Ludwik Synowiec

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ludwik Synowiec
Data i miejsce urodzenia

19 stycznia 1958
Katowice

Data śmierci

21 grudnia 2022

Obywatelstwo

Polska

Wzrost

174 cm

Pozycja

obrońca

Ludwik Synowiec (ur. 19 stycznia 1958 w Katowicach, zm. 21 grudnia 2022[1]) – polski hokeista, olimpijczyk.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Zawodnik występujący na pozycji obrońcy. Wychowanek Naprzodu Janów. W klubie tym występował w latach 1977-1983, zdobywając w 1977 tytuł wicemistrza Polski. Karierę kontynuował w GKS Tychy oraz niemieckim klubie Kassel. W polskiej lidze wystąpił 437 spotkań strzelając 37 goli.

Dwukrotnie wystąpił w igrzyskach olimpijskich w Lake Placid w 1980 oraz Sarajewie w 1984. Zagrał również pięciokrotnie w turniejach o mistrzostwo świata: 1981, 1982, 1983, 1985, 1986. W latach 1979-1986 82 razy reprezentował barwy narodowe zdobywając 5 bramek.

Po wygraniu przez Polskę turnieju mistrzostw świata Grupy B w 1985 i uzyskanym awansie do Grupy A został odznaczony Brązowym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe[2].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Z wykształcenia inżynier-górnik i metalurg, absolwent Politechniki Śląskiej.

Jego syn Ludwig (ur. 17 sierpnia 1991) także został hokeistą[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Nie żyje Ludwik Synowiec. 2022-12-21. [dostęp 2022-12-22].
  2. Sport. Krótko. „Nowiny”, s. 2, Nr 89 z 17 kwietnia 1985. 
  3. Ludwig Synowiec - Eliteprospects.com (ang.)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]