Krupniki (Białoruś)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krupniki
Крупнікі
Państwo

 Białoruś

Obwód

 miński

Rejon

wilejski

Sielsowiet

Dołhinów

Populacja (2009)
• liczba ludności


7[1]

Kod pocztowy

222424

Położenie na mapie obwodu mińskiego
Mapa konturowa obwodu mińskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Krupniki”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Krupniki”
Ziemia54°42′55″N 27°29′54″E/54,715278 27,498333

Krupniki (biał. Крупнікі; ros. Крупники) – wieś na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie wilejskim, w sielsowiecie Dołhinów.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W czasach zaborów w granicach Imperium Rosyjskiego[2].

W latach 1921–1945 wieś leżała w Polsce, w województwie nowogródzkim[3] (od 1926 w województwie wileńskim[4]), w powiecie duniłowickim (od 1926 w powiecie wilejskim)[5], w gminie Budsław[6][7].

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 281 osób, 15 było wyznania rzymskokatolickiego, 266 prawosławnego. Jednocześnie 7 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową a 274 białoruską. Było tu 48 budynków mieszkalnych[6]. W 1931 w 57 domach zamieszkiwało 279 osób[7].

Miejscowość należała do parafii rzymskokatolickiej w Budsławiu i prawosławnej w Dołhinowie. Podlegała pod Sąd Grodzki w Krzywiczach i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Budsławiu[8].

Do 1973 miejscowość wchodziła w skład sielsowietu Wołkołatka[9]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Liczby ludności miejscowości obwodu mińskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
  2. Krupniki, wieś, powiat wilejski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 732.
  3. Dz.U. z 1921 r. nr 16, poz. 93
  4. Dz.U. z 1926 r. nr 6, poz. 29
  5. Dz.U. z 1925 r. nr 67, poz. 472.
  6. a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 20.
  7. a b Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 57.
  8. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 813.
  9. Рашэнне выканаўчага камітэта Мінскага абласнога Савета дэпутатаў працоўных ад 4 красавіка 1973 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1973, № 12 (1386).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]