w województwie łódzkim, w powiecie piotrkowskim, w gminie Moszczenica[3][4].

Wieś biskupstwa włocławskiego w powiecie piotrkowskim województwa sieradzkiego w końcu XVI wieku[5].

W czasie II wojny światowej w okolicy wsi znajdował się punkt zrzutowy o kryptonimie "Granat", na który w nocy 28 lutego 1942 r. planowano zrzutu skoczków z Wielkiej Brytanii. Z uwagi na oblodzenie maszyny i trudne warunki atmosferyczne od zrzutu nie doszło[6].

W latach 1975–1998 przysiółek administracyjnie należał do województwa piotrkowskiego.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 32021
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 253 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  4. GUS. Rejestr TERYT
  5. Województwo sieradzkie i województwo łęczyckie w drugiej połowie XVI wieku. Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 1998, s. 67.
  6. Bieniecki 2005 ↓, s. 38-39.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]