World Endurance Championship 2023

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sezon 2023 Mistrzostw World Endurance Championship
Ilustracja
Inauguracja

17 marca

Zakończenie

4 listopada

Liczba wyścigów

7

Poprzedni sezon • Następny sezon
Multimedia w Wikimedia Commons

FIA World Endurance Championship 2023 – jedenasty sezon World Endurance Championship organizowany przez Fédération Internationale de l’Automobile (FIA) i Automobile Club de l’Ouest (ACO). W sezonie wzięły udział prototypy i grand tourery podzielone na trzy kategorie: Hypercar, LMP2, LMGTE Am. Sezon rozpoczął się wyścigiem na torze Sebring a zakończył na torze w Bahrajnie.

Mistrzostwo świata producentów Hypercar wywalczyła Toyota.

Puchar świata zespołów Hypercar zdobył Hertz Team Jota.

Trofea endurance pośród zespołów zdobyli: Team WRT (LMP2) oraz Corvette Racing (LMGTE Am).

Mistrzostwo świata kierowców Hypercar zdobyli: Sébastien Buemi, Brendon Hartley oraz Ryō Hirakawa.

Trofea endurance wśród kierowców wywalczyli: Rui Andrade, Louis Delétraz i Robert Kubica (LMP2) oraz Nicky Catsburg, Ben Keating i Nicolás Varrone (LMGTE Am).

Klasy[edytuj | edytuj kod]

Prototypy[1]

Samochody GT[1]

Był to ostatni sezon dla klasy LMGTE Am, która została zastąpiona w przyszłym sezonie klasą LMGT3 opartą o samochody FIA GT3[2][3]. Był to też ostatni sezon dla klasy LMP2, która nie będzie się ścigać w pełnym sezonie WEC, ale dalej będzie brać udział w wyścigu Le Mans. Organizatorzy Le Mans zapewnili, że stawka LMP2 od 2024 roku będzie liczyć 15 aut[4].

Zmiany regulaminowe[edytuj | edytuj kod]

Kwalifikacje zostały podzielone na trzy osobne sesje dedykowane poszczególnym kategoriom, co było zmianą z dotychczasowych dwóch sesji z czego jedna była poświęcona autom LMGTE a druga była zarezerwowana dla prototypów[5].

Od tego sezonu zakazano korzystania z urządzeń do ogrzewania opon[5]. Po problemach z dogrzewaniem opon podczas wyścigu 6 Hours of Spa-Francorchamps zakaz ten został uchylony wyłącznie na Le Mans, gdzie urządzenia zasilano zrównoważonym paliwem wytworzonym przez TotalEnergies[6].

Producenci mogli wystawić maksymalnie dwa auta, które punktowały w klasyfikacji Mistrzostw świata producentów Hypercar. Kolejne auta tego samego producenta rywalizowały z zespołami prywatnymi o nowy Puchar świata zespołów Hypercar[5].

Liczba dostępnych mieszanek opon w klasie Hypercar została zmniejszona. Nowy limit wyniósł trzy mieszanki na Le Mans i dwie na pozostałych torach[5].

Zmianie uległa także procedura neutralizacji Full Course Yellow (FCY), w trakcie której zamykano aleję serwisową. Dotychczas aleja pozostawała otwarta i niektóre zespoły mogły zyskiwać znaczną przewagę dzięki wykonywaniu postoju podczas FCY[7].

Kalendarz[edytuj | edytuj kod]

Kalendarz na ten sezon został zaprezentowany 29 września 2022 roku[8].

Runda Wyścig Tor Lokalizacja Termin
1 1000 Miles of Sebring Stany Zjednoczone Sebring International Raceway Sebring, Stany Zjednoczone 17 marca
1 6 Hours of Portimão Portugalia Autódromo Internacional do Algarve Portimão, Portugalia 16 kwietnia
3 6 Hours of Spa-Francorchamps Belgia Circuit de Spa-Francorchamps Stavelot, Belgia 29 kwietnia
4 24 Hours of Le Mans Francja Circuit de la Sarthe Le Mans, Francja 10–11 czerwca
5 6 Hours of Monza Włochy Autodromo Nazionale di Monza Monza, Włochy 9 lipca
6 6 Hours of Fuji Japonia Fuji Speedway Oyama, Japonia 10 września
7 8 Hours of Bahrain Bahrajn Bahrain International Circuit As-Sachir, Bahrajn 4 listopada

Lista startowa[edytuj | edytuj kod]

Proces rejestracji zgłoszeń na pełny sezon został przeprowadzony między 8 grudnia 2022 a 5 stycznia 2023[9]. Lista startowa została zaprezentowana 11 stycznia 2023 roku[10].

Hypercar[edytuj | edytuj kod]

Wszystkie zespoły korzystały z opon Michelin[11].

Zespół Samochód Nr Kierowcy Rundy Źródła
Stany Zjednoczone Cadillac Racing Cadillac V-Series.R[a] 2 Nowa Zelandia Earl Bamber Wszystkie [12][13][14]
Wielka Brytania Alex Lynn Wszystkie
Wielka Brytania Richard Westbrook Wszystkie
Austria Floyd Vanwall Racing Team Vanwall Vandervell 680 4 Argentyna Esteban Guerrieri Wszystkie [14][15][16]
[17]
Francja Tom Dillmann 1–4
Francja Tristan Vautier 4–7
Kanada Jacques Villeneuve 1–3
Brazylia João Paulo de Oliveira 5–6
Stany Zjednoczone Ryan Briscoe 7
Niemcy Porsche Penske Motorsport Porsche 963 5 Stany Zjednoczone Dane Cameron(inne języki) Wszystkie [18][19][20]
Dania Michael Christensen Wszystkie
Francja Frédéric Makowiecki Wszystkie
6 Francja Kévin Estre Wszystkie [18][19][20]
Niemcy André Lotterer Wszystkie
Belgia Laurens Vanthoor Wszystkie
Japonia Toyota Gazoo Racing Toyota GR010 Hybrid 7 Wielka Brytania Mike Conway Wszystkie [21][22]
Japonia Kamui Kobayashi Wszystkie
Argentyna José María López Wszystkie
8 Szwajcaria Sébastien Buemi Wszystkie [21][22]
Nowa Zelandia Brendon Hartley Wszystkie
Japonia Ryō Hirakawa Wszystkie
Wielka Brytania Hertz Team Jota Porsche 963 38 Portugalia António Félix da Costa 3–7 [23][24][14]
[25]
Wielka Brytania Will Stevens 3–7
Yifei Ye(inne języki) 3–7
Włochy Ferrari AF Corse Ferrari 499P 50 Włochy Antonio Fuoco Wszystkie [26][27][28]
Hiszpania Miguel Molina Wszystkie
Dania Nicklas Nielsen(inne języki) Wszystkie
51 Wielka Brytania James Calado Wszystkie [26][27][28]
Włochy Antonio Giovinazzi Wszystkie
Włochy Alessandro Pier Guidi Wszystkie
Francja Peugeot TotalEnergies Peugeot 9x8 93 Wielka Brytania Paul di Resta Wszystkie [29][14]
Dania Mikkel Jensen Wszystkie
Francja Jean-Éric Vergne Wszystkie
94 Francja Loïc Duval Wszystkie [29][14][30]
Stany Zjednoczone Gustavo Menezes Wszystkie
Szwajcaria Nico Müller 1–5, 7
Belgia Stoffel Vandoorne 6
Niemcy Proton Competition Porsche 963 99 Włochy Gianmaria Bruni 5–7 [31][14][32]
[33]
Szwajcaria Neel Jani 5–7
Wielka Brytania Harry Tincknell 5–7
Stany Zjednoczone Glickenhaus Racing Glickenhaus 007 LMH 708 Francja Romain Dumas 1–5 [34][14][35]
[36]
Francja Olivier Pla 1–5
Australia Ryan Briscoe 1–2, 4
Francja Franck Mailleux 3
Francja Nathanaël Berthon 5
Listy startowe[14][37][38][39][40][41][42][43]
  1. ↑ Na liście startowej pełnego sezonu zespół Cadillac Racing zadeklarował auto Cadillac V-LMDh[14]. General Motors ogłosiło zmianę nazwy prototypu na Cadillac V-Series.R przy okazji ogłoszenia listy aut na Le Mans[44].

LMP2[edytuj | edytuj kod]

Wszystkie zespoły korzystały z opon Goodyear oraz silników Gibson GK428 V8[45][46].

Zespół Samochód Nr Kierowcy Rundy Źródła
Włochy Prema Racing Oreca 07 9 Rumunia Filip Ugran(inne języki) Wszystkie [47][48]
Holandia Bent Viscaal Wszystkie
Włochy Andrea Caldarelli 1, 3, 5
Stany Zjednoczone Juan Manuel Correa 2, 4, 6–7
63 Daniił Kwiat[a] Wszystkie [47][48][49]
Francja Doriane Pin(inne języki) Wszystkie
Włochy Mirko Bortolotti 1–4, 7
Szwajcaria Mathias Beche 5
Włochy Andrea Caldarelli 6
Wielka Brytania Vector Sport Oreca 07 10 Francja Gabriel Aubry(inne języki) Wszystkie [14][50]
Wielka Brytania Ryan Cullen Wszystkie
Liechtenstein Matthias Kaiser(inne języki) Wszystkie
Wielka Brytania United Autosports Oreca 07 22 Wielka Brytania Philip Hanson Wszystkie [51][52][53]
[54]
Wielka Brytania Frederick Lubin(inne języki) Wszystkie
Portugalia Filipe Albuquerque 1, 3–4, 6–7
Wielka Brytania Ben Hanley 2, 5
23 Wielka Brytania Oliver Jarvis Wszystkie [55][56][57]
[58]
Stany Zjednoczone Joshua Pierson(inne języki) Wszystkie
Wielka Brytania Tom Blomqvist 1, 3–4, 7
Holandia Giedo van der Garde 2, 5
Wielka Brytania Ben Hanley 6
Wielka Brytania Jota Oreca 07 28 Brazylia Pietro Fittipaldi Wszystkie [59][60]
Dania David Heinemeier Hansson Wszystkie
Dania Oliver Rasmussen(inne języki) Wszystkie
Belgia Team WRT Oreca 07 31 Holandia Robin Frijns Wszystkie [61][14][62]
Indonezja Sean Gelael Wszystkie
Austria Ferdinand Habsburg Wszystkie
41 Angola Rui Andrade(inne języki) Wszystkie [61][14][63]
Szwajcaria Louis Delétraz Wszystkie
Polska Robert Kubica Wszystkie
Polska Inter Europol Competition Oreca 07 34 Hiszpania Albert Costa Wszystkie [14][64]
Szwajcaria Fabio Scherer(inne języki) Wszystkie
Polska Jakub Śmiechowski Wszystkie
Francja Alpine Elf Team Oreca 07[b] 35 Wielka Brytania Olli Caldwell Wszystkie [65][14][66]
Brazylia André Negrão Wszystkie
Meksyk Memo Rojas(inne języki) Wszystkie
36 Francja Julien Canal Wszystkie [65][14][66]
Francja Charles Milesi(inne języki) Wszystkie
Francja Matthieu Vaxivière Wszystkie
Listy startowe[14][37][38][39][40][41][42][43]
  1. ↑ Białorusini i Rosjanie nie mogli startować pod flagami swoich państw zgodnie z wymogami FIA, które zostały wprowadzone po inwazji Rosji na Ukrainę[67].
  2. ↑ Na liście startowej pełnego sezonu zespół Alpine Elf Team zadeklarował auto Alpine A470[14]. Przed rozpoczęciem sezonu zmieniono zasady homologacji i usunięto możliwość zmiany obrandowania oryginalnych konstrukcji przez co Alpine ścigało się Oreką 07 pod jej oryginalną nazwą[68].

LMGTE Am[edytuj | edytuj kod]

Wszystkie zespoły korzystały z opon Michelin[45].

Zespół Samochód Nr Kierowcy Rundy Źródła
Włochy AF Corse Ferrari 488 GTE Evo 21 Stany Zjednoczone Simon Mann(inne języki) Wszystkie [14][69]
Belgia Ulysse de Pauw(inne języki) 1–5
Włochy Diego Alessi 2–3
Włochy Stefano Costantini(inne języki) 1
Francja Julien Piguet(inne języki) 4–5
Japonia Kei Cozzolino 6–7
Japonia Hiroshi Koizumi(inne języki) 6
Francja Franck Dezoteux(inne języki) 7
54 Włochy Francesco Castellacci Wszystkie [14][70]
Szwajcaria Thomas Flohr(inne języki) Wszystkie
Włochy Davide Rigon Wszystkie
Włochy Richard Mille AF Corse 83 Argentyna Luís Pérez Companc Wszystkie [14][71][70]
Włochy Alessio Rovera(inne języki) Wszystkie
Francja Lilou Wadoux Wszystkie
Oman ORT by TF(inne języki) Aston Martin Vantage AMR 25 Oman Ahmad Al Harthy Wszystkie [14]
Stany Zjednoczone Michael Dinan(inne języki) Wszystkie
Irlandia Charlie Eastwood(inne języki) Wszystkie
Stany Zjednoczone Corvette Racing Chevrolet Corvette C8.R 33 Holandia Nicky Catsburg Wszystkie [72][14][73]
Stany Zjednoczone Ben Keating(inne języki) Wszystkie
Argentyna Nicolás Varrone(inne języki) Wszystkie
Niemcy Project 1 – AO Porsche 911 RSR-19 56 Włochy Matteo Cairoli(inne języki) Wszystkie [14][74][75]
Stany Zjednoczone P.J. Hyett(inne języki) 1, 3–4, 6–7
Stany Zjednoczone Gunnar Jeannette 1, 3–4, 6–7
Portugalia Guilherme Oliveira(inne języki) 2, 5
Portugalia Miguel Ramos 2
Dominikana Efrin Castro(inne języki) 5
Szwajcaria Kessel Racing Ferrari 488 GTE Evo 57 Japonia Takeshi Kimura(inne języki) Wszystkie [76][14][36]
[77][78]
Stany Zjednoczone Scott Huffaker(inne języki) 1–6
Brazylia Daniel Serra 1–4, 7
Japonia Kei Cozzolino 5
Japonia Ritomo Miyata(inne języki) 6
Francja Esteban Masson(inne języki) 7
Włochy Iron Lynx(inne języki) Porsche 911 RSR-19 60 Włochy Matteo Cressoni Wszystkie [14][79]
Belgia Alessio Picariello Wszystkie
Włochy Claudio Schiavoni(inne języki) Wszystkie
Włochy Iron Dames(inne języki) 85 Belgia Sarah Bovy(inne języki) Wszystkie [14]
Szwajcaria Rahel Frey Wszystkie
Dania Michelle Gatting(inne języki) Wszystkie
Niemcy Dempsey – Proton Racing Porsche 911 RSR-19 77 Francja Julien Andlauer(inne języki) Wszystkie [14]
Dania Mikkel Pedersen(inne języki) Wszystkie
Niemcy Christian Ried Wszystkie
Niemcy Proton Competition 88 Wielka Brytania Harry Tincknell 1–4 [14]
Stany Zjednoczone Ryan Hardwick(inne języki) 1–3
Kanada Zacharie Robichon(inne języki) 1–3
Niemcy Jonas Ried(inne języki) 4
Stany Zjednoczone Don Yount(inne języki) 4
Wielka Brytania GR Racing Porsche 911 RSR-19 86 Wielka Brytania Benjamin Barker Wszystkie [14]
Włochy Riccardo Pera(inne języki) Wszystkie
Wielka Brytania Michael Wainwright(inne języki) Wszystkie
Kanada NorthWest AMR[a] Aston Martin Vantage AMR 98 Stany Zjednoczone Ian James(inne języki) 3–4, 6–7 [14][80][81]
Włochy Daniel Mancinelli 3–4, 6–7
Hiszpania Alex Riberas 3–4, 6–7
Kanada Paul Dalla Lana 1–2
Zimbabwe Axcil Jefferies 1–2
Dania Nicki Thiim 1–2
Japonia D'Station Racing(inne języki) Aston Martin Vantage AMR 777 Japonia Tomonobu Fujii(inne języki) Wszystkie [82]
Wielka Brytania Casper Stevenson(inne języki) Wszystkie
Japonia Satoshi Hoshino(inne języki) 1–6
Australia Liam Talbot(inne języki) 7
Listy startowe[14][37][38][39][40][41][42][43]
  1. ↑ Zespół Heart of Racing(inne języki) przejął zgłoszenie NorthWest AMR po tym jak Paul Dalla Lana zadecydował o zakończeniu kariery wyścigowej ze skutkiem natychmiastowym. Z powodów regulaminowych nazwa zgłoszenia pozostała niezmieniona[81].

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

Pogrubienie oznacza zwycięzców wyścigu bez podziału na kategorie.

Runda Tor Pole position Zwycięzcy Hypercar Zwycięzcy LMP2 Zwycięzcy LMGTE Am Wyniki
1 Stany Zjednoczone Sebring Włochy #50 Ferrari AF Corse Japonia #7 Toyota Gazoo Racing Wielka Brytania #22 United Autosports Stany Zjednoczone #33 Corvette Racing Wyniki
szczegółowe
Włochy Antonio Fuoco
Hiszpania Miguel Molina
Dania Nicklas Nielsen 		Wielka Brytania Mike Conway
Japonia Kamui Kobayashi
Argentyna José María López 		Wielka Brytania Frederick Lubin
Wielka Brytania Philip Hanson
Portugalia Filipe Albuquerque 		Stany Zjednoczone Ben Keating
Argentyna Nicolás Varrone
Holandia Nicky Catsburg
2 Portugalia Algarve Japonia #8 Toyota Gazoo Racing Japonia #8 Toyota Gazoo Racing Wielka Brytania #23 United Autosports Stany Zjednoczone #33 Corvette Racing Wyniki
szczegółowe
Szwajcaria Sébastien Buemi
Nowa Zelandia Brendon Hartley
Japonia Ryō Hirakawa 		Szwajcaria Sébastien Buemi
Nowa Zelandia Brendon Hartley
Japonia Ryō Hirakawa 		Stany Zjednoczone Joshua Pierson
Holandia Giedo van der Garde
Wielka Brytania Oliver Jarvis 		Stany Zjednoczone Ben Keating
Argentyna Nicolás Varrone
Holandia Nicky Catsburg
3 Belgia Spa Japonia #7 Toyota Gazoo Racing Japonia #7 Toyota Gazoo Racing Belgia #41 Team WRT Włochy #83 Richard Mille AF Corse Wyniki
szczegółowe
Wielka Brytania Mike Conway
Japonia Kamui Kobayashi
Argentyna José María López 		Wielka Brytania Mike Conway
Japonia Kamui Kobayashi
Argentyna José María López 		Angola Rui Andrade
Polska Robert Kubica
Szwajcaria Louis Delétraz 		Argentyna Luís Pérez Companc
Francja Lilou Wadoux
Włochy Alessio Rovera
4 Francja Le Mans Włochy #50 Ferrari AF Corse Włochy #51 Ferrari AF Corse Polska #34 Inter Europol Competition Stany Zjednoczone #33 Corvette Racing Wyniki
szczegółowe
Włochy Antonio Fuoco
Hiszpania Miguel Molina
Dania Nicklas Nielsen 		Włochy Alessandro Pier Guidi
Wielka Brytania James Calado
Włochy Antonio Giovinazzi 		Polska Jakub Śmiechowski
Hiszpania Albert Costa
Szwajcaria Fabio Scherer 		Holandia Nicky Catsburg
Stany Zjednoczone Ben Keating
Argentyna Nicolás Varrone
5 Włochy Monza Japonia #7 Toyota Gazoo Racing Japonia #7 Toyota Gazoo Racing Wielka Brytania #28 JOTA Niemcy #77 Dempsey – Proton Racing Wyniki
szczegółowe
Wielka Brytania Mike Conway
Japonia Kamui Kobayashi
Argentyna José María López 		Wielka Brytania Mike Conway
Japonia Kamui Kobayashi
Argentyna José María López 		Dania David Heinemeier-Hansson
Brazylia Pietro Fittipaldi
Dania Oliver Rasmussen 		Niemcy Christian Ried
Dania Mikkel Pedersen
Francja Julien Andlauer
6 Japonia Fuji Japonia #7 Toyota Gazoo Racing Japonia #7 Toyota Gazoo Racing Belgia #41 Team WRT Włochy #54 AF Corse Wyniki
szczegółowe
Wielka Brytania Mike Conway
Japonia Kamui Kobayashi
Argentyna José María López 		Wielka Brytania Mike Conway
Japonia Kamui Kobayashi
Argentyna José María López 		Angola Rui Andrade
Polska Robert Kubica
Szwajcaria Louis Delétraz 		Szwajcaria Thomas Flohr
Włochy Francesco Castellacci
Włochy Davide Rigon
7 Bahrajn Bahrain Japonia #8 Toyota Gazoo Racing Japonia #8 Toyota Gazoo Racing Belgia #41 Team WRT Włochy #85 Iron Dames Wyniki
szczegółowe
Szwajcaria Sébastien Buemi
Nowa Zelandia Brendon Hartley
Japonia Ryō Hirakawa 		Szwajcaria Sébastien Buemi
Nowa Zelandia Brendon Hartley
Japonia Ryō Hirakawa 		Angola Rui Andrade
Polska Robert Kubica
Szwajcaria Louis Delétraz 		Belgia Sarah Bovy
Dania Michelle Gatting
Szwajcaria Rahel Frey

Klasyfikacje[edytuj | edytuj kod]

System punktowy[83]
Długość wyścigu 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 PP
6 godzin 25 18 15 12 10 8 6 4 2 1 1
8 godzin 38 27 23 18 15 12 9 6 3 2 1
24 godziny 50 36 30 24 20 16 12 8 4 2 1

Hypercar[edytuj | edytuj kod]

Mistrzostwo świata kierowców Hypercar[edytuj | edytuj kod]

Poz. Kierowca SEB
Stany Zjednoczone 		POR
Portugalia 		SPA
Belgia 		LMS
Francja 		MON
Włochy 		FUJ
Japonia 		BHR
Bahrajn 		Punkty
1 Szwajcaria Sébastien Buemi
Nowa Zelandia Brendon Hartley
Japonia Ryō Hirakawa 		2 1 2 2 6 2 1 172
2 Wielka Brytania Mike Conway
Japonia Kamui Kobayashi
Argentyna José María López 		1 9 1 NU 1 1 2 145
3 Włochy Antonio Fuoco
Hiszpania Miguel Molina
Dania Nicklas Nielsen 		3 2 NU 4 2 4 3 120
4 Wielka Brytania James Calado
Włochy Alessandro Pier Guidi
Włochy Antonio Giovinazzi 		7 6 3 1 5 5 6 114
5 Nowa Zelandia Earl Bamber
Wielka Brytania Alex Lynn
Wielka Brytania Richard Westbrook 		4 4 5 3 10 10 11 72
6 Francja Kévin Estre
Niemcy André Lotterer
Belgia Laurens Vanthoor 		6 3 NU 8 7 3 5 71
7 Stany Zjednoczone Dane Cameron
Dania Michael Christensen
Francja Frédéric Makowiecki 		5 10 4 7 4 12 7 61
8 Wielka Brytania Paul di Resta
Dania Mikkel Jensen
Francja Jean-Éric Vergne 		9 7 8 6 3 8 9 51
9 Portugalia António Félix da Costa
Wielka Brytania Will Stevens
Yifei Ye 		– – 6 10 9 6 4 38
10 Francja Romain Dumas
Francja Olivier Pla 		NS 8 7 5 8 – – 34
11 Francja Loïc Duval
Stany Zjednoczone Gustavo Menezes 		NS 5 9 9 11 7 8 28
12 Australia Ryan Briscoe NS 8 – 5 – – 12 24
13 Szwajcaria Nico Müller NS 5 9 9 11 – 8 22
14 Francja Franck Mailleux – – 7 – – – – 6
15 Belgia Stoffel Vandoorne – – – – – 7 – 6
16 Argentyna Esteban Guerrieri 8 NS NU NU 12 11 12 6
17 Francja Tom Dillmann 8 NS NU NU – – – 6
18 Kanada Jacques Villeneuve 8 NS NU – – – – 6
19 Francja Nathanaël Berthon – – – – 8 – – 4
20 Włochy Gianmaria Bruni
Wielka Brytania Harry Tincknell
Szwajcaria Neel Jani 		– – – – NU 9 10 2
21 Francja Tristan Vautier – – – NU 12 11 12 0
22 Brazylia João Paulo de Oliveira – – – – 12 11 – 0
Poz. Kierowca SEB
Stany Zjednoczone 		POR
Portugalia 		SPA
Belgia 		LMS
Francja 		MON
Włochy 		FUJ
Japonia 		BHR
Bahrajn 		Punkty
Legenda
Oznaczenie Wyjaśnienie
Złoty Zwycięstwo
Srebrny 2. miejsce
Brązowy 3. miejsce
Zielony Miejsce punktowane
Niebieski Miejsce niepunktowane
Niesklasyfikowany (NS)
Różowy Nie ukończył (NU)
Czarny Zdyskwalifikowany (DK)
Wykluczony (WYK)
Biały Nie wystartował (NW)
Wyścig odwołany (OD)
Bez koloru Wycofany (WYC)
Nie został zgłoszony (–)
Pogrubienie Pole position

Mistrzostwo świata producentów Hypercar[edytuj | edytuj kod]

Punkty dla producenta zdobywa najwyżej sklasyfikowane auto spośród maksymalnie dwóch wyznaczonych przez niego do punktowania w tej klasyfikacji[84].

Poz. Producent SEB
Stany Zjednoczone 		POR
Portugalia 		SPA
Belgia 		LMS
Francja 		MON
Włochy 		FUJ
Japonia 		BHR
Bahrajn 		Punkty
1 Japonia Toyota 1 1 1 2 1 1 1 217
2 Włochy Ferrari 3 2 3 1 2 4 3 161
3 Niemcy Porsche 5 3 4 4 4 3 4 99
4 Stany Zjednoczone Cadillac 4 4 5 3 9 8 9 79
5 Francja Peugeot 9 5 7 6 3 6 7 67
6 Stany Zjednoczone Glickenhaus NS 8 6 5 8 – – 36
7 Austria Vanwall 8 NS NU NU 11 9 10 10
Poz. Producent SEB
Stany Zjednoczone 		POR
Portugalia 		SPA
Belgia 		LMS
Francja 		MON
Włochy 		FUJ
Japonia 		BHR
Bahrajn 		Punkty

Puchar świata zespołów Hypercar[edytuj | edytuj kod]

W tej klasyfikacji każde auto jest traktowane jako oddzielny zespół[85].

Poz. Zespół SEB
Stany Zjednoczone 		POR
Portugalia 		SPA
Belgia 		LMS
Francja 		MON
Włochy 		FUJ
Japonia 		BHR
Bahrajn 		Punkty
1 Wielka Brytania #38 Hertz Team JOTA – – 1 1 1 1 1 163
2 Niemcy #99 Proton Competition – – – – NU 2 2 45

LMP2[edytuj | edytuj kod]

Trofeum endurance dla kierowców LMP2[edytuj | edytuj kod]

Poz. Kierowca SEB
Stany Zjednoczone 		POR
Portugalia 		SPA
Belgia 		LMS
Francja 		MON
Włochy 		FUJ
Japonia 		BHR
Bahrajn 		Punkty
1 Angola Rui Andrade
Szwajcaria Louis Delétraz
Polska Robert Kubica 		4 3 1 2 3 1 1 173
2 Hiszpania Albert Costa
Szwajcaria Fabio Scherer
Polska Jakub Śmiechowski 		3 9 3 1 5 9 6 114
3 Wielka Brytania Philip Hanson
Wielka Brytania Frederick Lubin 		1 2 5 8 6 2 9 104
4 Holandia Robin Frijns
Indonezja Sean Gelael
Austria Ferdinand Habsburg 		6 6 6 4 NS 3 2 94
5 Wielka Brytania Oliver Jarvis
Stany Zjednoczone Josh Pierson 		NS 1 2 6 4 4 8 92
6 Brazylia Pietro Fittipaldi
Dania David Heinemeier Hansson
Dania Oliver Rasmussen 		5 7 9 9 1 6 3 84
7 Francja Julien Canal
Francja Charles Milesi
Francja Matthieu Vaxivière 		8 8 7 3 2 5 7 83
8 Portugalia Filipe Albuquerque 1 – 5 8 – 2 9 78
9 Daniił Kwiat
Francja Doriane Pin 		2 4 10 NU 7 10 5 63
10 Rumunia Filip Ugran
Holandia Bent Viscaal 		7 5 4 10 9 8 4 57
11 Włochy Mirko Bortolotti 2 4 10 NU – – 5 56
12 Wielka Brytania Tom Blomqvist NS – 2 6 – – 8 43
13 Wielka Brytania Ben Hanley – 2 – – 6 4 – 38
14 Holandia Giedo van der Garde – 1 – – 4 – – 37
15 Stany Zjednoczone Juan Manuel Correa – 5 – 10 – 8 4 34
16 Francja Gabriel Aubry
Wielka Brytania Ryan Cullen
Liechtenstein Matthias Kaiser 		9 11 NU 5 NU 7 NS 29
17 Włochy Andrea Caldarelli 7 – 4 – 9 10 – 24
18 Wielka Brytania Olli Caldwell
Brazylia André Negrão
Meksyk Memo Rojas 		NS 10 8 7 8 11 10 23
19 Szwajcaria Mathias Beche – – – – 7 – – 6
Poz. Kierowca SEB
Stany Zjednoczone 		POR
Portugalia 		SPA
Belgia 		LMS
Francja 		MON
Włochy 		FUJ
Japonia 		BHR
Bahrajn 		Punkty
Legenda
Oznaczenie Wyjaśnienie
Złoty Zwycięstwo
Srebrny 2. miejsce
Brązowy 3. miejsce
Zielony Miejsce punktowane
Niebieski Miejsce niepunktowane
Niesklasyfikowany (NS)
Różowy Nie ukończył (NU)
Czarny Zdyskwalifikowany (DK)
Wykluczony (WYK)
Biały Nie wystartował (NW)
Wyścig odwołany (OD)
Bez koloru Wycofany (WYC)
Nie został zgłoszony (–)
Pogrubienie Pole position

Trofeum endurance dla zespołów LMP2[edytuj | edytuj kod]

W tej klasyfikacji każde auto jest traktowane jako oddzielny zespół[83].

Poz. Zespół SEB
Stany Zjednoczone 		POR
Portugalia 		SPA
Belgia 		LMS
Francja 		MON
Włochy 		FUJ
Japonia 		BHR
Bahrajn 		Punkty
1 Belgia #41 Team WRT 4 3 1 2 3 1 1 173
2 Polska #34 Inter Europol Competition 3 9 3 1 5 9 6 114
3 Wielka Brytania #22 United Autosports 1 2 5 8 6 2 9 104
4 Belgia #31 Team WRT 6 6 6 4 NS 3 2 94
5 Wielka Brytania #23 United Autosports NS 1 2 6 4 4 8 92
6 Wielka Brytania #28 Jota 5 7 9 9 1 6 3 84
7 Francja #36 Alpine Elf Team 8 8 7 3 2 5 7 83
8 Włochy #63 Prema Racing 2 4 10 NU 7 10 5 63
9 Włochy #9 Prema Racing 7 5 4 10 9 8 4 57
10 Wielka Brytania #10 Vector Sport 9 11 NU 5 NU 7 NS 29
11 Francja #35 Alpine Elf Team NS 10 8 7 8 11 10 23
Poz. Zespół SEB
Stany Zjednoczone 		POR
Portugalia 		SPA
Belgia 		LMS
Francja 		MON
Włochy 		FUJ
Japonia 		BHR
Bahrajn 		Punkty

LMGTE Am[edytuj | edytuj kod]

Trofeum endurance dla kierowców LMGTE Am[edytuj | edytuj kod]

W tabeli ujęto pierwsze 25 miejsc.

Poz. Kierowca SEB
Stany Zjednoczone 		POR
Portugalia 		SPA
Belgia 		LMS
Francja 		MON
Włochy 		FUJ
Japonia 		BHR
Bahrajn 		Punkty
1 Holandia Nicky Catsburg
Stany Zjednoczone Ben Keating
Argentyna Nicolás Varrone 		1 1 2 1 4 2 7 173
2 Belgia Sarah Bovy
Szwajcaria Rahel Frey
Dania Michelle Gatting 		8 3 5 4 5 4 1 118
3 Włochy Francesco Castellacci
Szwajcaria Thomas Flohr
Włochy Davide Rigon 		5 4 NS 5 10 1 4 91
4 Francja Julien Andlauer
Niemcy Christian Ried
Dania Mikkel Pedersen 		2 7 9 NU 1 6 6 80
5 Oman Ahmad Al Harthy
Stany Zjednoczone Michael Dinan
Irlandia Charlie Eastwood 		9 8 3 2 7 13 NS 65
6 Wielka Brytania Benjamin Barker
Włochy Riccardo Pera
Wielka Brytania Michael Wainwright 		7 11 12 3 3 8 8 64
7 Japonia Takeshi Kimura 3 10 8 NU NU 3 5 58
8 Argentyna Luís Pérez Companc
Włochy Alessio Rovera
Francja Lilou Wadoux 		NS 2 1 NU 6 9 9 56
9 Hiszpania Alex Riberas
Włochy Daniel Mancinelli
Stany Zjednoczone Ian James 		– – 7 6 – 7 3 51
10 Stany Zjednoczone Scott Huffaker 3 10 8 NU NU 3 – 43
11 Brazylia Daniel Serra 3 10 8 NU – – 5 43
12 Stany Zjednoczone Simon Mann 4 5 6 NU 9 12 11 38
13 Belgia Ulysse de Pauw 4 5 6 NU 9 – – 38
14 Włochy Matteo Cairoli 12 6 WYC 7 8 5 10 36
15 Japonia Tomonobu Fujii
Wielka Brytania Casper Stevenson 		10 NS 10 NU NU 10 2 31
16 Włochy Matteo Cressoni
Belgia Alessio Picariello
Włochy Claudio Schiavoni 		6 12 11 NU 2 11 NU 30
17 Australia Liam Talbot – – – – – – 2 27
18 Stany Zjednoczone P.J. Hyett
Stany Zjednoczone Gunnar Jeannette 		12 – WYC 7 – 5 10 24
19 Włochy Stefano Costantini 4 – – – – – – 18
20 Włochy Diego Alessi – 5 6 – – – – 18
21 Japonia Ritomo Miyata – – – – – 3 – 15
22 Francja Esteban Masson – – – – – – 5 15
23 Wielka Brytania Harry Tincknell WYC 9 4 NU – – – 14
24 Stany Zjednoczone Ryan Hardwick
Kanada Zacharie Robichon 		WYC 9 4 – – – – 14
25 Portugalia Guilherme de Oliveira – 6 – – 8 – – 12
Poz. Kierowca SEB
Stany Zjednoczone 		POR
Portugalia 		SPA
Belgia 		LMS
Francja 		MON
Włochy 		FUJ
Japonia 		BHR
Bahrajn 		Punkty
Legenda
Oznaczenie Wyjaśnienie
Złoty Zwycięstwo
Srebrny 2. miejsce
Brązowy 3. miejsce
Zielony Miejsce punktowane
Niebieski Miejsce niepunktowane
Niesklasyfikowany (NS)
Różowy Nie ukończył (NU)
Czarny Zdyskwalifikowany (DK)
Wykluczony (WYK)
Biały Nie wystartował (NW)
Wyścig odwołany (OD)
Bez koloru Wycofany (WYC)
Nie został zgłoszony (–)
Pogrubienie Pole position

Trofeum endurance dla zespołów LMGTE Am[edytuj | edytuj kod]

W tej klasyfikacji każde auto jest traktowane jako oddzielny zespół[83].

Poz. Zespół SEB
Stany Zjednoczone 		POR
Portugalia 		SPA
Belgia 		LMS
Francja 		MON
Włochy 		FUJ
Japonia 		BHR
Bahrajn 		Punkty
1 Stany Zjednoczone #33 Corvette Racing 1 1 2 1 4 2 7 173
2 Włochy #85 Iron Dames 8 3 5 4 5 4 1 118
3 Włochy #54 AF Corse 5 4 NS 5 10 1 4 91
4 Niemcy #77 Dempsey – Proton Racing 2 7 9 NU 1 6 6 80
5 Oman #25 ORT by TF 9 8 3 2 7 13 NS 65
6 Wielka Brytania #86 GR Racing 7 11 12 3 3 8 8 64
7 Szwajcaria #57 Kessel Racing 3 10 8 NU NU 3 5 58
8 Włochy #83 Richard Mille AF Corse NS 2 1 NU 6 9 9 56
9 Kanada #98 NorthWest AMR 11 13 7 6 – 7 3 51
10 Włochy #21 AF Corse 4 5 6 NU 9 12 11 38
11 Niemcy #56 Project 1 – AO 12 6 WYC 7 8 5 10 36
12 Japonia #777 D'Station Racing 10 NS 10 NU NU 10 2 31
13 Włochy #60 Iron Lynx 6 12 11 NU 2 11 NU 30
14 Niemcy #88 Proton Competition WYC 9 4 NU – – – 14
Poz. Zespół SEB
Stany Zjednoczone 		POR
Portugalia 		SPA
Belgia 		LMS
Francja 		MON
Włochy 		FUJ
Japonia 		BHR
Bahrajn 		Punkty

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Classes [online], fiawec.com [dostęp 2023-06-21] [zarchiwizowane z adresu 2023-06-08] (ang.).
  2. ↑ Rachit Thukral, WEC drops GTE Pro class for 2023 [online], autosport.com, 10 czerwca 2022 [dostęp 2022-11-26] [zarchiwizowane z adresu 2022-10-07] (ang.).
  3. ↑ Davey Euwema, LMGT3 Confirmed for 2024; Premium Kits “Not Mandatory” [online], sportscar365.com, 7 grudnia 2022 [dostęp 2022-12-08] [zarchiwizowane z adresu 2022-12-07] (ang.).
  4. ↑ Daniel Lloyd, Removal of LMP2 Class Confirmed for 2024 [online], sportscar365.com, 9 czerwca 2023 [dostęp 2023-06-21] [zarchiwizowane z adresu 2023-06-09] (ang.).
  5. ↑ a b c d Graham Goodwin, Changes Confirmed For 2023 Sporting & Technical Regulations [online], dailysportscar.com, 7 grudnia 2022 [dostęp 2022-12-08] [zarchiwizowane z adresu 2022-12-07] (ang.).
  6. ↑ Daniel Lloyd, Tire Warmers Reintroduced for Le Mans in One-Off Measure [online], sportscar365.com, 11 maja 2023 [dostęp 2023-05-12] [zarchiwizowane z adresu 2023-05-11] (ang.).
  7. ↑ Rachel Cavers, What’s new to the WEC in 2023 [online], fiawec.com, 13 lutego 2023 [dostęp 2023-02-14] [zarchiwizowane z adresu 2023-02-14] (ang.).
  8. ↑ Andy Stobart, 2023 Calendar Announced! [online], fiawec.com, 29 września 2022 [dostęp 2022-11-10] [zarchiwizowane z adresu 2022-10-01] (ang.).
  9. ↑ CHAMPIONNAT DU MONDE D’ENDURANCE DE LA FIA 2023 : REGLEMENT SPORTIF 2023 FIA WORLD ENDURANCE CHAMPIONSHIP: SPORTING REGULATIONS ↓, s. 22.
  10. ↑ Rachel Cavers, 2023 FIA WEC entry list sees record Hypercar and LMGTE Am field [online], fiawec.com, 11 stycznia 2023 [dostęp 2023-01-11] [zarchiwizowane z adresu 2023-01-11] (ang.).
  11. ↑ Hypercar [online], fiawec.com [dostęp 2022-11-10] [zarchiwizowane z adresu 2021-10-29] (ang.).
  12. ↑ Gary Watkins, Cadillac reveals 2023 LMDh racer for WEC and IMSA programmes [online], autosport.com, 9 czerwca 2022 [dostęp 2022-11-10] [zarchiwizowane z adresu 2022-11-01] (ang.).
  13. ↑ Andy Stobart, Cadillac Racing confirms 2023 WEC driver line-up [online], fiawec.com, 3 października 2022 [dostęp 2022-11-10] [zarchiwizowane z adresu 2022-10-03] (ang.).
  14. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae 2023 FIA WORLD ENDURANCE CHAMPIONSHIP - PROVISIONAL FULL SEASON ENTRY LIST [online], dailysportscar.com [dostęp 2023-01-12] [zarchiwizowane z adresu 2023-01-12] (ang.).
  15. ↑ Tristan Vautier replaces Jacques Villeneuve at Vanwall [online], en.endurance-info.com, 25 maja 2023 [dostęp 2023-06-13] [zarchiwizowane z adresu 2023-06-13] (ang.).
  16. ↑ Stephen Kilbey, Vanwall follows up contentious Villeneuve exit by parting ways with Dillmann [online], racer.com, 18 czerwca 2023 [dostęp 2023-07-08] [zarchiwizowane z adresu 2023-06-29] (ang.).
  17. ↑ Ryan Briscoe completes Floyd Vanwall Racing Team line up for Bahrain [online], en.endurance-info.com, 17 października 2023 [dostęp 2023-10-17] [zarchiwizowane z adresu 2023-10-17] (ang.).
  18. ↑ a b Holger Eckhardt, Porsche and Team Penske to collaborate in motorsports [online], newsroom.porsche.com, 4 maja 2021 [dostęp 2022-11-10] [zarchiwizowane z adresu 2022-05-25] (ang.).
  19. ↑ a b Andy Stobart, Porsche Penske Motorsport Presents 963: Bahrain beckons [online], fiawec.com, 24 czerwca 2022 [zarchiwizowane z adresu 2022-11-20] (ang.).
  20. ↑ a b Porsche Motorsport expands factory commitment extensively in 2023 [online], newsroom.porsche.com, 17 grudnia 2022 [dostęp 2022-12-18] [zarchiwizowane z adresu 2022-12-18] (ang.).
  21. ↑ a b John Dagys, Toyota Confirms GR010 Hybrid “Evolution” for 2023 [online], sportscar365.com, 9 listopada 2022 [dostęp 2022-11-10] [zarchiwizowane z adresu 2022-11-09] (ang.).
  22. ↑ a b TOYOTA GAZOO Racing Presents 2023 Race Team Setups [online], global.toyota, 25 listopada 2022 [dostęp 2022-11-26] [zarchiwizowane z adresu 2022-11-25] (ang.).
  23. ↑ Graham Goodwin, Hertz Enter FIA WEC in 2023 With Three Year Porsche 963 Programme [online], dailysportscar.com, 25 czerwca 2022 [dostęp 2022-11-10] [zarchiwizowane z adresu 2022-06-25] (ang.).
  24. ↑ Andy Stobart, Yifei Ye announced as Hertz Team JOTA driver for 2023 [online], fiawec.com, 13 listopada 2022 [dostęp 2022-11-17] [zarchiwizowane z adresu 2022-11-17] (ang.).
  25. ↑ Daniel Lloyd, JOTA Confirms Da Costa, Stevens in Hypercar Lineup [online], sportscar365.com, 18 stycznia 2023 [dostęp 2023-01-18] (ang.).
  26. ↑ a b Ferrari and AF Corse team together for LMH programme [online], ferrari.com, 7 czerwca 2021 [dostęp 2022-11-10] [zarchiwizowane z adresu 2022-11-01] (ang.).
  27. ↑ a b Graham Goodwin, Ferrari 499P Hypercar Unveiled [online], dailysportscar.com, 29 października 2022 [dostęp 2022-11-10] [zarchiwizowane z adresu 2022-10-29] (ang.).
  28. ↑ a b Ferrari Hypercar crews announced for the FIA WEC [online], en.endurance-info.com, 10 stycznia 2023 [dostęp 2023-01-10] [zarchiwizowane z adresu 2023-01-10] (ang.).
  29. ↑ a b Daniel Lloyd, Mueller to Race for Peugeot in Hypercar Next Season [online], sportscar365.com, 15 września 2022 [dostęp 2022-11-10] [zarchiwizowane z adresu 2022-10-07] (ang.).
  30. ↑ Rachel Cavers, Vandoorne to replace Mueller at Peugeot TotalEnergies for Fuji [online], fiawec.com, 28 sierpnia 2023 [dostęp 2023-08-30] [zarchiwizowane z adresu 2023-08-30] (ang.).
  31. ↑ Proton Competition to run the Porsche 963 in FIA WEC and IMSA [online], 24h-lemans.com, 16 listopada 2022 [dostęp 2023-01-18] (ang.).
  32. ↑ Stephen Kilbey, Proton Porsche 963 Adds To WEC Entry For Monza [online], dailysportscar.com, 25 maja 2023 [dostęp 2023-06-13] [zarchiwizowane z adresu 2023-05-25] (ang.).
  33. ↑ Piotr Szczepanik, Podsumowanie piątku w Le Mans [online], naczterechkolach.pl, 10 czerwca 2023 [dostęp 2023-06-13] [zarchiwizowane z adresu 2023-06-10].
  34. ↑ Graham Goodwin, Glickenhaus Confirm 2023 WEC/ Le Mans Plans [online], dailysportscar.com, 10 stycznia 2023 [dostęp 2023-01-10] [zarchiwizowane z adresu 2023-01-10] (ang.).
  35. ↑ Stephen Kilbey, 6H Spa-Francorchamps Preview: Part 1, Hypercar [online], dailysportscar.com, 26 kwietnia 2023 [dostęp 2023-04-27] [zarchiwizowane z adresu 2023-04-26] (ang.).
  36. ↑ a b Daniel Lloyd, Heart of Racing to Skip Monza Amid IMSA Date Clash [online], sportscar365.com, 28 czerwca 2023 [dostęp 2023-07-08] [zarchiwizowane z adresu 2023-06-28] (ang.).
  37. ↑ a b c 2023 FIA World Endurance Championship 1000 Miles of Sebring [online], fiaresultsandstatistics.motorsportstats.com/ [dostęp 2023-04-23] [zarchiwizowane z adresu 2023-04-11] (ang.).
  38. ↑ a b c 2023 FIA World Endurance Championship 6 Hours of Portimão [online], fiaresultsandstatistics.motorsportstats.com [dostęp 2023-04-23] [zarchiwizowane z adresu 2023-04-23] (ang.).
  39. ↑ a b c 2023 FIA World Endurance Championship Total Energies 6 Hours of Spa-Francorchamps [online], fiaresultsandstatistics.motorsportstats.com [dostęp 2023-05-05] [zarchiwizowane z adresu 2023-05-05] (ang.).
  40. ↑ a b c 2023 FIA World Endurance Championship 24 Hours of Le Mans [online], fiaresultsandstatistics.motorsportstats.com [dostęp 2023-06-13] [zarchiwizowane z adresu 2023-06-13].
  41. ↑ a b c 2023 FIA World Endurance Championship 6 Hours of Monza [online], fiaresultsandstatistics.motorsportstats.com [dostęp 2023-07-18] [zarchiwizowane z adresu 2023-07-18] (ang.).
  42. ↑ a b c 2023 FIA World Endurance Championship 6 Hours of Fuji [online], fiaresultsandstatistics.motorsportstats.com [dostęp 2023-09-11] [zarchiwizowane z adresu 2023-09-11] (ang.).
  43. ↑ a b c 2023 FIA World Endurance Championship 8 Hours of Bahrain [online], fiaresultsandstatistics.motorsportstats.com [dostęp 2023-11-05] [zarchiwizowane z adresu 2023-11-05] (ang.).
  44. ↑ Daniel Lloyd, Porsche, Cadillac Bringing IMSA Efforts to Le Mans [online], sportscar365.com, 27 lutego 2023 [dostęp 2023-03-15] [zarchiwizowane z adresu 2023-03-01] (ang.).
  45. ↑ a b 2023 WEC MEDIA GUIDE ↓, s. 14.
  46. ↑ GK428 (4.2-litre) [online], gibsontech.co.uk [dostęp 2021-10-29] [zarchiwizowane z adresu 2021-02-28] (ang.).
  47. ↑ a b lmercier, PREMA to field two-car FIA WEC LMP2 effort in 2023 [online], en.endurance-info.com, 10 stycznia 2023 [dostęp 2023-01-10] [zarchiwizowane z adresu 2023-01-10] (ang.).
  48. ↑ a b Davey Euwema, Kvyat, Bortolotti Join Prema LMP2 Lineup [online], sportscar365.com, 1 lutego 2023 [dostęp 2023-02-01] (ang.).
  49. ↑ Stephen Kilbey, Proton Porsche 963 Adds To WEC Entry For Monza [online], dailysportscar.com, 25 maja 2023 [dostęp 2023-07-08] [zarchiwizowane z adresu 2023-05-25] (ang.).
  50. ↑ Vector Sport confirms Aubry and Kaiser for WEC LMP2 campaign [online], en.endurance-info.com, 23 lutego 2023 [dostęp 2023-02-23] [zarchiwizowane z adresu 2023-02-23] (ang.).
  51. ↑ AMBITIOUS UNITED AUTOSPORTS FIGHT OFF CHALLENGES FOR ALBUQUERQUE’S SERVICES IN 2023 WEC [online], unitedautosports.com [dostęp 2022-11-10] [zarchiwizowane z adresu 2022-11-10] (ang.).
  52. ↑ Graham Goodwin, Phil Hanson Confirmed For 2023 FIA WEC With United Autosports [online], dailysportscar.com, 22 lipca 2022 [dostęp 2022-11-10] [zarchiwizowane z adresu 2022-08-31] (ang.).
  53. ↑ MULTIPLE WEC, ELMS & IMSA PODIUM FINISHER HANLEY JOINS UNITED AUTOSPORTS WEC 2023 LINE-UP [online], unitedautosports.com [dostęp 2022-12-18] [zarchiwizowane z adresu 2022-12-18] (ang.).
  54. ↑ Euroformula race winner Frederick Lubin swaps single seaters for sportscars in competitive WEC line-up [online], unitedautosports.com [dostęp 2023-02-23] [zarchiwizowane z adresu 2023-02-23] (ang.).
  55. ↑ UNITED AUTOSPORTS SECURE JOSH PIERSON FOR 2023 WEC SEASON [online], unitedautosports.com [dostęp 2022-11-10] [zarchiwizowane z adresu 2022-10-07] (ang.).
  56. ↑ MSA CHAMPIONS BLOMQVIST & JARVIS CONTEST 2023 WEC CHAMPIONSHIP WITH UNITED AUTOSPORTS [online], unitedautosports.com [dostęp 2022-11-10] [zarchiwizowane z adresu 2022-10-11] (ang.).
  57. ↑ GIEDO VAN DER GARDE TO JOIN UNITED WEC CHARGE AT MONZA AND PORTIMAO [online], unitedautosports.com [dostęp 2022-12-08] [zarchiwizowane z adresu 2022-12-08] (ang.).
  58. ↑ Tom Blomqvist absent from Fuji 6 H. entry list... to contest the IndyCar final? [online], en.endurance-info.com, 27 sierpnia 2023 [dostęp 2023-08-30] [zarchiwizowane z adresu 2023-08-28] (ang.).
  59. ↑ Davey Euwema, JOTA to Run Single LMP2 Alongside Porsche LMDh in 2023 [online], sportscar365.com, 10 listopada 2022 [dostęp 2022-11-10] [zarchiwizowane z adresu 2022-11-10] (ang.).
  60. ↑ Daniel Lloyd, Fittipaldi, Heinemeier Hansson Join JOTA LMP2 Program [online], sportscar365.com, 6 stycznia 2023 [dostęp 2023-01-06] [zarchiwizowane z adresu 2023-01-06] (ang.).
  61. ↑ a b Gary Watkins, WRT to combine LMP2 programme with BMW LMDh testing in 2023 [online], motorsport.com, 7 września 2022 [dostęp 2022-11-10] [zarchiwizowane z adresu 2022-10-14] (ang.).
  62. ↑ TEAM WRT CONFIRMS FRIJNS, GELAEL AND HABSBURG FOR #31 FIA WEC LMP2 CAMPAIGN [online], w-racingteam.com, 17 lutego 2023 [dostęp 2023-02-17] [zarchiwizowane z adresu 2023-02-17] (ang.).
  63. ↑ Kubica and Delétraz back with ORLEN Team WRT as they join Andrade in FIA WEC bid [online], w-racingteam.com, 3 lutego 2023 [dostęp 2023-02-03] [zarchiwizowane z adresu 2023-02-03] (ang.).
  64. ↑ Graham Goodwin, Inter Europol Competition Confirm 2023 FIA WEC LMP2 Roster [online], dailysportscar.com, 7 lutego 2023 [dostęp 2023-02-07] [zarchiwizowane z adresu 2023-02-07] (ang.).
  65. ↑ a b Graham Goodwin, Signatech Set To Field Two-Car LMP2 Effort In 2023 FIA WEC [online], dailysportscar.com, 20 września 2022 [dostęp 2022-11-10] [zarchiwizowane z adresu 2022-09-20] (ang.).
  66. ↑ a b The Alpine A470 and its two crews unveiled for the 2023 WEC season [online], en.endurance-info.com, 6 lutego 2023 [dostęp 2023-02-06] [zarchiwizowane z adresu 2023-02-06] (ang.).
  67. ↑ FIA CIRCULAR EMERGENCY MEASURES DUE TO RUSSIAN INVASION OF UKRAINE [online], fia.com, 4 marca 2022 [dostęp 2023-03-01] [zarchiwizowane z adresu 2023-02-23] (ang.).
  68. ↑ Graham Goodwin, Stephen Kilbey, FIA WEC Prologue: Sunday Paddock Notes [online], dailysportscar.com, 12 marca 2023 [dostęp 2023-03-15] [zarchiwizowane z adresu 2023-03-12] (ang.).
  69. ↑ lmercier, Fuji - A new lineup in the Ferrari no. 21 [online], en.endurance-info.com, 5 sierpnia 2023 [dostęp 2023-08-30] [zarchiwizowane z adresu 2023-08-05] (ang.).
  70. ↑ a b Ferrari Competizioni GT 2023 official drivers’ schedule unveiled [online], ferrari.com, 19 stycznia 2023 [dostęp 2023-01-19] [zarchiwizowane z adresu 2023-01-19] (ang.).
  71. ↑ Lilou Wadoux, first female Ferrari Competizioni GT driver [online], ferrari.com, 16 stycznia 2023 [dostęp 2023-01-16] [zarchiwizowane z adresu 2023-01-16] (ang.).
  72. ↑ Andy Stobart, Corvette Racing announces 2023 LMGTE Am campaign [online], fiawec.com, 18 października 2022 [dostęp 2022-11-10] [zarchiwizowane z adresu 2022-10-25] (ang.).
  73. ↑ Corvette Racing Rounds Out FIA WEC Lineup in No. 33 C8.R [online], en.endurance-info.com, 14 stycznia 2023 [dostęp 2023-01-14] [zarchiwizowane z adresu 2023-01-14] (ang.).
  74. ↑ Daniel Lloyd, Portuguese Drivers Join Project 1-AO for Portimao [online], sportscar365.com, 11 kwietnia 2023 [dostęp 2023-04-11] [zarchiwizowane z adresu 2023-04-11] (ang.).
  75. ↑ Stephen Kilbey, DSC’s Daily Notebook (04/07/2023) [online], dailysportscar.com, 4 lipca 2023 [dostęp 2023-07-08] [zarchiwizowane z adresu 2023-07-04] (ang.).
  76. ↑ lmercier, An official Ferrari driver with Kessel Racing in WEC [online], en.endurance-info.com, 4 stycznia 2023 [dostęp 2023-01-04] [zarchiwizowane z adresu 2023-01-04] (ang.).
  77. ↑ RJ O'Connell, Ritomo Miyata To Make WEC Debut At 6h Fuji In Place Of Serra [online], dailysportscar.com, 5 września 2023 [dostęp 2023-09-05] [zarchiwizowane z adresu 2023-09-05] (ang.).
  78. ↑ WEC - Esteban Masson with Kessel Racing in Bahrain [online], en.endurance-info.com, 30 października 2023 [dostęp 2023-10-30] [zarchiwizowane z adresu 2023-10-30] (ang.).
  79. ↑ Daniel Lloyd, Proton to Support Iron Lynx Porsche GTE Effort [online], sportscar365.com, 6 lutego 2023 [dostęp 2023-02-06] [zarchiwizowane z adresu 2023-02-06] (ang.).
  80. ↑ John Dagys, Jefferies Lands NorthWest AMR Drive Following Shootout [online], sportscar365.com, 13 marca 2023 [dostęp 2023-03-15] [zarchiwizowane z adresu 2023-03-13] (ang.).
  81. ↑ a b Stephen Kilbey, Paul Dalla Lana Retires From Racing [online], dailysportscar.com, 24 kwietnia 2023 [dostęp 2023-04-24] [zarchiwizowane z adresu 2023-04-24] (ang.).
  82. ↑ Press Release - 2023.1.10 [online], dstation-racing.jp, 10 stycznia 2023 [dostęp 2023-01-10] [zarchiwizowane z adresu 2023-01-10] (ang.).
  83. ↑ a b c CHAMPIONNAT DU MONDE D’ENDURANCE DE LA FIA 2023 : REGLEMENT SPORTIF 2023 FIA WORLD ENDURANCE CHAMPIONSHIP: SPORTING REGULATIONS ↓, s. 88.
  84. ↑ CHAMPIONNAT DU MONDE D’ENDURANCE DE LA FIA 2023 : REGLEMENT SPORTIF 2023 FIA WORLD ENDURANCE CHAMPIONSHIP: SPORTING REGULATIONS ↓, s. 87.
  85. ↑ CHAMPIONNAT DU MONDE D’ENDURANCE DE LA FIA 2023 : REGLEMENT SPORTIF 2023 FIA WORLD ENDURANCE CHAMPIONSHIP: SPORTING REGULATIONS ↓, s. 87–88.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Sezony World Endurance Championship
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=World_Endurance_Championship_2023&oldid=72256102”