Inter Europol Competition
 Oreca 07 zespołu Inter Europol Competition podczas zwycięskiego 24h Le Mans 2023 | |
| Pełna nazwa |
Inter Europol Competition |
|---|---|
| Aktywna |
od 2010 |
| Siedziba | |
| Ważni ludzie | |
| Założyciel |
Wojciech Śmiechowski |
| Dyrektor | |
| Inne | |
| Debiut | |
| Ostatni wyścig |
24h Daytona 2024 |
| Mistrzostwa konstruktorów |
Zwycięzcy LMP2 24h Le Mans 2023 |
| Strona internetowa | |
Inter Europol Competition – polski zespół sportu motorowego, startujący w wyścigach długodystansowych. W sezonie 2024 zespół znajduje się w stawce 24h Le Mans, European Le Mans Series, Le Mans Cup oraz IMSA SportsCar Championship[1][2][3][4]. W poprzednich latach brali udział w seriach FIA World Endurance Championship, Asian Le Mans Series, BOSS GP, V de V oraz Północnoeuropejski Puchar Formuły Renault 2.0. W nawiązaniu do przedmiotu działalności właściciela i sponsora zespołu, firmy Inter Europol, zespół często nazywany jest „Turbo Piekarzami”[5][6][7][8].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Początki i pierwsze występy[edytuj | edytuj kod]
Zespół został założony w 2010 roku i był owocem współpracy firmy Kochanski Motorsport Maurycego Kochańskiego oraz Michael Keese Motorsport. Wspólnie brali udział w Formule Ford i Formule 3. W sezonie 2009 wystartowali we Włoskiej Formule Renault, a w roku 2010 w Północnoeuropejskim Pucharze Formuły Renault 2.0. Pod koniec sezonu 2010 Kochański zaczął zmagać się z problemami finansowymi. Jego udziały w zespole wykupił Wojciech Śmiechowski, ojciec kierowcy zespołu, Jakuba Śmiechowskiego i właściciel piekarni Inter Europol S.A. Nowo powstały zespół otrzymał nazwę Inter Europol Competition, pochodzącą od swojego właściciela i głównego sponsora[9][10].
Inter Europol Competition rozpoczął swoją działalność od startów w wyścigach samochodów jednomiejscowych. W latach 2010–2016 kierowcy Inter Europolu brali udział w Północnoeuropejskim Pucharze Formuły Renault 2.0, a ich najlepszym wynikiem było 12 miejsce Jakuba Śmiechowskiego w sezonie 2011.[11] W roku 2014 zespół zadebiutował w serii BOSS GP, w której ścigał się do końca sezonu 2019 i odnosił sukcesy, takie jak mistrzostwo Jakuba Śmiechowskiego w 2014 roku i jego wicemistrzostwo w 2015 roku[12][13].
2016[edytuj | edytuj kod]
.jpg)
W roku 2016 Inter Europol Competition zadebiutował w wyścigach długodystansowych, biorąc udział w pełnych sezonach serii European Le Mans Series oraz V de V Sports. Debiut w ELMS przyniósł Jakubowi Śmiechowskiemu i Jensowi Petersenowi, którzy ścigali się samochodem Ligier JS P3, 10 miejsce w klasyfikacji generalnej. W V de V zespół zaliczył lepsze wyniki; Śmiechowski wraz z Martinem Hippe zdobyli mistrzostwo tej serii[14][15].
Trzeci sezon w BOSS GP i pierwszy bez udziału Jakuba Śmiechowskiego zaowocował 8 miejscem w klasyfikacji końcowej dla reprezentującego zespół Duńczyka Jensa Renstrupa, który prowadził Dallarę GP2/05.[16]
2017[edytuj | edytuj kod]
W swoim drugim roku w wyścigach długodystansowych Inter Europol Competition wystawił w klasie LMP3 serii European Le Mans Series jeden samochód Ligier JS P3, oznaczony numerem 13. Jensa Petersena zastąpił Martin Hippe, który w nadchodzących latach okazał się być stałym kierowcą zespołu w klasie LMP3 serii ELMS.[17] W wyścigu 4 Hours of Castellet kierowcy zespołu po raz pierwszy stanęli na podium, a w klasyfikacji generalnej klasy LMP3 zajęli ostatecznie piąte miejsce[18].
Zespół wziął również udział w serii V de V Endurance Series, w której odniósł końcowy triumf. Za kierownicą samochodu z numerem 22 zasiedli Jakub Śmiechowski i Hendrik Still, zaś najlepszy z kierowców samochodu numer 33, Paul Scheuschner, ukończył sezon na ósmym miejscu[19].
W serii BOSS GP w barwach Inter Europol Competition pełny sezon zaliczył Walter Steding. Kierując samochodem Dallara GP2/05r zajął ósme miejsce w końcowej klasyfikacji[20].
2018[edytuj | edytuj kod]
W roku 2018 Inter Europol Competition ponownie wziął udział w zmaganiach samochodów klasy LMP3 w European Le Mans Series, po raz pierwszy wystawiając w serii dwa samochody Ligier JS P3.[21] Sezon 2018 okazał się być przełomem dla samochodu numer 13; Martin Hippe i Jakub Śmiechowski wygrali wyścig 4 Hours of Portimão oraz zajęli trzecie miejsce w 4 Hours of Red Bull Ring, dzięki czemu zajęli drugie miejskie w klasyfikacji końcowej serii w klasie LMP3.[22] Załoga drugiego samochodu zespołu, jeżdżącego z numerem 14, ulegała częstym zmianom personalnym w trakcie sezonu; ostatecznie samochód ten został sklasyfikowany na 15 miejscu w klasyfikacji generalnej.
Inter Europol Competition po raz ostatni wziął też udział w serii V de V Endurance series, zajmując w klasyfikacji końcowej miejsca trzecie (Paul Scheuschner w samochodzie numer 33) oraz piąte (Jakub Śmiechowski i Pontus Fredriksson w samochodzie numer 22)[23].
Walter Steding ponownie reprezentował zespół w serii BOSS GP i zajął czwarte miejsce w końcowej klasyfikacji[24].
2019[edytuj | edytuj kod]
W nowym sezonie Inter Europol Competition zadebiutował w serii Asian Le Mans Series. Samochód Ligier JS P3 z numerem 13 poprowadzili Martin Hippe i Jakub Śmiechowski. Zespół osiągnął istotny sukces, wygrywając klasyfikację generalną serii, dzięki czemu zapewnił sobie zaproszenie na wyścig 24h Le Mans 2019 od organizatora wyścigu, Automobile Club de l’Ouest (ACO)[25].
Zespół kontynuował też swoje występy w European Le Mans Series, zaliczając debiut w klasie LMP2 po zakupieniu jednego samochodu Ligier JS P217, który został oznaczony numerem 34. W dalszym ciągu Inter Europol Competition ścigał się też w klasie LMP3 tej serii – dwoma samochodami Ligier JS P3.[26] W klasie LMP2 zespół zaliczał przeciętne wyniki i po częstych zmianach w składzie załogi zajął 17 miejsce w klasyfikacji końcowej. Znacznie lepsze wyniki dostarczyli Martin Hippe i Nigel Moore, który zastąpił Jakuba Śmiechowskiego za kierownicą samochodu numer 13 w klasie LMP3. Hippe i Moore po raz drugi z rzędu zapewnili zespołowi drugie miejsce w klasyfikacji generalnej i tytuł wicemistrzów klasy LMP3. Po zakończeniu ostatniego wyścigu sezonu załoga zajęła pierwsze miejsce w tabeli, jednak na skutek otrzymanej kary i oddalonej apelacji została przesunięta na miejsca drugie[27][28]. Samochód numer 14 został ostatecznie sklasyfikowany na miejscu 12.
W czerwcu Inter Europol Competition zadebiutował w wyścigu 24h Le Mans. Jakub Śmiechowski, James Winslow i Nigel Moore, kierując samochodem Ligier JS P217, zajęli 45 miejsce w klasyfikacji ogólnej wyścigu oraz 16 miejsce w tabeli klasy LMP2, zmagając się w jego trakcie z licznymi problemami technicznymi[29].
W swoim ostatnim sezonie w BOSS GP jedyny kierowca zespołu, który wziął udział we wszystkich wyścigach serii w roku 2019, Walter Steding, ukończył ją na miejscu 9.[30]
2020[edytuj | edytuj kod]
Inter Europol Competition ponownie rozpoczął sezon startem w serii Asian Le Mans Series, zajmując w klasie LMP2 4 miejsce samochodem numer 33 i 5 miejsce autem numer 34.[31] Prototypami tymi ścigali się odpowiednio John Corbett, Nathan Kumar, Mitchell Neilson i Danial Frost, jak również Mathias Beche, Jakub Śmiechowski oraz James Winslow. Zespół wystawił również jeden samochód na cały sezon serii w klasie LMP3; oznaczony numerem 13 Ligier JS P3, poprowadzony przez Martina Hippe i Nigela Moore’a, ukończył sezon na trzeciej pozycji[32]. Odpowiednio jeden i dwa wyścigi przejechały w barwach zespołu samochody numer 14 i 18.
Polski zespół wziął również udział w skróconym, z tradycyjnych sześciu do pięciu wyścigów, sezonie serii European Le Mans Series, wystawiając po jednym samochodzie w klasach LMP2 i LMP3. Załoga samochodu LMP2 numer 34 – jedynego pojazdu marki Ligier w stawce, zdominowanej przez prototypy Oreca 07 – została gruntownie zmieniona. Jamesa Winslowa i Nigela Moore’a zastąpili Rene Binder[33]oraz Matevos Isaakyan[34], którzy dołączyli do Jakuba Śmiechowskiego w serii ELMS i w wyścigu 24h Le Mans. W klasie LMP3 zespół wystawił jeden samochód najnowszej generacji – Ligier JS P320, którym ponownie pokierowali Martin Hippe i Nigel Moore (zastąpiony na dwa ostatnie wyścigi sezonu przez Dino Lunardiego)[35]. Zawodnicy reprezentujący Inter Europol Competition w klasie LMP2 ukończyli sezon na 12 miejscu w klasyfikacji ogólnej, natomiast Hippe, Moore i Lunardi po raz trzeci z rzędu zdobyli dla zespołu tytuł wicemistrzów klasy LMP3 ELMS.[36]
Zespół po raz drugi pojawił się na polach startowych wyścigu 24h Le Mans, ponownie zmagając się z problemami technicznymi[37], do których doszły błędy zespołu natury regulaminowej[38]. Inter Europol Competition ukończył wyścig na 17 miejscu w klasie LMP2 i na 45 miejscu w klasyfikacji ogólnej.
Ostatnimi wydarzeniami dla zespołu w roku 2020 były dwa wyścigi IMSA SportsCar Championship, w których zespół po raz pierwszy wykorzystał samochód Oreca 07[39]. Petit Le Mans 2020 został przez nich ukończony na 3 miejscu w klasie LMP2 i na 9 miejscu w klasyfikacji generalnej, zaś w 12 Hours of Sebring, po błędzie Jakuba Śmiechowskiego w czwartej godzinie wyścigu, Inter Europol Competition zajął swoim samochodem numer 51 czwarte miejsce w klasie i siedemnaste ogólnie[40].
2021[edytuj | edytuj kod]
W roku 2021 zespół Inter Europol Competition zadebiutował w klasie LMP2 World Endurance Championship 2021. Samochód Oreca 07 prowadzili Jakub Śmiechowski, Renger van der Zande oraz Alex Brundle[41][42]. Hélio Castroneves miał wystąpić w barwach polskiego zespołu w wyścigu 1000 Miles of Sebring, zastępując van der Zande w związku z jego wyścigiem w serii IMSA SportsCar Championship, jednak wyścig w USA został odwołany[43]. W związku z kolejną kolizją terminów van der Zande, w wyścigu na torze Portimão zastąpił go Louis Delétraz[44].
W swoich pierwszych wyścigach w długodystansowych mistrzostwach świata "Turbo Piekarze" zajmowali miejsca w szerokiej czołówce stawki oraz poprawiali swoje wyniki, plasując się na 5 miejscu w wyścigach 6 Hours of Spa i 8 Hours of Portimão oraz na 4 miejscu w 6 Hours of Monza[45].
Trzeci udział zespołu w wyścigu 24h Le Mans był najbardziej dotychczas udany - zespół zajął piąte miejsce w klasie LMP2 i dziesiąte w klasyfikacji generalnej. Samochód z numerem 34 pokazał dobre tempo oraz uniknięto większych błędów i pecha - poza pękniętą oponą w samochodzie Alexa Brundle'a, niezawinioną kolizją z samochodem zespołu Racing Team India Eurasia oraz problemami z maszyną do tankowania[46]. Kierowcy Inter Europol Competition wyrazili swoje duże zadowolenie z weekendu na Circuit de la Sarthe, mówiąc o "wspaniałym wyniku dla tak małego zespołu"[47] oraz "wielkiej przyszłości stojącej przed świetnym zespołem"[48].
Dwa wyścigi na torze w Bahrajnie, kończące sezon WEC, zespół ukończył na miejscach dziewiątym[49] (po zdarzeniach takich, jak kolizja z samochodem United Autosports, konieczność dodatkowego postoju w związku z awarią drzwi oraz kara 4 minut za błąd w doborze opon) oraz piątym[50], co pozwoliło Inter Europol Competition na ukończenie swojego debiutanckiego sezonu w World Endurance Championship na 5 miejscu.
Kolejną częścią programu zespołu na sezon 2021 był European Le Mans Series 2021, w której zespół wystawił dwa samochody Ligier JS P320 klasy LMP3.[51] Prototyp numer 13, podobnie jak w sezonach 2018 i 2019, notował lepsze wyniki od siostrzanej załogi, zaliczając łącznie trzy podia, w tym jedno zwycięstwo - za sprawą wysiłków jeżdżącego dla zespołu od sezonu 2016 Niemca Martina Hippego[52], młodego Belga Ugo de Wilde[53] oraz ich zmieniających się partnerów. Wystarczyło to do zajęcia czwartego miejsca w klasyfikacji generalnej, najsłabszego od sezonu 2018 - przede wszystkim na skutek wypadków i awarii w Le Castellet oraz Spa-Francorchamps[54][55].
Załoga numer 14, dla której w trakcie sezonu jeździło łącznie 9 kierowców, w tym Polak Mateusz Kaprzyk[56] oraz były włoski motocyklista Mattia Pasini[57], notowała wyniki w środku stawki ELMS, kończąc sezon na 6 miejscu w klasyfikacji generalnej - najlepszej w historii samochodu #14.
2022[edytuj | edytuj kod]
Sezon 2022 Inter Europol Competition rozpoczął w Asian Le Mans Series, wystawiając jednego Ligiera JS P320 klasy LMP3. Zespół dysponował tempem pozwalającym na wygrywanie wyścigów, jednak na skutek nagłej, wymuszonej zmiany w składzie, problemów technicznych oraz błędów kierowców ukończył serię na siódmej pozycji w klasyfikacji generalnej[58][59][60][61].
.png)
Na dalszy ciąg sezonu zespół dalej rozszerzył swój program, na który złożyły się po jednym samochodzie LMP2 w World Endurance Championship oraz European Le Mans Series, jak również dwa samochody LMP3 w ELMS. Prototyp WEC z numerem 34 prowadzili Alex Brundle, który przedłużył kontrakt z zespołem, Jakub Śmiechowski, który po raz kolejny wystąpił jako kierowca oraz szef zespołu, oraz meksykański były kierowca Formuły 1 Esteban Gutiérrez, który zastąpił van der Zande, zajętego rozwojem prototypu LMDh Cadillaka i startami w IMSA SportsCar Championship[62][63].
W samochodzie ELMS LMP2 #43 zasiedli kierowca testowy Formuły 1 Pietro Fittipaldi, powracający do wyścigów długodystansowych po dwuletniej przerwie David Heinemeier Hansson oraz Szwajcar Fabio Scherer. W samochodzie Ligier LMP3 numer 13 wystąpili Charles Crews, Guilherme de Oliveira i Nico Pino, natomiast auto z numerem 14 prowadzili Noam Abramczyk, James Dayson i Mateusz Kaprzyk[64].
Pierwsza część sezonu była dla zespołu skrajnie trudna. W każdym wyścigu Inter Europol Competiton zmagał się z problemami wszelkiego rodzaju - od błędów kierowców[65], przez problemy techniczne[66], po niezgodność samochodu z postanowieniami regulaminu[67]. Na skutek powyższego po dwóch pierwszych wyścigach zespół znajdował się na końcu klasyfikacji generalnych WEC i ELMS. Głównymi przyczynami słabej dyspozycji zespołu było nagłe odejście Rafała Pokory - dyrektora technicznego zespołu, konieczność restrukturyzacji ekipy i znaczna rotacja wśród personelu[68].
Oba samochody LMP2 wzięły udział w 24h Le Mans 2022 i przekroczyły linię mety na 13 (numer 34) i 14 (numer 43) miejscu. Samochód WEC zmagał się z problemami z prędkością maksymalną, na skutek czego zespół musiał wymieniać w nim silnik na kilka godzin przed startem wyścigu, jak również z pomniejszymi trudnościami. Prototyp numer 43 (wypożyczony od zespołu Dragonspeed, jako że zamówiony nowy model nie mógł zostać dostarczony przez Orekę na czas z uwagi na światowe zakłócenia w łańcuchu dostaw) dysponował dobrym tempem i piął się w górę tabeli aż do wczesnego ranka, kiedy to awaria cewki zapłonowej spowodowała konieczność zjazdu do garażu na naprawę. Wyeliminowało to zespół z walki o podium[69][70].
.jpg)
Druga część sezonu układała się dla zespołu bardziej pomyślnie. Sezon WEC został ukończony przez Brundle’a, Gutierreza i Śmiechowskiego na 11 miejscu, a ze szczególnie dobrej strony zespół pokazał się na torze Monza, zajmując tam 4 miejsce, utrzymując się nawet na prowadzeniu na niespełna godzinę przed metą[71]. Również w ELMS zanotowano znaczący postęp – załoga #43 uplasowała się na 2 miejscu na Spa-Francorchamps po starcie z samego końca stawki oraz na 4 miejscu w finale sezonu na torze w Portimao, kończąc sezon na 8 miejscu.
W klasie LMP3 Inter Europol Competition zanotował czwarte wicemistrzostwo w ciągu ostatnich 5 lat. Po trzech zwycięstwach z rzędu na Monzy, Circuit de Catalunya i Spa-Francorchamps tytuł mistrzowski został stracony na godzinę przed metą 4 Hours of Portimao - w wyniku kolizji Nico Pino z Mathiasem Beche i będącego tego skutkiem uszkodzenia zawieszenia, które najpierw spowodowało istotny spadek tempa, by wreszcie na 12 minut przed końcem wyścigu i sezonu ostatecznie wyeliminować samochód z wyścigu[72]. Samochód numer 14 zajął zaś ostatnie, 13 miejsce w klasyfikacji generalnej, głównie na skutek wolnych przejazdów i licznych błędów Jamesa Daysona[73].
Ostatnim elementem działań zespołu w 2022 roku był gościnny start w nowej seria Prototype Cup Germany - z jednym samochodem LMP3, prowadzonym przez powracającego do zespołu Jamesa Winslowa i debiutującego w sportach motorowych Damiana Cioska. Winslow i Ciosek zajęli podczas weekendu na Spa-Francorchamps 6 i 2 miejsce[74].
2023[edytuj | edytuj kod]
W sezonie 2023 zespół znajduje się w stawce 24h Le Mans, FIA World Endurance Championship, European Le Mans Series, Asian Le Mans Series oraz Le Mans Cup, wystawiając w nich odpowiednio dwa, jeden, dwa, cztery i trzy samochody[75][76][77][78][79]. Pomimo uprzedniego podpisania kontraktu na 2023 rok[80], Alex Brundle odszedł z zespołu, podobnie jak Esteban Gutierrez. W załodze WEC do Śmiechowskiego dołączyli Fabio Scherer, który awansował z ekipy ELMS, oraz Albert Costa, były kierowca fabryczny Lamborghini. W ELMS, w którym tym razem zespół wystawił dwa samochody (po jednym w LMP2 i LMP3), składy zostały wymienione w całości. Wśród nowoprzybyłych znaleźli się między innymi były kierowca Formuły 2 Olli Caldwell i nastolatek Kai Askey. Drugi samochód LMP3, któremu organizator odmówił prawa startu w ELMS[81], wystartował zamiast tego w nowym programie zespołu, obejmującym serię Le Mans Cup, stanowiącą w praktyce trzeci poziom wyścigów długodystansowych. Program objął aż trzy samochody, a Ligier o numerze 14 nie posiada jako pierwszy prototyp zespołu w historii startów zwyczajowego zielono-żółtego malowania - jako część umowy z kierowcą i biznesmenem Andresem Latorre[82].
Sezon rozpoczął się od startu czterema samochodami w Asian Le Mans Series. Samochód LMP2 był bardzo szybki przez cały sezon, a jednym z najważniejszych czynników było znakomite tempo Nolana Siegela. Jednak dwie awarie mechaniczne w ostatnich minutach pierwszego i ostatniego wyścigu, kiedy Siegel był odpowiednio na trzecim i pierwszym miejscu, pozbawiły zespół mistrzostwa. Załogi LMP3 zajęły 7, 12 i 15 (ostatnie) miejsce w klasyfikacji generalnej[83].
.jpg)
Podczas kolejnego etapu sezonu zespół wykazywał znaczne postępy w tempie w klasie LMP2. We wszystkich trzech wyścigach WEC poprzedzających 24 godzinny wyścig w Le Mans, tempo "Piekarzy" pozwoliło im walczyć o czołowe miejsca, co zaowocowało 4. miejscem w Sebring i pierwszym podium w mistrzostwach świata - 3. miejscem w Spa. Przed Le Mans zespół zajmował 5. miejsce w klasyfikacji generalnej WEC, ze stratą 5 punktów do 3. miejsca[84].
Postęp zespołu został ostatecznie potwierdzony podczas zwycięskiego 24h Le Mans 2023. Zespół ponownie wystawił dwa samochody - stały samochód startujący w WEC oraz auto oznaczone numerem 32, którego załogę stworzyli Jan Magnussen, dla którego był to 24-ty udział w klasyku, Anders Fjordbach oraz kierowca-amator Mark Kvamme (załoga wystartowała w podklasie Pro-am)[85]. Załoga drugiego samochodu zakończyła udział w wyścigu w nocy po wypadku Magnussena.
Śmiechowski, Scherer i Costa zaprezentowali wyśmienite tempo, które drugi na mecie Robert Kubica określił jako "w swojej lidze"[86] oraz uniknęli błędów, poza drobnym wyjazdem Costy poza tor w nawrocie Mulsanne w ostatnich godzinach wyścigu oraz naruszeniem zasad dotyczących samochodu bezpieczeństwa, za które zespół musiał odbyć karę przejazdu przez boksy[87]. Szeroki rozgłos zdobył wyczyn Scherera, który został uderzony w nogę przy wysiadaniu z auta przez samochód Corvette Racing w pierwszej godzinie wyścigu, w wyniku czego doznał złamania kości śródstopia oraz kontuzji więzadła. Po otoczeniu opieką przez fizjoterapeutów zespołu Szwajcar zachował dobre tempo i spędził za kierownicą Oreki 07 ponad 8 godzin, pomimo konieczności zmiany metody hamowania oraz poruszania się na jednej nodze podczas wsiadania i wysiadania z samochodu. W końcówce wyścigu Scherer musiał również poradzić sobie z awarią radia[88][89]. Duży postęp zaliczył Jakub Śmiechowski, który zaprezentował tempo jakościowego kierowcy o srebrnej kategorii, a Albert Costa jak zazwyczaj osiągał najlepsze czasy spośród członków załogi[90]. Wygrana w 24h Le Mans pozwoliła ekipie na awans na drugie miejsce w klasyfikacji generalnej WEC.
Po wyścigu rywale zespołu, w tym zwłaszcza kierowca drugiego na mecie samochodu, Louis Deletraz, oskarżyli zespół o naruszenie regulaminu technicznego, wskazując na krótkie czasy tankowania, niskie zużycie paliwa oraz duże przyspieszenie samochodu[91][92]. Po trwających ponad miesiąc badaniach organizatorzy oficjalnie potwierdzili wyniki wyścigu na podstawie raportu delegatów technicznych FIA oraz ACO, którzy podali, że wszystkie samochody - w tym Oreca polskiego zespołu - odpowiadały wymogom regulaminowym[93].
W drugiej części sezonu WEC zespół trzy razy zajął miejsce w środku stawki, w tym 6 miejsce w finale sezonu w Bahrajnie (pomimo dwóch awarii elektroniki, które pozbawiły zespół miejsca na podium)[94]. 114 punktów pozwoliło Śmiechowskiemu, Schererowi i Coście na ukończenie sezonu na drugim miejscu w klasyfikacji generalnej mistrzostw świata. W taki sposób zespół zakończył swoje trzyletnie występy w WEC, w związku z usunięciem z tej serii (za wyjątkiem 24h Le Mans) klasy LMP2.[95]
Sezon ELMS nie okazał się szczególnie udany dla IEC. W klasie LMP2 awaria skrzyni biegów w pierwszym wyścigu okazała się być zwiastunem całego sezonu, podczas którego Aberdein, Andrade i Caldwell zaliczyli tylko jedno podium w siedmiozespołowej stawce. Kierowcy prezentowali z reguł przeciętne tempo, jak również popełniali błędy, a w Aragon musieli wycofać się z wyścigu po niezawinionej kolizji[96]. Od lepszej strony zespół pokazał się w klasie LMP3, której sezon zakończył na czwartym miejscu w klasyfikacji generalnej, zdobywając dwa drugie miejsca. Kierowcom Ligiera JS P320 również brakowało szczęścia – nieukończenie dwóch wyścigów, w Aragon i Algarve, spowodowane było awariami samochodu[97].
Debiutancki sezon w Le Mans Cup wszystkie trzy załogi zespołu zakończyły na ostatnich miejscach w klasyfikacji generalnej. Najlepiej i najrówniej prezentowali się kierowcy auta numer 15, Bryson Morris i Chris Short, zaś Santiago Concepción Serrano i Ben Stone z Ligiera numer 13 nie ukończyli aż 5 na 7 wyścigów sezonu.
2024[edytuj | edytuj kod]
Program zespołu na sezon 2024 objął 24h Le Mans – z jednym samochodem LMP2[1], European Le Mans Series – z dwoma LMP2 i jednym LMP3[2], Le Mans Cup – z dwoma samochodami w klasie LMP3[3] oraz IMSA SportsCar Championship z jednym zgłoszeniem w klasie LMP2[4]. Wskutek wycofania z FIA WEC klasy LMP2 jedynym startem zespołu w tej serii będzie wyścig 24h Le Mans.
W nowej dla siebie serii IMSA szefostwo zespołu zdecydowało się na podjęcie współpracy z amerykańską ekipę PR1 Mathiasen, argumentując to brakiem znajomości specyfiki wyścigów samochodów w USA oraz kwestiami logistycznymi. Po stronie PR1 pozostała między innymi bieżąca obsługa samochodu, zaś inżynierowie nad nim pracujący pochodzą z obu zespołów. Dobór kierowców – w tym Toma Dillmanna i Jakuba Śmiechowskiego – należy do zespołu z Polski[98].
Sezon został rozpoczęty przez zespół od wyścigu 24 Hours of Daytona. Wyścig został przez załogę z numerem 52 ukończony na 4 miejscu, niespełna 3 dziesiąte sekundy poza podium. Czwartym kierowcą zespołu w Daytonie, oprócz Dillmanna, Śmiechowskiego i amerykańskiego właściciela firmy jubilerskiej Nicka Boulle’a, został powracający do zespołu po rocznej przerwie Pietro Fittipaldi, który nie przejechał z zespołem przed wyścigiem ani jednej sesji treningowej. Fittipaldi zastąpił na dzień przed startem Clémenta Novalaka - wskutek urazu, odniesionego przez Francuza.
W ramach europejskiego programu zespołu jedynym kierowcą pozostałym z sezonu 2023 jest Kai Askey, do którego w klasie LMP3 serii ELMS dołączyli Aleksander Buchańcow oraz Pedro Perino. Samochód załogi otrzymał numer 88. Samochody LMP2 prowadzą, mający doświadczenie z samochodów jednomiejscowych, Luca Ghiotto, Clement Novalak i Oliver Gray (numer 34), zaś Oreką o numerze 43 jeżdżą doświadczeni w prototypach Sebastian Alvarez, Tom Dillmann i Vladislav Lomko. W Le Mans Cup zespół wystawił dwa Ligiery JS P320, o numerach 34 i 43. Tym samym, po raz pierwszy od rozpoczęcia programu endurance, zespół zrezygnował z oznaczenia swojego samochodu LMP3 numerem 13.
Zespół otrzymał również zaproszenie do startu w 24h Le Mans 2024, w którym wystawi jeden samochód. Drugie zgłoszenie zostało umieszczone na liście rezerwowej.
Wyniki zespołu[edytuj | edytuj kod]
24h Le Mans[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Uczestnik | Klasa | Numer | Samochód | Silnik | Kierowcy | Okrążenia | Miejsce | Miejsce w klasie |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2019 |  Inter Europol Competition
|
LMP2 | 34 | Ligier JS P217 | Gibson GK428 4.2 V8 |  Nigel Moore Jakub Śmiechowski James Winslow |
325 | 45 | 16 |
| 2020 | Inter Europol Competition
|
LMP2 | 34 | Ligier JS P217 | Gibson GK428 4.2 V8 |  Rene Binder Matevos Isaakyan Jakub Śmiechowski
|
316[38] | 42 | 17 |
| 2021 | Inter Europol Competition
|
LMP2 | 34 | Oreca 07 | Gibson GK428 4.2 V8 | Alex Brundle Jakub Śmiechowski Renger van der Zande
|
360 | 10 | 5 |
| 2022 | Inter Europol Competition
|
LMP2 | 34 | Oreca 07 | Gibson GK428 4.2 V8 | Alex Brundle Esteban Gutiérrez Jakub Śmiechowski
|
365 | 18 | 13 |
| LMP2 | 43 | Oreca 07 | Gibson GK428 4.2 V8 |  Pietro Fittipaldi  David Heinemeier Hansson Fabio Scherer
|
364 | 19 | 14 | ||
| 2023 | Inter Europol Competition
|
LMP2 | 32 | Oreca 07 | Gibson GK428 4.2 V8 | Anders Fjordbach Mark Kvamme Jan Magnussen |
117 | DNF | DNF |
| LMP2 Pro-am | |||||||||
| LMP2 | 34 | Oreca 07 | Gibson GK428 4.2 V8 |  Albert Costa Fabio Scherer Jakub Śmiechowski |
328 | 9 | 1 | ||
| 2024 | Inter Europol Competition
|
LMP2 | 34 | Oreca 07 | Gibson GK428 4.2 V8 |  Tom Dillmann Jakub Śmiechowski TBA |
FIA World Endurance Championship[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Klasa | Numer | Samochód | Silnik | Kierowcy | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | Poz. | Pkt |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2021 | LMP2 | 34 | Oreca 07 | Gibson GK428 4.2 L V8 | Alex Brundle (wszystkie rundy) Jakub Śmiechowski (wszystkie rundy) Renger van der Zande (rundy 1, 3–6) Louis Delétraz (runda 2)
|
SPA 5 |
POR 5 |
MNZ 4 |
LMN 5[99] |
BAH 9 |
BAH 5 |
5 | 84 | |
| 2022 | LMP2 | 34 | Oreca 07 | Gibson GK428 4.2 L V8 | Esteban Gutiérrez (wszystkie rundy) Fabio Scherer (runda 1) Jakub Śmiechowski (wszystkie rundy) Alex Brundle (rundy 2–6) |
SEB 14 |
SPA RET |
LMN 13[100] |
MNZ 4 |
FUJ 11 |
BAH RET |
11 | 20 | |
| 2023 | LMP2 | 34 | Oreca 07 | Gibson GK428 4.2 L V8 | Albert Costa (wszystkie rundy) Fabio Scherer (wszystkie rundy) Jakub Śmiechowski (wszystkie rundy) |
SEB 4[101] |
POR 10[102] |
SPA 3 |
LMN 1 |
MNZ 5 |
FUJ 9 |
BAH 6 |
2 | 114 |
European Le Mans Series[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Klasa | Numer | Samochód | Silnik | Kierowcy | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | Poz. | Pkt |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2016 | LMP3 | 13 | Ligier JS P3 | Nissan VK50VE 5.0 L V8 |  Jens Petersen (wszystkie rundy) Jakub Śmiechowski (wszystkie rundy)
|
SIL RET |
IMO 15 |
RBR RET |
LEC 7 |
SPA 6 |
EST 5 |
10 | 24.5 |
| 2017 | LMP3 | 13 | Ligier JS P3 | Nissan VK50VE 5.0 L V8 | Martin Hippe (wszystkie rundy) Jakub Śmiechowski (wszystkie rundy)
|
SIL 6 |
MON 6 |
RBR 5 |
LEC 2 |
SPA 4 |
POR RET |
5 | 56 |
| 2018 | LMP3 | 13 | Ligier JS P3 | Nissan VK50VE 5.0 L V8 | Martin Hippe (wszystkie rundy) Jakub Śmiechowski (wszystkie rundy)
|
LEC 6 |
MON 4 |
RBR 3 |
SIL 5 |
SPA 12 |
POR 1 |
2 | 70.25 |
| 14 | Ligier JS P3 | Nissan VK50VE 5.0 L V8 | Paul Scheuschner (wszystkie rundy) Luca Demarchi (rundy 1–5) Henning Enqvist (runda 1) Hendrik Still (rundy 2, 4) Guglielmo Belotti (runda 3) Moritz Müller-Crepon (rundy 5–6)
|
LEC 12 |
MON 15 |
RBR 11 |
SIL 13 |
SPA 15 |
POR 8 |
15 | 6.25 | ||
| 2019 | LMP2 | 34 | Ligier JS P217 | Gibson GK428 4.2 L V8 | Jakub Śmiechowski (wszystkie rundy) Léo Roussel (rundy 1–2) Dani Clos (rundy 1–3) Adrien Tambay (rundy 3–4) Lukas Dunner (runda 4) Sam Dejonghe (rundy 5–6) Mathias Beche (rundy 5–6)
|
LEC 15 |
MON 13 |
CAT RET |
SIL 12 |
SPA 12 |
POR RET |
17 | 2 |
| LMP3 | 13 | Ligier JS P3 | Nissan VK50VE 5.0 L V8 | Martin Hippe (wszystkie rundy) Nigel Moore (wszystkie rundy)
|
LEC 3 |
MON 2 |
CAT 1 |
SIL 2 |
SPA 2 |
POR 11 |
2 | 94.5 | |
| 14 | Ligier JS P3 | Nissan VK50VE 5.0 L V8 | Paul Scheuschner (wszystkie rundy) Dino Lunardi (runda 1) Sam Dejonghe (rundy 2–4) Constantin Schöll (runda 6)
|
LEC 13 |
MON 9 |
CAT RET |
SIL RET |
SPA 6 |
POR 7 |
12 | 16.5 | ||
| 2020 | LMP2 | 34 | Ligier JS P217 | Gibson GK428 4.2 L V8 | Jakub Śmiechowski (wszystkie rundy) Rene Binder (wszystkie rundy) Matevos Isaakyan (rundy 1–4)
|
LEC 7 |
SPA 11 |
LEC 6 |
MON 12 |
POR RET |
– | 12 | 15.5 |
| LMP3 | 13 | Ligier JS P320 | Nissan VK56VE 5.6 L V8 | Martin Hippe (wszystkie rundy) Nigel Moore (rundy 1–3) Dino Lunardi (rundy 4–5)
|
LEC 2 |
SPA RET |
LEC 3 |
MON 1 |
POR 3 |
– | 2 | 73 | |
| 2021 | LMP3 | 13 | Ligier JS P320 | Nissan VK56VE 5.6 L V8 | Martin Hippe (wszystkie rundy) Ugo de Wilde (wszystkie rundy) Julien Falchero (runda 1) Ulysse de Pauw (rundy 2–3) Mattia Pasini (runda 4) Aiden Read (runda 5) Adam Eteki (runda 6)
|
CAT 3 |
RBR 4 |
LEC RET |
MON 3 |
SPA RET |
POR 1 |
4 | 67 |
| 14 | Ligier JS P320 | Nissan VK56VE 5.6 L V8 |  Julius Adomavičius (rundy 1, 3) Alessandro Bracalente (runda 1) Mattia Pasini (rundy 1–3, 5) Gustas Grinbergas (runda 2) Mateusz Kaprzyk (rundy 2–6) Erwin Creed (runda 4) Marius Zug (runda 4) Nico Pino (rundy 5–6) Patryk Krupiński (runda 6)
|
CAT 8 |
RBR 5 |
LEC 6 |
MON 7 |
SPA RET |
POR 7 |
6 | 36 | ||
| 2022 | LMP2 | 43 | Oreca 07 | Gibson GK428 4.2 L V8 | Pietro Fittipaldi (wszystkie rundy) David Heinemeier Hansson (wszystkie rundy) Fabio Scherer (wszystkie rundy)
|
LEC 11 |
IMO 9 |
MON 11 |
CAT 16 |
SPA 2 |
POR 4 |
8 | 32 |
| LMP3 | 13 | Ligier JS P320 | Nissan VK56VE 5.6 L V8 | Charles Crews (wszystkie rundy) Guilherme de Oliveira (wszystkie rundy) Nico Pino (wszystkie rundy) |
LEC DSQ |
IMO 8 |
MON 1 |
CAT 1 |
SPA 1 |
POR RET |
2 | 79 | |
| 14 | Ligier JS P320 | Nissan VK56VE 5.6 L V8 | Noam Abramczyk (wszystkie rundy) James Dayson (wszystkie rundy) Mateusz Kaprzyk (wszystkie rundy) |
LEC 9 |
IMO RET |
MON RET |
CAT 10 |
SPA 8 |
POR 8 |
13 | 13 | ||
| 2023 | LMP2 | 43 | Oreca 07 | Gibson GK428 4.2 L V8 |  Jonathan Aberdein (wszystkie rundy) Rui Andrade (wszystkie rundy) Olli Caldwell (wszystkie rundy) |
CAT RET |
LEC 3 |
ARA RET |
SPA RET |
POR 7 |
POR 4 |
7 | 33 |
| LMP3 | 13 | Ligier JS P320 | Nissan VK56VE 5.6 L V8 | Kai Askey (wszystkie rundy) Wyatt Brichacek (wszystkie rundy) Miguel Cristóvão (wszystkie rundy) |
CAT 2 |
LEC 6 |
ARA RET |
SPA 2 |
POR RET |
POR 4 |
4 | 57 | |
| 2023 | LMP2 | 34 | Oreca 07 | Gibson GK428 4.2 L V8 | Luca Ghiotto (runda 1) Oliver Gray (runda 1) Clément Novalak (runda 1) |
CAT 8 |
LEC |
IMO |
SPA |
MUG |
POR |
8 * | 4 |
| 43 | Oreca 07 | Gibson GK428 4.2 L V8 | Sebastián Álvarez (runda 1) Tom Dillmann (runda 1) Vladislav Lomko (runda 1) |
CAT 6 |
LEC |
IMO |
SPA |
MUG |
POR |
6 * | 8 | ||
| LMP3 | 88 | Ligier JS P320 | Nissan VK56VE 5.6 L V8 | Kai Askey (runda 1) Aleksander Buchańcow (runda 1) Pedro Perino (runda 1) |
CAT 6 |
LEC |
IMO |
SPA |
MUG |
POR |
6 * | 8 |
(*) Sezon w toku.
Asian Le Mans Series[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Klasa | Numer | Samochód | Silnik | Kierowcy | 1 | 2 | 3 | 4 | Poz. | Pkt |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2018-19 | LMP3 | 13 | Ligier JS P3 | Nissan VK50VE 5.0 L V8 | Martin Hippe (wszystkie rundy) Jakub Śmiechowski (wszystkie rundy)
|
SHA 1 |
FUJ 2 |
CHA 2 |
SEP 1 |
1 | 87 |
| 2019-20 | LMP2 | 33 | Ligier JS P217 | Gibson GK428 4.2 L V8 | John Corbett (rundy 1–4) Nathan Kumar (rundy 1–4) Mitchell Neilson (rundy 1–2) Danial Frost (rundy 3–4)
|
SHA 5 |
BEN 4 |
SEP 6 |
CHA 6 |
4 | 38 |
| 34 | Ligier JS P217 | Gibson GK428 4.2 L V8 | Mathias Beche (wszystkie rundy) Jakub Śmiechowski (wszystkie rundy) James Winslow (wszystkie rundy)
|
SHA 4 |
BEN RET |
SEP 5 |
CHA 7 |
5 | 28 | ||
| LMP3 | 13 | Ligier JS P3 | Nissan VK50VE 5.0 L V8 | Martin Hippe (wszystkie rundy) Nigel Moore (wszystkie rundy)
|
SHA 1 |
BEN 2 |
SEP 3 |
CHA RET |
3 | 59 | |
| 14 | Ligier JS P3 | Nissan VK50VE 5.0 L V8 | Peter Paddon (runda 2) Garth Walden (runda 2) Austin McCusker (runda 2)
|
BEN 4 |
9 | 12 | |||||
| 18 | Ligier JS P3 | Nissan VK50VE 5.0 L V8 |  Philip Kadoorie (rundy 3–4) Dan Wells (rundy 3–4)
|
SEP 6 |
CHA 6 |
8 | 16 | ||||
| 2022 | LMP3 | 13 | Ligier JS P320 | Nissan VK56VE 5.6 L V8 | Aleksander Buchańcow (rundy 1–2) Guilherme de Oliveira (wszystkie rundy) Nico Pino (wszystkie rundy) James Dayson (rundy 3–4) |
DUB 5 |
DUB 5 |
ABU 7 |
ABU 5 |
7 | 36 |
| 2023 | LMP2 | 43 | Oreca 07 | Gibson GK428 4.2 L V8 | Christian Bogle (wszystkie rundy) Charles Crews (wszystkie rundy) Nolan Siegel (wszystkie rundy) |
DUB RET |
DUB 1 |
ABU 4 |
ABU RET |
5 | 39 |
| LMP3 | 53 | Ligier JS P320 | Nissan VK56VE 5.6 L V8 | Kai Askey (wszystkie rundy) Wyatt Brichacek (wszystkie rundy) Miguel Cristóvão (wszystkie rundy) |
DUB 9 |
DUB RET |
ABU 9 |
ABU 6 |
12 | 12 | |
| 63 | Ligier JS P320 | Nissan VK56VE 5.6 L V8 | Adam Ali (wszystkie rundy) James Dayson (wszystkie rundy) John Schauerman (wszystkie rundy) |
DUB 11 |
DUB 11 |
ABU 12 |
ABU RET |
15 | 0 | ||
| 73 | Ligier JS P320 | Nissan VK56VE 5.6 L V8 | Aleksander Buchańcow (wszystkie rundy) John Corbett (wszystkie rundy) James Winslow (wszystkie rundy) |
DUB 5 |
DUB 7 |
ABU 10 |
ABU 5 |
7 | 27 |
Le Mans Cup[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Klasa | Numer | Samochód | Silnik | Kierowcy | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | Poz. | Pkt |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2023 | LMP3 | 13 | Ligier JS P320 | Nissan VK56VE 5.6 L V8 | Santiago Concepción Serrano (wszystkie rundy) Ben Stone (wszystkie rundy) |
CAT RET |
LMN 20 |
LMN RET |
LEC RET |
ARA RET |
SPA RET |
POR 9 |
25 | 2 |
| 14 | Ligier JS P320 | Nissan VK56VE 5.6 L V8 | Daniel Ali (wszystkie rundy) Andres Latorre Canon (wszystkie rundy) |
CAT 22 |
LMN DNS |
LMN 25 |
LEC 12 |
ARA RET |
SPA 16 |
POR 18 |
28 | 0 | ||
| 15 | Ligier JS P320 | Nissan VK56VE 5.6 L V8 | Bryson Morris (wszystkie rundy) Chris Short (wszystkie rundy) |
CAT RET |
LMN 30 |
LMN 12 |
LEC 24 |
ARA 13 |
SPA 17 |
POR 7 |
20 | 6 | ||
| 2024 | LMP3 | 34 | Ligier JS P320 | Nissan VK56VE 5.6 L V8 | Aleksander Buchańcow (runda 1) Rik Koen (runda 1) |
CAT 3 |
LEC |
LMN |
LMN |
SPA |
MUG |
POR |
3* | 15 |
| 43 | Ligier JS P320 | Nissan VK56VE 5.6 L V8 | Timothy Creswick (runda 1) Sebastian Gravlund (runda 1) |
CAT 10 |
LEC |
LMN |
LMN |
SPA |
MUG |
POR |
10* | 1 |
(*) Sezon w toku.
IMSA SportsCar Championship[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Uczestnik | Klasa | Numer | Samochód | Silnik | Kierowcy | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | Poz. | Pkt |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2020 | Inter Europol Competition
|
LMP2 | 51 | Oreca 07 | Gibson GK428 4.2 L V8 | Rob Hodes (runda 5) Austin McCusker (runda 5) Jakub Śmiechowski (rundy 5, 7) Matthew Bell (runda 7) Naveen Rao (runda 7) |
DAY | SEB 1 | RAM | RAT | PLM 3 |
LAG | SEB 2 4 |
6 | 58 |
| 2024 | Inter Europol by PR1/Mathiasen Motorsports
|
LMP2 | 52 | Oreca 07 | Gibson GK428 4.2 L V8 | Pietro Fittipaldi (runda 1) Nick Boulle (rundy 1–2) Tom Dillmann (rundy 1–2) Jakub Śmiechowski (rundy 1–2)
|
DAY 4 |
SEB 6 |
WAT |
CTMP |
RAM |
IND |
PLM |
5* | 590* |
(*) Sezon w toku.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b 2024 24 HOURS LE MANS - PROVISIONAL ENTRY LIST. [w:] Automobile Club de l'Ouest [on-line]. 2024-02-19. [dostęp 2024-02-20].
- ↑ a b 2024 EUROPEAN LE MANS SERIES - SEASON ENTRY LIST. [w:] Automobile Club de l'Ouest [on-line]. 2023-12-04. [dostęp 2024-02-19].
- ↑ a b 2024 MICHELIN LE MANS CUP - SEASON ENTRY LIST. [w:] Automobile Club de l'Ouest [on-line]. 2024-01-29. [dostęp 2024-02-20].
- ↑ a b Stephen Kilbey: Inter Europol Teams Up With PR1 For 2024 IMSA Campaign. [w:] Dailysportscar [on-line]. 2023-10-13. [dostęp 2024-02-20].
- ↑ Andrzej Mielczarek: @AMielcz na Twitterze. 2011-02-17. [dostęp 2021-04-13]. (pol.).
- ↑ Bartosz Budnik: @bartosz_budnik na Twitterze. 2021-03-08. [dostęp 2021-04-13]. (pol.).
- ↑ Jędrzej Bocian: @JBocianIMSA na Twitterze. 2021-02-03. [dostęp 2021-04-13]. (pol.).
- ↑ Krzysztof Aleksander Woźniak: @KAWizja na Twitterze. 2020-09-09. [dostęp 2021-04-13]. (pol.).
- ↑ Polski Związek Motorowy: Polski zespół w 24h Le Mans. 2019-06-12. [dostęp 2021-04-13]. (pol.).
- ↑ Inter Europol Competition: Inter Europol Competition. 2021-04-13. [dostęp 2021-04-13]. (pol.).
- ↑ DriverDB: Formula Renault 2.0 NEC 2011 standings. [dostęp 2021-04-13]. (ang.).
- ↑ Polski Związek Motorowy: Jakub Śmiechowski zwycięzcą European B.O.S.S. GP Series. [dostęp 2021-04-13].
- ↑ DriverDB: BOSS GP Championship – Formula class 2015 standings. [dostęp 2021-04-13].
- ↑ Inter Europol Competition: Estoril ELMS (Portugal). 2016-10-07. [dostęp 2021-04-13].
- ↑ Inter Europol Competition: Estoril ELMS (Portugal). 2016-11-09. [dostęp 2021-04-13].
- ↑ DriverDB: BOSS GP Championship – Formula class 2016 standings. [dostęp 2021-04-13].
- ↑ Endurance-Info.com: Inter Europol Competition back in the ELMS with car number 13. 2017-04-11. [dostęp 2021-04-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-11)].
- ↑ Inter Europol Competition: Pechowe zakończenie dobrego sezonu w ELMS. 2017-10-22. [dostęp 2021-04-13].
- ↑ V de V: V de V ENDURANCE SERIES 2017 ENDURANCE LMP3 CLASSEMENT GENERAL. [dostęp 2021-04-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-25)].
- ↑ DriverDB: BOSS GP Championship – Formula class 2017 standings. [dostęp 2021-04-13].
- ↑ Graham Goodwin, 2018 Full Season ELMS Entry List, DailySportsCar, 8 lutego 2018 [dostęp 2021-04-13].
- ↑ Jochen Paesen: ELMS 4 hours OF Portimão. [dostęp 2021-04-13].
- ↑ V de V: VdeV ENDURANCE SERIES 2018 ENDURANCE LMP3 CLASSEMENT GENERAL. [dostęp 2021-04-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-11)].
- ↑ DriverDB: BOSS GP Championship – Formula class 2018 standings. [dostęp 2021-04-13].
- ↑ AutoMobilSport: Inter Europol Competition: We are going to Le Mans. 2019-02-24. [dostęp 2021-04-13].
- ↑ Daniel Lloyd: Inter Europol Competition Set for 2019 LMP2 Entry. [w:] Sportscar365 [on-line]. 2018-09-19. [dostęp 2021-04-13].
- ↑ Daniel Lloyd: Eurointernational Inherits LMP3 Title After Inter Europol Penalty. [w:] Sportscar365 [on-line]. 2019-10-27. [dostęp 2021-04-13].
- ↑ FIA: LE MANS SERIES – ICA DECISION – HEARING 13 – 02 – 2020 – INTER EUROPOL COMPETITION. 2020-03-02. [dostęp 2021-04-13].
- ↑ Inter Europol Competition: Minęliśmy metę w 24 Hours of Le Mans!. 2019-06-16. [dostęp 2021-04-13].
- ↑ DriverDB: BOSS GP Championship – Formula class 2019 standings. [dostęp 2021-04-13].
- ↑ Graham Goodwin: Inter Europol Competition Confirm LMP2 Entry For Asian Le Mans Series. [w:] Dailysportscar [on-line]. 2019-05-24. [dostęp 2021-04-13].
- ↑ Graham Goodwin: Beche & Winslow Join Inter Europol For Asian Le Mans. [w:] Dailysportscar [on-line]. 2019-11-05. [dostęp 2021-04-13].
- ↑ Rene Binder: @ReneBinder12 na Twitterze. 2020-02-29. [dostęp 2021-04-13].
- ↑ SMP Racing: @SMP_Racing na Twitterze. 2020-06-10. [dostęp 2021-04-13].
- ↑ Daniel Lloyd: 37-Car Entry for ELMS Opener at Paul Ricard. [w:] Sportscar365 [on-line]. 2020-07-27. [dostęp 2021-04-13].
- ↑ AutoMobilSport.com: Inter Europol Competition European Le Mans Vice Champions LMP3 again. 2020-11-02. [dostęp 2021-04-13].
- ↑ Janusz Śmiłowski: Inter Europol z problemami. [w:] motorsport.com [on-line]. 2020-09-20. [dostęp 2021-04-13].
- ↑ a b FIA: Decision no 121. 2020-09-20. [dostęp 2021-04-13].
- ↑ Damian Hinz: Inter Europol Competition wystartuje w Petit Le Mans. [w:] Motorsport Grand Prix [on-line]. 2020-10-07. [dostęp 2021-04-13].
- ↑ Inter Europol Competition: Wyścig do zapomnienia. 2020-11-15. [dostęp 2021-04-13].
- ↑ Daniel Lloyd: Inter Europol Finalizes Lineup; Castroneves in for Sebring. [w:] sportscar365.com [on-line]. 2021-01-05. [dostęp 2021-04-13].
- ↑ Bartosz Budnik, Bartosz Pokrzywiński: Jak funkcjonuje zespół WEC? Inter Europol Competition od zaplecza. 2021-02-26. [dostęp 2021-04-13].
- ↑ Daniel Lloyd: 1000 Miles of Sebring Canceled; Portimao to Stage 2021 Opener. [w:] sportscar365.com [on-line]. 2021-01-22. [dostęp 2021-04-13].
- ↑ Graham Goodwin: Louis Delétraz Replaces Renger van der Zande For Inter Europol At WEC Portimao and Fuji. [w:] dailysportscar.com [on-line]. 2021-05-01. [dostęp 2021-05-01].
- ↑ Inter Europol Competition: 4th place… best result so far. 2021-07-18. [dostęp 2021-07-18].
- ↑ Rafał Majchrzak: 24h Le Mans. Historyczny wynik polskiej ekipy w Le Mans. Inter Europol Competition piąty w klasie LMP2. [w:] TVP Sport [on-line]. 2021-08-24. [dostęp 2021-08-24].
- ↑ Renger van der Zande: @Rengervdz na Instagramie. 2021-08-22. [dostęp 2021-08-22]. (ang.).
- ↑ Alex Brundle: @AlexBrundle na Twitterze. 2021-08-23. [dostęp 2021-08-23]. (ang.).
- ↑ Grzegorz Piotrowicz: Inter Europol Competition z nieba do piekła w 6H Bahrajnu. [w:] motohigh.pl [on-line]. 2021-10-31. [dostęp 2021-10-31].
- ↑ Grzegorz Piotrowicz: Inter Europol Competition na piątkę w sezonie 2021 po 8H Bahrajnu. [w:] motohigh.pl [on-line]. 2021-11-07. [dostęp 2021-11-07].
- ↑ Daniel Lloyd: 43 Cars on Entry List for 2021 Season. [w:] Sportscar365 [on-line]. 2021-02-12. [dostęp 2021-04-13].
- ↑ Inter Europol Competition: Martin Hippe back in the #13 LMP3. 2021-02-19. [dostęp 2021-05-08].
- ↑ Graham Goodwin: Ugo de Wilde Joins Inter Europol LMP3 Title Push. [w:] dailysportscar.com [on-line]. 2021-03-30. [dostęp 2021-05-08].
- ↑ Grzegorz Piotrowicz: Nieoczekiwane rozstrzygnięcie na Paul Ricard dla G-Drive - analiza. [w:] motohigh.pl [on-line]. 2021-06-06. [dostęp 2021-10-31].
- ↑ Marcin Wyrzykowski: Inter Europol Competition bez punków w Spa. [w:] pl.motorsport.com [on-line]. 2021-09-20. [dostęp 2021-09-20].
- ↑ Inter Europol Competition: Young Polish and Belgian talents join Inter Europol Competition team in the ELMS. 2021-05-08. [dostęp 2021-05-08].
- ↑ ELMS na YouTube: 2021 4 Hours of Monza - FP1 chat with Mattia Pasini (Inter Europol Competition #13). 2021-07-09. [dostęp 2021-07-09].
- ↑ Graham Goodwin: Inter-Europol Return To Asian Le Mans Series. [w:] dailysportscar [on-line]. 2021-11-30. [dostęp 2021-11-30].
- ↑ Graham Goodwin: Inter Europol Confirm Asian Le Mans Series Line-up. [w:] dailysportscar [on-line]. 2022-01-18. [dostęp 2022-01-18].
- ↑ Grzegorz Piotrowicz: 4h Dubaju 2022: Stracona szansa Inter Europolu i DKR na wygraną. [w:] Motohigh [on-line]. 2022-02-14. [dostęp 2022-02-25].
- ↑ Grzegorz Piotrowicz: G-Drive pokonało pożar i wygrało finał sezonu 2022 w AsLMSą. [w:] Motohigh [on-line]. 2022-02-20. [dostęp 2022-02-25].
- ↑ Daniel Lloyd: “Intensive Work” Required for Inter Europol to Match Top Teams. [w:] sportscar365.com [on-line]. 2021-11-06. [dostęp 2021-11-06].
- ↑ Graham Goodwin: Esteban Gutiérrez Completes 2022 Inter Europol WEC Line-up. [w:] dailysportscar.com [on-line]. 2022-01-11. [dostęp 2022-01-11].
- ↑ Laurent Mercier: Inter Europol Competition boucle ses équipages LMP3. [w:] Endurance-Info [on-line]. 2022-04-05. [dostęp 2022-04-05].
- ↑ Grzegorz Piotrowicz: Toyota wygrała ulewne 6h Spa - analiza. [w:] Motohigh [on-line]. 2022-05-07. [dostęp 2022-05-17].
- ↑ Grzegorz Piotrowicz: Alpine pokonało Toyotę w 1000 Mil Sebring. Pech Premy i Inter Europolu. [w:] Motohigh [on-line]. 2022-03-19. [dostęp 2022-05-17].
- ↑ ACO: Decision no 15. 2022-04-17. [dostęp 2022-05-17].
- ↑ Iwona Hołod: Śmiechowski celuje w mistrzostwo: „Jest dużo lepiej”. A dlaczego nie szło w WEC?. [w:] Powrótroberta.pl [on-line]. 2022-11-06. [dostęp 2022-11-06].
- ↑ 24h Le Mans Provisional Entry List : 09.03.2022. [w:] Automobile Club de l'Ouest [on-line]. 2022-03-10. [dostęp 2022-03-10].
- ↑ Grzegorz Piotrowicz: Toyota wygrała 24h Le Mans, a Prema i Kubica stanęli na podium. [w:] Motohigh [on-line]. 2022-06-13. [dostęp 2022-06-13].
- ↑ Jamie Klien: Underdog LMP2 teams Vector, Inter Europol shine at Monza. [w:] Motorsport.com [on-line]. 2022-07-13. [dostęp 2022-07-13].
- ↑ Charles Crews: @charlescrews na Instagramie. [dostęp 2022-10-28].
- ↑ Grzegorz Piotrowicz: Prema i Inter Europol Competiton wygrały 4h Barcelona. [w:] Motohigh [on-line]. 2022-08-28. [dostęp 2022-08-28].
- ↑ Laurent Mercier: Les brèves du vendredi soir.... [w:] Endurance-Info [on-line]. 2022-03-25. [dostęp 2022-03-25].
- ↑ 2023 24 HOURS LE MANS - PROVISIONAL ENTRY LIST - 27/02/2023. [w:] Automobile Club de l'Ouest [on-line]. 2023-02-27. [dostęp 2023-02-27].
- ↑ 2023 FIA WORLD ENDURANCE CHAMPIONSHIP - PROVISIONAL FULL SEASON ENTRY LIST. [w:] Automobile Club de l'Ouest [on-line]. 2023-01-11. [dostęp 2023-02-22].
- ↑ Graham Goodwin: Inter Europol Confirm Plans For Four Car Asian Le Mans Series Entry. [w:] dailysportscar [on-line]. 2022-11-25. [dostęp 2021-11-25].
- ↑ 2023 EUROPEAN LE MANS SERIES - PROVISIONAL SEASON ENTRY LIST. [w:] Automobile Club de l'Ouest [on-line]. 2023-02-06. [dostęp 2023-02-22].
- ↑ 2023 MICHELIN LE MANS CUP - PROVISIONAL SEASON ENTRY LIST. [w:] Automobile Club de l'Ouest [on-line]. 2023-02-20. [dostęp 2023-02-22].
- ↑ Graham Goodwin: Alex Brundle Commits To Multi-Year Deal With Inter Europol Competition. [w:] Dailysportscar [on-line]. 2021-11-03. [dostęp 2023-05-01].
- ↑ Inter Europol Competition March 2023 Newsletter. [w:] BAM Motorsport Group [on-line]. 2023-04-01. [dostęp 2023-05-01].
- ↑ Graham Goodwin: Le Mans Cup Barcelona: Wednesday Paddock Notes. [w:] Dailysportscar [on-line]. 2023-04-19. [dostęp 2023-05-01].
- ↑ RJ O'Connell: DKR Engineering Wins Abu Dhabi Finale – and Secures Le Mans Invite As Champions. [w:] Dailysportscar [on-line]. 2023-02-19. [dostęp 2023-02-19].
- ↑ FIA: 2023 FIA Endurance Trophy for LMP2 Teams Round 3 Spa After Race. 2023-04-29. [dostęp 2023-06-12].
- ↑ Piotr Szczepanik: Mark Kvamme, Anders Fjordbach i Jan Magnussen w składzie Inter Europol Competition na 24 Hours of Le Mans. [w:] Na Czterech Kołach [on-line]. 2023-05-04. [dostęp 2023-06-12].
- ↑ Iwona Hołod: „Po Spa powiedziałem, że IEC zdubluje wszystkich na Le Mans”. [w:] Powrót Roberta [on-line]. 2023-06-12. [dostęp 2023-06-12].
- ↑ FIA: Decision no. 154. 2023-06-12. [dostęp 2023-06-12].
- ↑ Charles Bradley: Injured foot, broken radio can’t stop Inter Europol from Le Mans LMP2 win. [w:] motorsport.com [on-line]. 2023-06-11. [dostęp 2023-06-12].
- ↑ Davey Euwema: Scherer Won Le Mans With Fractured Foot. [w:] sportscar365.com [on-line]. 2023-06-13. [dostęp 2023-06-13].
- ↑ David Heinemeier Hansson: @dhhracing na Twitterze. 2023-06-12. [dostęp 2023-06-12].
- ↑ Laurent Mercier: 24H du Mans - Une victoire LMP2 qui fait causer le paddock. [w:] endurance=info.com [on-line]. 2023-06-26. [dostęp 2023-07-21].
- ↑ Valentin Glo: Inter Europol Competition, une victoire qui interroge. [w:] autohebdo.fr [on-line]. 2023-06-23. [dostęp 2023-07-21].
- ↑ FIA: Decision no. 184. 2023-07-21. [dostęp 2023-07-21].
- ↑ Stephen Kilbey: #8 Toyota Crew Crowned Champions After Dominant Bahrain Victory. [w:] Dailysportscar [on-line]. 2023-11-04. [dostęp 2023-11-05].
- ↑ A FIA World Endurance Championship season to be proud of for Inter Europol Competition. [w:] Inter Europol Competition [on-line]. 2023-11-05. [dostęp 2023-11-05].
- ↑ Grzegorz Piotrowicz: United Autosports wygrał 4h Aragonii w ELMS. Pech Inter Europolu. [w:] Motohigh [on-line]. 2023-08-28. [dostęp 2023-08-28].
- ↑ European Le Mans Series: @elms_official na Instagramie. [dostęp 2023-11-05].
- ↑ John Dagys: PR1/Mathiasen, Inter Europol “Working in Both Directions”. [w:] Sportscar365 [on-line]. 2024-01-25. [dostęp 2024-02-20].
- ↑ Zespół otrzymał punkty jak za 3 miejsce, bowiem dwie załogi sklasyfikowane wyżej nie były pełnoprawnymi uczestnikami WEC.
- ↑ Zespół otrzymał punkty jak za 8 miejsce, bowiem załogi sklasyfikowane wyżej nie były pełnoprawnymi uczestnikami WEC.
- ↑ Zespół otrzymał punkty jak za 3 miejsce, bowiem załoga sklasyfikowana wyżej nie była pełnoprawnym uczestnikiem WEC.
- ↑ Zespół otrzymał punkty jak za 9 miejsce, bowiem załoga sklasyfikowana wyżej nie była pełnoprawnym uczestnikiem WEC.