ZiS-30
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Typ pojazdu | |
| Trakcja |
gąsienicowa |
| Załoga |
4–5 osób |
| Historia | |
| Prototypy |
1941 |
| Produkcja |
1941–1943 |
| Wycofanie |
1943 |
| Dane techniczne | |
| Silnik |
4-cylindrowy silnik gaźnikowy chłodzony cieczą o mocy 50KM |
| Pancerz |
stalowy, 7–10 mm |
| Długość |
4,5 m |
| Szerokość |
2,84 m |
| Wysokość |
2,2 m |
| Prześwit |
ok. 0,3 m |
| Masa |
ok. 4,5 t |
| Osiągi | |
| Prędkość |
40 km/h |
| Zasięg pojazdu |
150 km |
| Pokonywanie przeszkód | |
| Brody (głęb.) |
0,5 m |
| Rowy (szer.) |
1,4 m |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 1 x 57 mm armata przeciwpancerna wz. 1943 (ZiS-2) kalibru 57 mm (36 nab.) | |
ZiS-30 – działo samobieżne konstrukcji radzieckiej z okresu II wojny światowej.
Z powodu chronicznego braku dział samobieżnych, w 1941 roku zbudowano serię dział samobieżnych ZiS-30. Była to 57 mm armata przeciwpancerna ZiS-2, umieszczona na ciągniku artyleryjskim T-20 Komsomolec. Wyprodukowano niewielkie serie dział, których użyto podczas walk obronnych w sierpniu 1941 roku, oraz nieco później w czasie kontrofensywy pod Moskwą. W tym okresie budowano także inne rodzaje improwizowanych dział samobieżnych. Wykorzystywano do tego różne podwozia gąsienicowe, np. ciągnik gąsienicowy KChT-4 czy zdobyczne niemieckie czołgi lekkie i średnie.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Stanisław Komornicki: Wojsko Polskie. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. 3, Regularne jednostki Ludowego Wojska Polskiego. Formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek kawalerii, wojsk pancernych i zmotoryzowanych. Warszawa: Wyd. Min. Obrony Narodowej, 1987. ISBN 83-11-07419-4.