Isąg (osada)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Isąg
miejscowość
Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

Powiat

ostródzki

Gmina

Łukta

SIMC

nie nadano

Położenie na mapie gminy Łukta
Mapa konturowa gminy Łukta, po prawej znajduje się punkt z opisem „Isąg”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Isąg”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Isąg”
Położenie na mapie powiatu ostródzkiego
Mapa konturowa powiatu ostródzkiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Isąg”
Ziemia53°47′05″N 20°09′59″E/53,784722 20,166389

Isąg – dawna osada leśna w Polsce, położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie ostródzkim, w gminie Łukta. Miejscowość wchodziła w skład sołectwa Pelnik.

W 1974 r. do sołectwa Pelnik (Gmina Łukta, powiat ostródzki) należały: wieś Pelnik, leśniczówka Isąg, leśniczówka Skwary[1].

Młyn Isąg[edytuj | edytuj kod]

Być może jest to osada Młyn Isąg (niem. Eisingmühle). Jeszcze przed rokiem 1560 w pobliżu jeziora Isąg (wtedy zapisane jako Eising) dobra ziemskie miał niejaki Salomon. Od jego imienia wzięła nazwę od osada Salomonsgut. Później osada została opuszczona a ziemie stały się ugorem. W 1560 opuszczone dobra, obejmujące 4 włóki, zobowiązał się przejąć młynarz Matz Müller (noszący także drugie nazwisko Düringk). Z własnych środków miał zbudować młyn i tartak. Kolejne 4 włoki otrzymał w akcie lokacyjnym od księcia Albrehta razem z zezwoleniem na wycinkę drzew na cele budowlane. W późniejszych dokumentach figuruje jako Matz Düring, zmarł w 1609 roku. Żaden z jego synów nie został uznany za godnego spadkobiercę dlatego młyn przeszedł w obce ręce. Ale w roku 1664 młyn należał już do Christopha Düringa.

Współczesność[edytuj | edytuj kod]

Według mapy niemieckiej z początku XX w. na wschód od jeziora Isąg (Eissing) była osada z młynem Eissings Mühle na południowym brzegu rzeki Pasłęka około pół kilometra od wypływu jej z jeziora Isąg. Obecnie w tym miejscu nie ma zabudowań. Drugi młyn znajdował się na południe od wyżej wymienionego na dopływie do Pasłęki, obecnie jest to osada Nowy Młyn[2].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jan Dąbrowski, Siedem wieków Łukty, 600-lecie kościoła, 50-lecie parafii Matki Boskiej Częstochowskiej, Wydawnictwo WPW C. Porycki, P. Wasześcik Sp. J., Olsztyn 2007, ISBN 83-917924-6-3

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wykaz nazw miejscowości powiatu. Podział administracyjny z 23 marca 1974 roku. W: Ostróda. Z dziejów miasta i okolic. Pojezierze, Olsztyn, 1976, 448 str.
  2. Mapa niemiecka