Kamienica Cieszkowskiego 17 w Bydgoszczy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kamienica Cieszkowskiego 17 w Bydgoszczy
Symbol zabytku nr rej. A/384/1 z 17 listopada 1993[1]
Ilustracja
Fasada kamienicy
Państwo

 Polska

Miejscowość

Bydgoszcz

Adres

ul. Cieszkowskiego 17

Typ budynku

kamienica

Styl architektoniczny

eklektyzm, neobarok

Architekt

Józef Święcicki

Kondygnacje

4

Rozpoczęcie budowy

1897

Ukończenie budowy

1898

Pierwszy właściciel

Gustaw Reschke

Położenie na mapie Bydgoszczy
Mapa konturowa Bydgoszczy, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kamienica Cieszkowskiego 17 w Bydgoszczy”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Kamienica Cieszkowskiego 17 w Bydgoszczy”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kamienica Cieszkowskiego 17 w Bydgoszczy”
Ziemia53°07′52″N 18°00′18″E/53,131111 18,005000
Strona internetowa

Kamienica Cieszkowskiego 17 w Bydgoszczy – zabytkowa kamienica w Bydgoszczy.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Budynek znajduje się w południowej pierzei ul. Cieszkowskiego, blisko ul. Pomorskiej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Kamienica powstała w latach 1897-1898, według projektu Józefa Święcickiego na zlecenie rentiera Gustawa Reschke. Prace budowlane prowadziła firma Hermanna Fenske, a ciesielskie Friedricha Lorka. Kolejnymi właścicielami budynku byli: od 1901 r. rentier G. Płaskuda, a następnie do 1939 r. spadkobiercy pierwszego właściciela[2]. Stan dzisiejszy budynku to efekt prac konserwatorskich połączonych z rekonstrukcją detalu architektonicznego oraz pierwotnej kolorystyki wykonanych w latach 90. XX w.

W kamienicy mieszkał i popełnił samobójstwo wiceadmirał Napoleon Louis-Wawel.

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Czterokondygnacyjny budynek z mieszkalnym poddaszem założony jest na planie zbliżonym kształtem do litery „L”. Elewacja frontowa jest symetryczna, dziesięcioosiowa, flankowana dwoma ryzalitami z masywnymi balkonami zwieńczonymi mansardami[2]. Mansardy ryzalitów ujęte są bokiem spływami, a zwieńczone dzwonowatymi szczytami.

Budynek prezentuje styl eklektyczny z dekoracją neobarokową.

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo kujawsko-pomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2014-03-01].
  2. a b Winter Piotr: Ulica Augusta Cieszkowskiego w Bydgoszczy. Zespół architektoniczny z przełomu XIX i XX wieku, Wojewódzki Ośrodek Kultury w Bydgoszczy, Bydgoszcz 1996, s. 56.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]