Neal Skupski
_(51376303973).jpg)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
1 grudnia 1989 |
| Wzrost |
183 cm |
| Gra |
praworęczny, oburęczny bekhend |
| Status profesjonalny |
2012 |
| Trener |
Ken Skupski, Louis Cayer, Anthony Hardman |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
0 |
| Najwyżej w rankingu |
932 (8 listopada 2010) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
15 |
| Najwyżej w rankingu |
1 (14 listopada 2022) |
| Australian Open |
QF (2022, 2023) |
| Roland Garros |
QF (2020, 2022, 2023) |
| Wimbledon |
W (2023) |
| US Open |
F (2022) |
Neal Skupski (ur. 1 grudnia 1989 w Liverpoolu) – brytyjski tenisista polskiego pochodzenia[1], zwycięzca Wimbledonu 2023 w grze podwójnej oraz Wimbledonu 2021 i 2022 w grze mieszanej, lider rankingu ATP deblistów.
Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]
Neal Skupski jest młodszym bratem Kena Skupskiego, również tenisisty. Karierę zawodową rozpoczął w 2012 roku.
W grze podwójnej zwyciężył w piętnastu turniejach rangi ATP Tour z trzydziestu jeden rozegranych finałów.
W 2022 roku awansował do finału zawodów gry podwójnej podczas US Open. Razem z partnerującym mu Wesleyem Koolhofem w meczu mistrzowskim przegrali 6:7(4), 5:7 z deblem Rajeev Ram–Joe Salisbury. W 2023 roku razem z Koolhofem odnieśli zwycięstwo na kortach Wimbledonu, pokonując w finale Marcela Granollersa i Horacio Zeballosa 6:4, 6:4.
W lipcu 2021 odniósł zwycięstwo w mikście podczas Wimbledonu, partnerując Desirae Krawczyk, z którą w finale pokonał parę Harriet Dart–Joe Salisbury 6:2, 7:6(1). Rok później duet obronił tytuł, wygrywając w meczu mistrzowskim 6:4, 6:3 z Samanthą Stosur i Matthew Ebdenem.
W rankingu gry pojedynczej Skupski najwyżej był na 932. miejscu (8 listopada 2010), a w klasyfikacji gry podwójnej na 1. pozycji (14 listopada 2022).
Finały w turniejach ATP Tour[edytuj | edytuj kod]
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra podwójna (15–16)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 19 października 2013 | Moskwa | Twarda (hala) |  Ken Skupski
|
 Michaił Jełgin Denis Istomin
|
2:6, 6:1, 12–14 |
| Zwycięzca | 1. | 11 lutego 2018 | Montpellier | Twarda (hala) | Ken Skupski
|
 Ben McLachlan Hugo Nys
|
7:6(2), 6:4 |
| Finalista | 2. | 29 czerwca 2018 | Eastbourne | Trawiasta | Ken Skupski
|
Luke Bambridge Jonny O’Mara
|
5:7, 4:6 |
| Finalista | 3. | 23 września 2018 | Metz | Twarda (hala) | Ken Skupski
|
Nicolas Mahut Édouard Roger-Vasselin
|
1:6, 5:7 |
| Zwycięzca | 2. | 28 października 2018 | Wiedeń | Twarda (hala) | Joe Salisbury
|
 Mike Bryan Édouard Roger-Vasselin
|
7:6(5), 6:3 |
| Finalista | 4. | 24 lutego 2019 | Delray Beach | Twarda | Ken Skupski
|
Bob Bryan Mike Bryan
|
6:7(5), 4:6 |
| Finalista | 5. | 14 kwietnia 2019 | Houston | Ceglana | Ken Skupski
|
 Santiago González Aisam-ul-Haq Qureshi
|
6:3, 4:6, 6–10 |
| Zwycięzca | 3. | 28 kwietnia 2019 | Budapeszt | Ceglana | Ken Skupski
|
 Marcus Daniell Wesley Koolhof
|
6:3, 6:4 |
| Finalista | 6. | 25 maja 2019 | Lyon | Ceglana | Ken Skupski
|
 Ivan Dodig Édouard Roger-Vasselin
|
4:6, 3:6 |
| Finalista | 7. | 29 sierpnia 2020 | Nowy Jork | Twarda | Jamie Murray
|
 Pablo Carreño-Busta Alex de Minaur
|
2:6, 5:7 |
| Finalista | 8. | 1 listopada 2020 | Wiedeń | Twarda (hala) | Jamie Murray
|
 Łukasz Kubot Marcelo Melo
|
6:7(5), 5:7 |
| Zwycięzca | 4. | 13 listopada 2020 | Sofia | Twarda (hala) | Jamie Murray
|
 Jürgen Melzer Édouard Roger-Vasselin
|
walkower |
| Zwycięzca | 5. | 20 marca 2021 | Acapulco | Twarda | Ken Skupski
|
Marcel Granollers Horacio Zeballos
|
7:6(3), 6:4 |
| Finalista | 9. | 3 kwietnia 2021 | Miami | Twarda | Daniel Evans
|
Nikola Mektić Mate Pavić
|
4:6, 4:6 |
| Finalista | 10. | 18 kwietnia 2021 | Monte Carlo | Ceglana | Daniel Evans
|
Nikola Mektić Mate Pavić
|
3:6, 6:4, 7–10 |
| Finalista | 11. | 8 sierpnia 2021 | Waszyngton | Twarda | Michael Venus
|
 Raven Klaasen Ben McLachlan
|
6:7(4), 4:6 |
| Zwycięzca | 6. | 3 października 2021 | San Diego | Twarda | Joe Salisbury
|
John Peers Filip Polášek
|
7:6(2), 3:6, 10–5 |
| Zwycięzca | 7. | 9 stycznia 2022 | Melbourne | Twarda | Wesley Koolhof
|
 Ołeksandr Nedowiesow Aisam-ul-Haq Qureshi
|
6:4, 6:4 |
| Zwycięzca | 8. | 15 stycznia 2022 | Adelaide | Twarda | Wesley Koolhof
|
 Ariel Behar Gonzalo Escobar
|
7:6(5), 6:4 |
| Zwycięzca | 9. | 18 lutego 2022 | Doha | Twarda | Wesley Koolhof
|
 Rohan Bopanna Denis Shapovalov
|
7:6(4), 6:1 |
| Finalista | 12. | 2 kwietnia 2022 | Miami | Twarda | Wesley Koolhof
|
Hubert Hurkacz John Isner
|
6:7(5), 4:6 |
| Finalista | 13. | 24 kwietnia 2022 | Barcelona | Ceglana | Wesley Koolhof
|
 Kevin Krawietz Andreas Mies
|
7:6(3), 6:7(5), 6–10 |
| Zwycięzca | 10. | 8 maja 2022 | Madryt | Ceglana | Wesley Koolhof
|
 Juan Sebastián Cabal Robert Farah
|
6:7(4), 6:4, 10–5 |
| Zwycięzca | 11. | 12 czerwca 2022 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta | Wesley Koolhof
|
Matthew Ebden Max Purcell
|
4:6, 7:5, 10–6 |
| Zwycięzca | 12. | 14 sierpnia 2022 | Montreal | Twarda | Wesley Koolhof
|
Daniel Evans John Peers
|
6:2, 4:6, 10–6 |
| Finalista | 14. | 9 września 2022 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Wesley Koolhof
|
Rajeev Ram Joe Salisbury
|
6:7(4), 5:7 |
| Zwycięzca | 13. | 6 listopada 2022 | Paryż | Twarda (hala) | Wesley Koolhof
|
Ivan Dodig Austin Krajicek
|
7:6(5), 6:4 |
| Finalista | 15. | 19 marca 2023 | Indian Wells | Twarda | Wesley Koolhof
|
Rohan Bopanna Matthew Ebden
|
3:6, 6:2, 8–10 |
| Finalista | 16. | 23 kwietnia 2023 | Barcelona | Ceglana | Wesley Koolhof
|
Máximo González Andrés Molteni
|
3:6, 7:6(8), 4–10 |
| Zwycięzca | 14. | 17 czerwca 2023 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta | Wesley Koolhof
|
Gonzalo Escobar Ołeksandr Nedowiesow
|
7:6(1), 6:2 |
| Zwycięzca | 15. | 15 lipca 2023 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Wesley Koolhof
|
Marcel Granollers Horacio Zeballos
|
6:4, 6:4 |
Gra mieszana (2–0)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 11 lipca 2021 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Desirae Krawczyk
|
Harriet Dart Joe Salisbury
|
6:2, 7:6(1) |
| Zwycięzca | 2. | 7 lipca 2022 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Desirae Krawczyk
|
Samantha Stosur Matthew Ebden
|
6:4, 6:3 |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Shubham Bhargava: Who is Neal Skupski, Know all about Neal Skupski’s Parents, Coach, Girlfriend, and Nationality. firstsportz.com, 2021-07-11. [dostęp 2022-07-09]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-10-20] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-10-20] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-10-20] (ang.).