Heather Watson
_(36016160012).jpg)
| ||||||||||
| Państwo | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
19 maja 1992 | |||||||||
| Wzrost |
170 cm | |||||||||
| Gra |
praworęczna, oburęczny backhand | |||||||||
| Status profesjonalny |
2010 | |||||||||
| Zakończenie kariery |
aktywna | |||||||||
| Trener | ||||||||||
| Gra pojedyncza | ||||||||||
| Wygrane turnieje |
4 WTA, 7 ITF | |||||||||
| Najwyżej w rankingu |
38 (19 stycznia 2015) | |||||||||
| Australian Open |
3R (2013) | |||||||||
| Roland Garros |
2R (2011, 2012, 2014–2016, 2018) | |||||||||
| Wimbledon |
4R (2022) | |||||||||
| US Open |
1R (2011–2018, 2020, 2021) | |||||||||
| Gra podwójna | ||||||||||
| Wygrane turnieje |
5 WTA, 4 ITF | |||||||||
| Najwyżej w rankingu |
39 (25 lutego 2019) | |||||||||
| Australian Open |
3R (2021) | |||||||||
| Roland Garros |
2R (2018, 2022) | |||||||||
| Wimbledon |
QF (2018) | |||||||||
| US Open |
2R (2016, 2023) | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
| Strona internetowa | ||||||||||
Heather Watson (ur. 19 maja 1992 w Guernsey) – brytyjska tenisistka pochodzenia papuasko-angielskiego, zwyciężczyni Wimbledonu 2016 w grze mieszanej, mistrzyni juniorskiego US Open 2009 w grze pojedynczej, zawodniczka praworęczna z oburęcznym backhandem.
Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]
Watson rozpoczęła przygodę z tenisem w wieku siedmiu lat. Jej trenerami są Dante Botini i Nick Bollettieri. W październiku 2005 zadebiutowała w juniorskich turniejach Międzynarodowej Federacji Tenisowej. Pierwszy tytuł zdobyła w czerwcu 2007 w międzynarodowych mistrzostwach Szkocji w Edynburgu. W listopadzie 2008 wygrała turniej w Méridzie, ogrywając w finale Anę Bogdan. We wrześniu 2009 zdobyła swoje pierwsze zawody wielkoszlemowe. Watson była najlepsza na kortach Flushing Meadows w Nowym Jorku, w decydującym starciu wyeliminowała Janę Buczynę.
Pierwszy turniej deblowy w gronie juniorek zdobyła w austriackim Wels, grając u boku Sally Peers. Kolejny tytuł wywalczyła w Meksyku na przełomie roku 2008 i 2009 z Chorwatką Ajlą Tomljanović. W wielkoszlemowym French Open partnerowała Tímei Babos i tenisistki doszły do finału, pokonane przez Elenę Bogdan i Noppawan Lertcheewakarn. Watson kilkanaście dni później, razem z Magdą Linette, triumfowała w Roehampton.
W 2011 roku zadebiutowała w barwach Wielkiej Brytanii w rozgrywkach Pucharu Federacji.
W 2012 roku wygrała swój pierwszy tytuł deblowy – razem z Mariną Erakovic pokonały w finale turnieju w Stanford Jarmilę Gajdošovą i Vanię King wynikiem 7:5, 7:6(7). Kolejny tytuł wywalczyła miesiąc później w Dallas. Razem z Erakovic zwyciężyły 6:3, 6:0 z parą Līga Dekmeijere i Irina Falconi. We wrześniu razem z Alicją Rosolską osiągnęła finał turnieju w Québecu, gdzie uległy 6:7(5), 7:6(6), 7–10 parze Tatjana Malek–Kristina Mladenovic. W październiku wystąpiła w turnieju International w Osace. W rozgrywkach singlowych odniosła pierwsze zawodowe zwycięstwo, pokonując w meczu mistrzowskim Chang Kai-chen wynikiem 7:5, 5:7, 7:6(4). W grze podwójnej w parze z Kimiko Date-Krumm nie sprostały deblowi Raquel Kops-Jones–Abigail Spears, przegrywając spotkanie 1:6, 4:6.
W marcu 2013 roku Watson poinformowała o zdiagnozowaniu u niej mononukleozy zakaźnej, zakaźnej choroby wirusowej skutkującej osłabieniem organizmu, która wymusiła na tenisistce czasowe przerwanie kariery[1].
W sezonie 2014 razem z Aleksandrą Panową odniosły triumf w zawodach w Baku. W meczu mistrzowskim pokonały Ralucę Olaru i Szachar Pe’er 6:2, 7:6(3). W 2015 roku Brytyjka zwyciężyła w zawodach w Hobart, w finale pokonując Madison Brengle 6:3, 6:4.
W marcu 2016 roku Watson wygrała po raz trzeci w rozgrywkach WTA Tour, tym razem w Monterrey, gdzie w meczu mistrzowskim pokonała Kirsten Flipkens 3:6, 6:2, 6:3. W lipcu odniosła triumf w rozgrywkach wielkoszlemowych na Wimbledonie w grze mieszanej. Razem z Henrim Kontinenem pokonali w finale Annę-Lenę Grönefeld i Roberta Faraha 7:6(5), 6:4
Historia występów wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]
- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji
A, brak startu
NH, turniej nie odbył się
Występy w grze pojedynczej[edytuj | edytuj kod]
| Turniej | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | 2024 | Tytuły | Z–P | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | Q2 | 1R | 3R | 1R | 1R | 1R | 2R | 1R | 1R | 2R | 2R | 2R | Q1 | Q1 | 0 / 11 | 6 – 11 | ||||||||
| French Open | A | A | 2R | 2R | 1R | 2R | 2R | 2R | Q3 | 2R | Q2 | 1R | 1R | 1R | Q1 | 0 / 10 | 6 – 10 | |||||||||
| Wimbledon | A | 1R | 1R | 3R | 1R | 2R | 3R | 1R | 3R | 1R | 2R | NH | 1R | 4R | 1R | 0 / 13 | 11 – 13 | |||||||||
| US Open | A | Q1 | 1R | 1R | 1R | 1R | 1R | 1R | 1R | 1R | Q1 | 1R | 1R | Q3 | Q1 | 0 / 10 | 0 – 10 | |||||||||
| Ranking na koniec roku | 588 | 176 | 92 | 49 | 119 | 50 | 54 | 77 | 74 | 101 | 92 | 59 | 73 | 133 | 169 | 0 / 44 | 23 – 44 | |||||||||
Występy w grze podwójnej[edytuj | edytuj kod]
| Turniej | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | 2024 | Tytuły | Z–P | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | 1R | A | 2R | 2R | 1R | 1R | 1R | A | 3R | 2R | 1R | 1R | 0 / 10 | 5 – 10 | |||||||||
| French Open | A | A | A | A | 1R | A | 1R | 1R | 1R | 2R | 1R | 1R | 1R | 2R | A | 0 / 9 | 2 – 9 | ||||||||||
| Wimbledon | A | 2R | 1R | 1R | 1R | 1R | 2R | 3R | 2R | QF | 1R | NH | 3R | 3R | 2R | 0 / 13 | 12 – 13 | ||||||||||
| US Open | A | A | A | 1R | 1R | 1R | A | 2R | 1R | 1R | A | A | A | A | 2R | 0 / 7 | 2 – 7 | ||||||||||
| Ranking na koniec roku | 589 | 254 | 172 | 52 | 135 | 131 | 102 | 72 | 123 | 50 | 113 | 163 | 112 | 115 | 88 | 0 / 38 | 20 – 38 | ||||||||||
Występy w grze mieszanej[edytuj | edytuj kod]
| Turniej | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | 2024 | Tytuły | Z–P | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | QF | 0 / 1 | 2 – 1 | ||||||||||
| French Open | A | A | A | A | 1R | A | A | A | A | A | A | NH | A | A | A | 0 / 1 | 0 – 1 | |||||||||||
| Wimbledon | A | A | 2R | 2R | 2R | 1R | 1R | W | F | 3R | 2R | NH | 1R | A | 2R | 1 / 11 | 15 – 10 | |||||||||||
| US Open | A | A | A | A | A | A | A | A | 1R | A | A | NH | A | A | A | 0 / 1 | 0 – 1 | |||||||||||
| 1 / 14 | 17 – 13 | |||||||||||||||||||||||||||
Finały turniejów WTA[edytuj | edytuj kod]
Gra pojedyncza 5 (4–1)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 14 października 2012 | Osaka | Twarda |  Chang Kai-chen
|
7:5, 5:7, 7:6(4) |
| Zwyciężczyni | 2. | 17 stycznia 2015 | Hobart | Twarda |  Madison Brengle
|
6:3, 6:4 |
| Zwyciężczyni | 3. | 6 marca 2016 | Monterrey | Twarda |  Kirsten Flipkens
|
3:6, 6:2, 6:3 |
| Finalistka | 1. | 13 października 2019 | Tiencin | Twarda |  Rebecca Peterson
|
4:6, 4:6 |
| Zwyciężczyni | 4. | 29 lutego 2020 | Acapulco | Twarda |  Leylah Annie Fernandez
|
6:4, 6:7(8), 6:1 |
Gra podwójna 14 (5–9)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 15 lipca 2012 | Stanford | Twarda |  Marina Erakovic
|
 Jarmila Gajdošová Vania King
|
7:5, 7:6(7) |
| Zwyciężczyni | 2. | 24 sierpnia 2012 | Dallas | Twarda | Marina Erakovic
|
 Līga Dekmeijere Irina Falconi
|
6:3, 6:0 |
| Finalistka | 1. | 16 września 2012 | Québec | Dywanowa (hala) |  Alicja Rosolska
|
 Tatjana Malek Kristina Mladenovic
|
6:7(5), 7:6(6), 7–10 |
| Finalistka | 2. | 14 października 2012 | Osaka | Twarda |  Kimiko Date-Krumm
|
Raquel Kops-Jones Abigail Spears
|
1:6, 4:6 |
| Zwyciężczyni | 3. | 27 lipca 2014 | Baku | Twarda |  Aleksandra Panowa
|
 Raluca Olaru Szachar Pe’er
|
6:2, 7:6(3) |
| Finalistka | 3. | 16 października 2016 | Hongkong | Twarda |  Naomi Broady
|
Chan Hao-ching Chan Yung-jan
|
3:6, 1:6 |
| Zwyciężczyni | 4. | 3 marca 2018 | Acapulco | Twarda | Tatjana Maria
|
Kaitlyn Christian Sabrina Santamaria
|
7:5, 2:6, 10–2 |
| Finalistka | 4. | 17 czerwca 2018 | Nottingham | Trawiasta | Mihaela Buzărnescu
|
Alicja Rosolska Abigail Spears
|
3:6, 6:7(5) |
| Finalistka | 5. | 24 lutego 2019 | Budapeszt | Twarda (hala) |  Fanny Stollár
|
Jekatierina Aleksandrowa Wiera Zwonariowa
|
4:6, 6:4, 7–10 |
| Finalistka | 6. | 20 marca 2021 | Monterrey | Twarda |  Zheng Saisai
|
Caroline Dolehide Asia Muhammad
|
2:6, 3:6 |
| Finalistka | 7. | 18 czerwca 2023 | Nottingham | Trawiasta | Harriet Dart
|
 Ulrikke Eikeri Ingrid Neel
|
6:7(6), 7:5, 8–10 |
| Zwyciężczyni | 5. | 30 lipca 2023 | Warszawa | Twarda | Yanina Wickmayer
|
Weronika Falkowska Katarzyna Piter
|
6:4, 6:4 |
| Finalistka | 8. | 7 stycznia 2024 | Brisbane | Twarda | Greet Minnen
|
 Ludmyła Kiczenok Jeļena Ostapenko
|
5:7, 2:6 |
| Finalistka | 9. | 11 lutego 2024 | Abu Zabi | Twarda |  Linda Nosková
|
Sofia Kenin Bethanie Mattek-Sands
|
4:6, 6:7(4) |
Gra mieszana 2 (1–1)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 10 lipca 2016 | Wimbledon | Trawiasta |  Henri Kontinen
|
Anna-Lena Grönefeld Robert Farah
|
7:6(5), 6:4 |
| Finalistka | 1. | 16 lipca 2017 | Wimbledon | Trawiasta | Henri Kontinen
|
 Martina Hingis Jamie Murray
|
4:6, 4:6 |
Wygrane turnieje rangi ITF[edytuj | edytuj kod]
| turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 75/80 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 50/60 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza (7)[edytuj | edytuj kod]
| Data | Turniej | Kat. | ($) | Naw. | Finalistka | Wynik | |
| 1. | 19/07/2009 | Frinton-on-Sea
|
ITF | 10 000 | trawiasta | Anna Fitzpatrick
|
4:6, 6:4, 6:2 |
| 2. | 25/07/2010 | Wrexham
|
ITF | 25 000 | twarda |  Sania Mirza
|
6:2, 6:4 |
| 3. | 07/11/2010 | Toronto
|
ITF | 50 000 | twarda | Alizé Lim
|
6:3, 6:3 |
| 4. | 16/02/2014 | Midland
|
ITF | 100 000 | twarda | Ksienija Pierwak
|
6:4, 6:0 |
| 5. | 18/05/2014 | Praga
|
ITF | 100 000 | ziemna |  Anna Schmiedlová
|
7:6(5), 6:0 |
| 6. | 12/05/2019 | Fukuoka
|
ITF | 60 000 | dywanowa |  Zarina Dijas
|
7:6(1), 7:6(4) |
| 7. | 18/08/2019 | Vancouver
|
ITF | 100 000 | twarda |  Sara Sorribes Tormo
|
7:5, 6:4 |
Występy w igrzyskach olimpijskich[edytuj | edytuj kod]
Gra pojedyncza[edytuj | edytuj kod]
| Runda | Przeciwniczka | Wynik |
|---|---|---|
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Londynie 2012, reprezentując państwo Wielka Brytania [Alt]
| ||
| I runda | Hiszpania: Sílvia Soler Espinosa
|
6:2, 6:2 |
| II runda | Rosja: Marija Kirilenko [14]
|
3:6, 2:6 |
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo Wielka Brytania
| ||
| I runda | Chiny: Peng Shuai
|
6:4, 6:7(5), 6:3 |
| II runda | Ukraina: Elina Switolina
|
3:6, 6:1, 3:6 |
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Tokio 2020, reprezentując państwo Wielka Brytania
| ||
| I runda | Niemcy Anna-Lena Friedsam
|
6:7(5), 3:6 |
Gra podwójna[edytuj | edytuj kod]
| Runda | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik |
|---|---|---|---|
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Londynie 2012, reprezentując państwo Wielka Brytania
| |||
| I runda | Laura Robson
|
Niemcy: Angelique Kerber / Sabine Lisicki [5]
|
6:1, 4:6, 3:6 |
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo Wielka Brytania
| |||
| I runda | Johanna Konta
|
 Serbia: Jelena Janković / Aleksandra Krunić
|
6:2, 6:1 |
| II runda | Chińskie Tajpej: Chan Hao-ching / Chan Yung-jan [3]
|
6:3, 0:6, 4:6 | |
Gra mieszana[edytuj | edytuj kod]
| Runda | Partner | Przeciwnicy | Wynik |
|---|---|---|---|
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo Wielka Brytania
| |||
| I runda | Andy Murray [Alt]
|
Hiszpania: Carla Suárez Navarro / David Ferrer
|
6:3, 6:3 |
| Ćwierćfinał | Indie: Sania Mirza / Rohan Bopanna [4]
|
4:6, 4:6 | |
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]
Gra pojedyncza (1)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
| Zwyciężczyni | 2009 | US Open
|
Twarda | Jana Buczina
|
6:4, 6:1 |
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]
Gra podwójna (1)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
| Finalistka | 2009 | French Open
|
Ceglana | Tímea Babos
|
Elena Bogdan Noppawan Lertcheewakarn
|
6:3, 3:6, 8-10 |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Marcin Motyka: Najlepsza brytyjska tenisistka zachorowała na mononukleozę. sportowefakty.pl, 2013-04-03. [dostęp 2013-04-04]. (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2024-02-09] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2024-02-09] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2024-02-09] (ang.).