Pośrednia Kapałkowa Przełączka
 Pośrednia Kapałkowa Przełączka między podpisanymi Zadnią i Pośrednią Kapałkową Czubą | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°12′19,2″N 20°10′14,7″E/49,205333 20,170750
| |
Pośrednia Kapałkowa Przełączka (słow. Prostredné ľadové sedielko[1]) – stosunkowo wybitna przełęcz w Kapałkowej Grani w słowackiej części Tatr Wysokich. Jest drugim od góry siodłem w północno-zachodniej grani Małej Kapałkowej Turni i oddziela od siebie dwie Kapałkowe Czuby: Zadnią Kapałkową Czubę na południowym wschodzie i Pośrednią Kapałkową Czubę na północnym zachodzie. Jest położona bliżej Pośredniej Kapałkowej Czuby[2].
Przełęcz jest wyłączona z ruchu turystycznego. Najdogodniejsza droga dla taterników prowadzi na przełęcz z Kapałkowej Równi w dolnej części Doliny Suchej Jaworowej[2]. Południowe stoki opadają z siodła prosto do wybitnego Zadniego Kapałkowego Żlebu, kierującego się na zachód do głównej gałęzi Doliny Jaworowej[3]. Z kolei na północ spod Pośredniej Kapałkowej Przełączki zbiega wybitny żleb o charakterze komina, uchodzący do Doliny Czarnej Jaworowej i sąsiadujący od wschodu z północną ścianą Małej Kapałkowej Turni[2].
Pierwsze wejścia turystyczne:
- letnie – Zygmunt Leykramm i Bohdan Małachowski, 10 sierpnia 1926 r.
- zimowe – Zofia Wysocka, Stefan Bernadzikiewicz i Wawrzyniec Żuławski, 25 kwietnia 1935 r., przy przejściu granią.
Już dawniej na przełęcz wchodzili myśliwi z Jurgowa, a także kartografowie ok. 1897–1898[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Endre Futó: Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2013-07-24].
- ↑ a b c d Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XIX. Kapałkowa Grań – Śnieżna Przełęcz. Warszawa: Sport i Turystyka, 1974, s. 51–52.
- ↑ Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 123. ISBN 83-909352-2-8.