Przejdź do zawartości

Masker

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Działanie maskera w funkcji czasu

Masker, sygnał maskujący, ton maskującydźwięk, którego obecność obniża (zakłóca) zdolność słuchacza do postrzegania innych dźwięków, przede wszystkim tych następujących jednocześnie i po maskerze[1][2]. Masker uniemożliwia usłyszenie dźwięków ze względu na właściwości układu słuchowego, co jest opisywane m.in. przez psychoakustykę[1].

Co istotne i nieintuicyjne, ton maskujący może zakłócać również postrzeganie dźwięków występujących przed maskerem, czyli pozornie skutek występuje przed bodźcem[1][3]. Czas działania maskera wstecz jest o wiele krótszy niż w przód (np. może to być 3 ms przed maskerem i 100 ms po nim)[3].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Bartłomiej Mróz, Efekty subiektywne [online], sound.eti.pg.gda.pl [dostęp 2024-05-10].
  2. Alejandra Menendez-Ortiz, Claudia Feregrino-Uribe, Jose Juan Garcia-Hernandez, Audio Reversible Watermarking Scheme in the intDCT Domain with Modified Prediction Error Expansion, ACM, 20 czerwca 2017, s. 105–110, DOI10.1145/3082031.3083246, ISBN 978-1-4503-5061-7 [dostęp 2024-05-09] (ang.).
  3. a b Andrzej Majkowski: Metody kodowania i przechowywania sygnałów dźwiękowych. Politechnika Warszawska. [dostęp 2024-05-30]. (pol.).