Rezolucja Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 212
Data uchwalenia | |
---|---|
Dotyczy |
Pomoc dla palestyńskich uchodźców |
Uchwalona |
większością głosów |
Tekst rezolucji | |
Zastrzeżenia dotyczące pojęć prawnych |
Rezolucja Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 212 – rezolucja uchwalona podczas III Sesji Zgromadzenia Ogólnego ONZ w dniu 19 listopada 1948 odnośnie do udzielenia pomocy dla palestyńskich uchodźców.
Tło przyjęcia rezolucji[edytuj | edytuj kod]
W dniu 15 maja 1948 wygasał brytyjski mandat w Mandacie Palestyny. Uchwalona 29 listopada 1947 Rezolucja Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 181 zakładała rozwiązanie konfliktu izraelsko-arabskiego poprzez utworzenie dwóch państw w Palestynie: żydowskiego i arabskiego[1][2]. Przywódcy społeczności żydowskiej zaakceptowali plan podziału Palestyny, chociaż zaproponowany obszar państwa żydowskiego przyjęli jako „niezbędne minimum”, i bez zgłaszania zastrzeżeń rozpoczęli przygotowania do utworzenia własnego państwa[3]. Natomiast społeczność arabska sprzeciwiła się Rezolucji 181, twierdząc, że narusza ona prawa większości mieszkańców Palestyny[4]. Arabowie spostrzegali plan podziału Palestyny jako niesprawiedliwy, ponieważ oddawał większość terytorium państwa w ręce stanowiącej mniejszość społeczności żydowskiej[5]. W rezultacie, 30 listopada 1947 doszło do wybuchu wojny domowej w Mandacie Palestyny. W maju 1948 doszło do interwencji zbrojnej sąsiednich państw arabskich w Palestynie, i wojna domowa przekształciła się w I wojnę izraelsko-arabską. W trakcie działań wojennych pojawili się palestyńscy uchodźcy, którzy znaleźli schronienie we wszystkich arabskich państwach wokół Izraela.
Tekst rezolucji[edytuj | edytuj kod]
Problem złagodzenia kwestii palestyńskich uchodźców wymaga podjęcia pilnych działań. Sprawozdanie Mediatora Narodów Zjednoczonych w Palestynie z dnia 18 września 1948 w części trzeciej stwierdza, że „należy podjąć działania w celu określenia niezbędnych środków i zapewnienia ich realizacji” i „wybór jest pomiędzy ratowaniem życia wielu tysięcy ludzi lub pozwoleniu im umrzeć."
Zważywszy, że działający Mediator, w jego dodatkowym sprawozdaniu z dnia 18 października 1948 oświadcza, że „sytuacja uchodźców jest krytyczna” i że „pomoc nie tylko musi być kontynuowana, ale dużo bardziej rozszerzona, jeśli chcemy uniknąć katastrofy”,
Zważywszy, że złagodzenie warunków głodu i cierpień palestyńskich uchodźców jest warunkiem odniesienia minimalnego sukcesu w wysiłkach Narodów Zjednoczonych na rzecz pokoju na ziemi,
Zgromadzenie Ogólne
- Wyraża swoje podziękowanie rządom i organizacjom, a także poszczególnym osobom, które udzieliły bezpośredniej pomocy lub odpowiedziały na apel Mediatora.
- Uważa, na podstawie zaleceń Mediatora, że kwota około 29 500 000 $ będzie wystarczająca dla zapewnienia pomocy dla 500 000 uchodźców na okres dziewięciu miesięcy od dnia 1 grudnia 1948 do 31 sierpnia 1949, że dodatkowa kwota około 2 500 000 $ będzie wymagana dla administracji i lokalnych kosztów operacyjnych.
- Upoważnia Sekretarza Generalnego, w porozumieniu z Komitetem Doradczym ds. Administracyjnych i Budżetowych, aby od razu przekazać sumę 5 000 000 $ ze Stołecznego Funduszu Pracy Narodów Zjednoczonych, w celu wypłaty przed upływem określonego w ustępie 2 terminie, zanim wpłyną dobrowolne składki rządowe wymagane w ustępie 4.
- Wzywa wszystkie państwa członkowskie Narodów Zjednoczonych, aby jak najszybciej przekazały dobrowolną pomoc w naturze lub funduszach, aby zapewnić, że wymagana wielkość funduszy będzie wystarczająca. Stwierdza, że tym celu, dobrowolne składki państw trzecich do funduszy mogą być dokonywane w walutach innych niż dolar Stanów Zjednoczonych, w walutach takich, w jakich działają organizacje niosące pomoc.
- Upoważnia Sekretarza Generalnego do ustanowienia specjalnego funduszu, do którego mają być dokonywane wpłaty, które będą zarządzane jako osobne konto.
- Upoważnia Sekretarza Generalnego do wydawania otrzymanych środków zgodnie z ustępem 3 i 4 niniejszej rezolucji.
- Poleca Sekretarzowi Generalnemu, w konsultacji z Komitetem Doradczym ds. Administracyjnych i Budżetowych, ustalić przepisy dla administracji i kontroli funduszu.
- Prosi Sekretarza Generalnego o podjęcie wszelkich niezbędnych kroków w celu rozszerzenia pomocy dla uchodźców palestyńskich oraz ustanowienia niezbędnych organizacji administracyjnych do realizacji tego celu, wzywanie o pomoc do odpowiednich instytucji i licznych rządów, wyspecjalizowanych agencji Narodów Zjednoczonych, Nadzwyczajnego Funduszu Narodów Zjednoczonych na Rzecz Dzieci, Międzynarodowego Komitetu Czerwonego Krzyża, Stowarzyszenia Ligi Czerwonego Krzyża i innych ochotniczych agencji. Przy czym uznaje się, że udział organizacji społecznych w planie niesienia pomocy w żadnym razie nie narusza zasad bezstronności tych organizacji.
- Prosi Sekretarza Generalnego o mianowanie Dyrektora Narodów Zjednoczonych ds. Pomocy Uchodźcom Palestyńskim, któremu może przekazać odpowiedzialność za ogólne planowanie i realizację programu niesienia pomocy.
- Zgadza się na zwołanie przez Sekretarza Generalnego komitetu doradczego złożonego z siedmiu członków wybranych przez Przewodniczącego Zgromadzenia Ogólnego, do którego Sekretarz Generalny może przekazywać wszystkie uwagi i korzystać z dorady komisji.
- Prosi Sekretarza Generalnego, aby kontynuować i rozszerzać realizację niniejszego programu pomocowego aż maszyneria przewidziana niniejszą rezolucją zostanie ustanowiona.
- Wzywa Światową Organizację Zdrowia, Organizację Narodów Zjednoczonych do spraw Wyżywienia i Rolnictwa, Nadzwyczajny Fundusz Narodów Zjednoczonych na Rzecz Dzieci i inne odpowiednie organizacje oraz agencje działające w ramach programów pomocowych, aby szybko dostarczyły dostawy, wyspecjalizowany personel i inne dozwolone przepisami oraz środkami finansowymi usługi, w celu złagodzenia rozpaczliwej sytuacji uchodźców palestyńskich we wszystkich państwach.
- Prosi Sekretarza Generalnego o złożenie na następnej sesji zwyczajnej Zgromadzenia Ogólnego sprawozdania z podjętych działań w wyniku niniejszej rezolucji[6].
Rezolucja została przyjęta większością głosów.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ United Nations General Assembly Resolution 181. [w:] The Avalon Project - Yale Law School [on-line]. [dostęp 2011-10-03]. (ang.).
- ↑ Report of UNSCOP - 1947. [w:] MideastWeb [on-line]. 1947. [dostęp 2011-10-03]. (ang.).
- ↑ Mohammed El-Nawawy: The Israeli-Egyptian Peace Process in the Reporting of Western Journalists. Ablex/Greenwood, 2002, s. 1-2. ISBN 978-1-56750-544-3.
- ↑ Jews and Arabs under the British Mandate. [w:] The Palestinian Academic Society for the Study of International Affairs [on-line]. 1948. [dostęp 2011-04-10]. (ang.).
- ↑ Benny Morris: 1948: A History of the First Arab-Israeli War. Yale University Press, 2008.
- ↑ United Nations General Assembly Resolution 212. [w:] United Nations [on-line]. 1948-11-19. [dostęp 2012-01-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-14)]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- United Nations General Assembly Resolution 212. [w:] Israel Ministry of Foreign Affairs [on-line]. 1948-11-19. [dostęp 2012-01-01]. (ang.).