Park im. Henryka Sienkiewicza we Włocławku
52°39′39″N 19°03′41″E/52,660833 19,061389 nr rej. A/1304 z 25.03.1994
| |
_of_Henryk_Sienkiewicz.JPG) Popiersie Henryka Sienkiewicza w centrum parku | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Dzielnica | |
| Powierzchnia |
40,18 ha |
| Data założenia |
1870 |
Położenie na mapie Włocławka  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego  | |
| 52°39′39″N 19°03′41″E/52,660833 19,061389
| |
Park im. Henryka Sienkiewicza we Włocławku – jeden z najstarszych parków miejskich w Polsce[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Jest to trzeci park miejski, jaki założono we Włocławku. Wcześniej próbowano założyć we Włocławku parki miejskie: pierwszy w 1824 roku na terenach przyległych do klasztoru Franciszkanów i kościoła św. Wojciecha (okolice dzisiejszej ul. Słowackiego). Ze względu na zbyt piaszczysty grunt na którym powstał park, zlikwidowano go w 1830 roku. Drugi park powstał na terenie dzisiejszego Placu Wolności. W latach 1841–1845 zasadzono tutaj ogród, nazwany później „ogrodem saskim”. Miał on powierzchnię 8044 m². Część ogrodu zlikwidowano w 1905 roku ze względu na budowę Cerkwi św. Mikołaja. Ostatecznie został zlikwidowany wraz ze zburzeniem owej cerkwi.
Park został założony w 1870 roku. Pierwotnie zajmował tylko nieduży obszar na prawobrzeżnej strony rzeki Zgłowiączki. Powstał na zupełnie niezadrzewionym zboczu rzeki. Projekt rozszerzenia po 1916 r. wykonał – w stylu angielskim – słynny ogrodnik Franciszek Szanior. W okresie II Rzeczypospolitej został rozbudowany i liczył już sobie 23 446 m² powierzchni. W latach 1926–1939 został rozszerzony aż do mostu kolejowego.
W 1923 roku powstał w parku kiosk, gdzie można było nabyć owoce. W 1925 roku założono tu muszlę koncertową, która była zaczątkiem powstałego później amfiteatru. Amfiteatr działał do końca XX wieku. Odbywały się w nim ważne dla Włocławka imprezy, zarówno kulturalne, jak i np. koncerty i festyny. Na początku XXI wieku amfiteatr został opuszczony i popadał w ruinę. W roku 2006 został wraz z przyległą kawiarnią „Parkową” rozebrany, a w 2008 roku w jego miejsce postawiono plac zabaw, co spotkało się z negatywnymi opiniami ze strony mieszkańców[2].
W latach 20. istniała też w parku cieplarnia dla roślin. W 1924 roku odsłonięto też pomnik płk. Bechiego (który ma też własną ulicę we Włocławku), lecz zburzono go w 1939 roku.
W kolejnej dekadzie został wzbogacony m.in. o cukiernię i megafon radiowy[3].
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Park im. Henryka Sienkiewicza znajduje się u ujścia rzeki Zgłowiączki do Wisły, w centrum miasta, przy katedrze Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny.
W centrum parku umiejscowione jest popiersie Henryka Sienkiewicza. Pisarz został patronem parku w 1916 roku. Była to reakcja mieszkańców na wieść o śmierci wybitnego literata, zaangażowanego m.in. w pomoc żołnierzom frontu I wojny światowej. Sienkiewicz zwiedził Włocławek pomiędzy 1903 a 1904 rokiem, w związku z dotknięciem miasta przez powódź. Dokonał wówczas odczytu jednego z rozdziałów swojej noweli. Pobyt pisarza był też związany z przyjęciem przez niego honorowego członkostwa Włocławskiego Towarzystwa Wioślarskiego[4].
Powierzchnia parku liczy sobie 40,18 hektarów, a zagęszczenie drzew i krzewów wynosi ok. 200 sztuk/hektar. W parku rośnie 65 gatunków drzew, w większości (53) liściaste.
Jedną z atrakcji parku jest zabytkowa wierzba płacząca, której pień niemal leży na powierzchni rzeki Zgłowiączki. W listopadzie 2017 roku władze miasta podjęły decyzję o wycince drzewa. Decyzja spotkała się z dużym oburzeniem ze strony mieszkańców, którzy odczuwają sentyment do starego drzewa, przy którym m.in. fotografują się młodzi małżonkowie. Włocławianie zorganizowali akcję na profilu „Włocławek, jaki pamiętamy” na portalu Facebook, mającą na celu odwieść władze od decyzji o wycince. O sprawie informowały m.in. lokalna stacja CW24, portal „DDWłocławek” czy też TVP3 Bydgoszcz. Ostatecznie zaniechano decyzji o wycince drzewa, a wręcz postanowiono o objęciu wierzby większą opieką niż dotychczas[5].
Z racji swojego położenia, narażony jest na powodzie, gdy Wisła przybiera wody. Tak się stało m.in. w 1937[3] i 2010 roku.
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
Alejka parku H. Sienkiewicza, w tle katedra włocławska -
Widok z mostu drogowego na Zgłowiączkę -
Widok na most drogowy nad Zgłowiączką -
Widok na jedną z alei parku -
Aleja parku H. Sienkiewicza wiosną -
Kaczka w parku H. Sienkiewicza -
Park im. H. Sienkiewicza wiosną -
Koncert „Dzień, w którym pękło niebo” -
Alejka w Parku H. Sienkiewicza -
Widok na jedną z alejek parku i most na Zgłowiączce -
Kaczka pływająca w Zgłowiączce w parku -
Gołębie na balustradzie mostu -
Event z okazji Nocy Świętojańskiej -
Łabędź rozpościera skrzydła, w tle Katedra -
Łabędź na rzece Zgłowiączce -
Kaczki i łabędzie -
Pomnik pułkownika Stanisława Bechiego w okresie międzywojennym -
Wodospad na Zgłowiączke w parku miejskim -
Gołębie na balustradzie mostu na Zgłowiączce -
Zgłowiączka przepływająca przez park -
Park miejski im. H. Sienkiewicza we Włocławku
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Opis parku.
- ↑ Wiadomość o budowie placu zabaw w miejsce amfiteatru i negatywne komentarze pod nim na serwisie Q4.
- ↑ a b Andrzej Winiarski, Włocławek na starej fotografii, Włocławek: Oficyna Wydawnicza „Lars-Antyki”, 2008, ISBN 978-83-920391-2-9.
- ↑ Henryk Sienkiewicz był we Włocławku [online], wloclawek.pl [dostęp 2017-11-12] [zarchiwizowane z adresu 2020-06-07].
- ↑ Prezydent podjął decyzję w sprawie wierzby z parku [online], ddwloclawek.pl [dostęp 2017-11-12].