Stary Tartak (Katowice)
50°11′34″N 19°02′09″E/50,192778 19,035833| Część Katowic | |
 Widok z hałdy na rejon Starego Tartaku | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miasto | |
| W granicach Katowic |
1975 |
Położenie na mapie Katowic  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |
| 50°11′34″N 19°02′09″E/50,192778 19,035833
| |
Stary Tartak – najstarsza część Murcek, obecnie także część Katowic. W okolicy Starego Tartaku położony jest rejon leśny noszący nazwę Rudnych Kotlisk, gdzie wydobywano rudę darniową służącą do wytopu żelaza w Kuźnicy Jaroszowickiej. Jest to także teren, z którego wypływa strumień Rów Murckowski[1]. W Starym Tartaku mieściła się dawna kopalnia Murcki – obecnie większość jej dawnych budynków została wyburzona. W czasach księstwa pszczyńskiego w tej części Murcek znajdował się także punkt poboru myta. Nazwa tego historycznego przysiółka wzięła się od istniejących tu niegdyś tartaków. Aktualnie Stary Tartak to w dużej części teren przemysłowy, mieści się tu m.in. hałda po starej kopalni Murcki. Przy wjeździe ulicą Szarych Szeregów od strony Kostuchny znajduje się ponadto cmentarz nazywany „nowym”.
Tartaki[edytuj | edytuj kod]
Pierwszy tartak powstał w Murckach w 1846 roku i był położony przy skrzyżowaniu ulic Pawła Kołodzieja i Tartacznej[2]. Nazywano go „Starą Piłą”. Został zlikwidowany na początku XX wieku po otwarciu w roku 1900 nowego zakładu stolarskiego. Pierwotnie był niewielki. W 1910 roku wybudowano budynek i hale montażowe. Był to jeden z najnowocześniejszych tego typu zakładów na Górnym Śląsku. Obecnie jego dawne budynki znajdują się przy ulicy Tartacznej 26[3].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Geoportal krajowy – Rów Murckowski. [dostęp 2016-12-16].
- ↑ Geoprtal Śląski. [dostęp 2016-12-16].
- ↑ Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Katowice. [dostęp 2016-12-16].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Maria Grudniewska: Murcki – kolebka górnictwa węgla kamiennego na Górnym Śląsku. s. 7, 30.
- Sylwester Szweda: Ach te Murcki. 2013, s. 12, 34.
