X Puchar Gordona Bennetta (balonowy)
| |||
 Pierwsze trofeum ufundowane przez Jamesa Gordona Bennetta Jr. | |||
| Data |
18 września 1921 | ||
|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||
| Organizator | |||
| Liczba zawodników |
14 załóg | ||
| Liczba reprezentacji |
7 | ||
| Zwycięzcy | |||
 Szwajcaria
|
|||
X Puchar Gordona Bennetta – zawody balonów wolnych o Puchar Gordona Bennetta zorganizowane w 1921 w Brukseli. Zawody rozpoczęły się 18 września na terenach powystawowych w Solbosch.
Regulamin[edytuj | edytuj kod]
Po raz pierwszy w historii zawodów określono granicę, której nie wolno przekraczać. Zawodnicy mogli dokonać przelotu do 25 stopnia długości. Na wschód, za tą linią wyniki miały nie być uznane. Takie ograniczenie było spowodowane sytuacją polityczną w Rosji[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Po wygranej E. Demuytera w 1920 roku zawody zostały zorganizowane przez Belgię. Zgłoszonych zostało 15 załóg, w tym 3 amerykańskie, 3 francuskie, 3 włoskie, 2 angielskie, 2 belgijskie, 1 hiszpańska oraz 1 szwajcarska. Ostatecznie wystartowało 14 załóg, gdyż nie przybyła 1 załoga włoska[2]. Louis Ansermier i Paul Armbruster wystartowali na starym balonie Zurych, który brał udział w zawodach 1912 i 1913 roku. Po przyjeździe 15 września do Brukseli stwierdzili, że kosz wraz z przyrządami i innym wyposażeniem został zatrzymany przez celników. Musieli szybko dokupić potrzebne wyposażenie. Napełnianie balonów rozpoczęto w sobotę 17 września z trzygodzinną przerwą na dostarczenie gazu dla okolicznych mieszkańców[3]. Belgijscy konstruktorzy Felix van den Bemden i Schaut zbudowali dla Demuytera nową, lżejszą o 90 kg Belgicę[4].
Uczestnicy[edytuj | edytuj kod]
| Zajęte
miejsce |
Balon[2] | Pojemność | Załoga
pilot pomocnik pilota[2] |
Kraj | Czas
lotu [h] |
Odległość
[w km] |
Państwo
Miejsce lądowania[2] |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | Helwetia | kpt. Paul Armbruster | Szwajcaria
|
27:23 | 766,00 | Irlandia
Wyspa Lambay | |
| 2. | Margaret | Arthur Charles Spencer |  Wielka Brytania
|
667,50 | Wielka Brytania | ||
| 3. | Aé. C. of America | Ralph Upson
C. G. Andrews |
 Stany Zjednoczone
|
664,50 | Wielka Brytania | ||
| 4. | Banshee | Frederick Alfred Baldwin
Dunville |
Wielka Brytania
|
661,00 | Wielka Brytania | ||
| 5. | Trionfale V | Giuseppe di Valle
Ferrero |
 Włochy
|
617,00 | Wielka Brytania | ||
| 6. | Trionfale IX | C. Barbanti | Włochy
|
613,00 | Wielka Brytania | ||
| 7. | La Marne | Jules Dubois
Henri Debray |
 Francja
|
599,00 | Wielka Brytania | ||
| 8. | City of Akron | Ward Tunte van Orman | Stany Zjednoczone
|
565,00 | Wielka Brytania | ||
| 9. | Fernando Duro | Eduardo Magdalena
J.La Llave |
 Hiszpania
|
558,00 | Wielka Brytania
Trekerbert (Cardiff) | ||
| 10. | Liége-Yser | kpt Mathieu Labrousse
Puiget |
 Belgia
|
542,00 | Wielka Brytania | ||
| 11. | La Picardie | Maurice Bienaimé | Francja
|
532,00 | Wielka Brytania
Blanc-Olchees na północ od Pandy (Walia) | ||
| 12. | Belgica | Ernest Demuyter | Belgia
|
22:30 | 500,00 | Wielka Brytania | |
| 13. | Ville de Lille | Jean M. Combez | Francja
|
315,00 | Wielka Brytania | ||
| - | City of Saint-Louis | Bernard Von Hoffman
J. S. McKibben |
Stany Zjednoczone
|
zdyskwalifikowany | |||
Przebieg zawodów[edytuj | edytuj kod]
Kolejność startu balonów: Banshee (Wieka Brytania), Picardie (Francja), Aé. C. of America (USA), Trionfale-IX (Włochy), Fernando Duro (Hiszpania), Zurich (Szwajcaria), Belgica (Belgia), Margaret (Wielka Brytania), Marne (Francja), City of Saint-Louis (USA), Trionfale VI (Włochy), Liége-Yser (Belgia), Ville de Lille (Fracja), City of Akron (USA). Start rozpoczęto o godzinie 16:00 czasu miejscowego. Podczas startu Demuyter musiał wciągnąć do kosza żołnierza, który zaplątał się w linę balonu. Balon Liége-Yser pilotowany przez porucznika Labroussa uderzył w drzewo, ale na szczęście nie został uszkodzony i mógł kontynuować wyścig. Pogoda była zła przez porywisty wiatr. Obawiano się, że będzie wiał w kierunku wschodnim, a zawodnicy nie chcieli lądować w Rosji. Jednak balony poleciały w kierunku Wielkiej Brytanii. Paul Ambruster wylądował na wyspie Lambay, na zachodnim wybrzeżu Irlandii zdobywając puchar dla Szwajcarii[2]. Amerykanin Van Hoffman wylądował w Kanale Świętego Jerzego. Podczas utraty wysokości przez balon drugi pilot Mac Kibben został ranny w głowę przez pierścień obciążeniowy i wyrzucony do wody. Załogą amerykańska została wyłowiona na pokład statku[7]. Za naruszenie regulaminu, który uznawał lądowanie wyłącznie na lądzie został zdyskwalifikowany[2]. 27 września komisja zawodów zatwierdziła i podała wyniki[8].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Report of Demuyter. legends.gordonbennett.aero. [dostęp 2020-03-21]. (ang.).
- ↑ a b c d e f La 10e Coupe Goidon-Beonett des ballons, „L'Aérophile” (17-18), 1 września 1921, s. 284-285.
- ↑ Genevois vainqueur de la 10ème Coupe Gordon Bennett de ballons en Belgique (1921) [online], www.pionnair-ge.com [dostęp 2020-03-20].
- ↑ 10th Coupe Aéronautique Gordon Bennett - Bruxelles (BEL) 1921 [online], www.fai.org, 2 sierpnia 2017 [dostęp 2020-03-20] (ang.).
- ↑ A - Who's Who of Ballooning [online], www.ballooninghistory.com [dostęp 2020-03-20].
- ↑ Two Ohio men will pilot balloon in international balloon Race at Brussels, „The Richmond palladium and sun-telegram”, 17 września 1921, s. 17, ISSN 2572-8911 [dostęp 2020-03-20].
- ↑ Report of pilot captain Ansermier: Gordon Bennett Race 1921 [online] [dostęp 2020-01-21] (ang.).
- ↑ Coupe Gordon-Bennett 1921, „L'Aérophile” (19-20), 1 października 1921, s. 320.
| Zawody |
|
|---|---|
| Zdobywcy pucharu |
