Mikołaj Kałuba

Mikołaj Kałuba
	podporucznik
Data i miejsce urodzenia	10 września 1908 ; Białystok
Data i miejsce śmierci	kwiecień lub maj 1940 ; Charków
	Przebieg służby
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Jednostki	2 Dywizjon Artylerii Przeciwlotniczej; 1 Pułk Artylerii Przeciwlotniczej; 9 Dywizjon Artylerii Przeciwlotniczej
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa; kampania wrześniowa

Mikołaj Kałuba (ur. 10 września 1908 w Białymstoku, zm. wiosną 1940 w Charkowie^[1]) – polski lekkoatleta, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem Pawła i Eugenii^[2]. Ukończył Państwowe Gimnazjum im. Króla Zygmunta Augusta w Białymstoku w 1927, a następnie studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Warszawskiej w 1936 ze stopniem inżyniera mechanika. Ukończył również Szkołę Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim w 1934^[1].

W latach 1928–1935 był lekkoatletą AZS Warszawa. Specjalizował się w pchnięciu kulą^[1]. Zdobył brązowy medal w tej konkurencji na zimowych mistrzostwach Polski w 1934^[3], a także zajął dwukrotnie 6. miejsce w mistrzostwach Polski: w pchnięciu kulą w 1932 i w rzucie młotem w 1933^[4]. Jego rekord w pchnięciu kulą wynosił 13,62 m (ustanowiony 25 maja 1933 w Warszawie), a w rzucie dyskiem 40,89 m (ustanowiony 24 czerwca 1934 w Warszawie)^[1].

Służył w 2 dywizjonie artylerii przeciwlotniczej (1935) i w 1 pułku artylerii przeciwlotniczej (1937) jako dowódca plutonu. Pracował jako inżynier mechanik w Centralnym Okręgu Przemysłowym. Przydzielony w 1939 do 9 dywizjonu artylerii przeciwlotniczej w stopniu podporucznika rezerwy. W czasie kampanii wrześniowej w Ośrodku Zapasowym Artylerii nr 2 w Stalowej Woli^[2].

W nieznanych okolicznościach dostał się do niewoli radzieckiej. Zamordowany w Charkowie^[5]. Pochowany na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu na Piatichatkach w Charkowie^[2].

↑ ^a ^b ^c ^d Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Marian Rynkowski: Od Adamczaka do Zasłony - Leksykon lekkoatletów polskich okresu międzywojennego - mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2004, s. 86–87. ISBN 83-9136-63-9-1.
↑ ^a ^b ^c Mikołaj Kałuba [online], Ogrody Wspomnień [dostęp 2021-02-25] .
↑ Daniel Grinberg, Zbigniew Jonik, Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha, Włodzimierz Szymański: Historia polskiej lekkoatletyki halowej 1924-2014. Warszawa, Sopot: Komisja Statystyczna PZLA, 2014, s. 47 i 75. ISBN 978-83-64544-00-2.
↑ Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008, s. 166 i 185. ISBN 978-83-61233-20-6.
↑ Lista Bohaterów zgłoszonych w Programie "KATYŃ… OCALIĆ OD ZAPOMNIENIA" (poz. 6377) [online], katyn-pamietam.pl [dostęp 2021-02-25] (pol.).