Kamienica Cieszkowskiego 9 w Bydgoszczy
53°07′50″N 18°00′23″E/53,130556 18,006389 nr rej. A/381/1 z 16 listopada 1993[1]
| |
 Fasada kamienicy | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres | |
| Typ budynku | |
| Styl architektoniczny | |
| Architekt | |
| Kondygnacje |
4 |
| Rozpoczęcie budowy | |
| Ukończenie budowy | |
| Pierwszy właściciel |
Ephreim Moritz |
Położenie na mapie Bydgoszczy  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego  | |
| 53°07′50″N 18°00′23″E/53,130556 18,006389
| |
Kamienica Cieszkowskiego 9 w Bydgoszczy – zabytkowa kamienica w Bydgoszczy.
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Budynek znajduje się w południowej pierzei ul. Cieszkowskiego w jej środkowej części.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Kamienica powstała w latach 1900-1902, według projektu architekta Karla Bergnera na zlecenie kupca Ephreima Moritza. Właścicielami budynku byli: od 1915 r. kupiec Stein, a w latach 1926-1935 Ludwik Kaufthorst. Od maja 1923 siedziba przeniesionej z ul. Pomorskiej 5 Gospody Kresowej, w której dokarmiano dziennie od 80 do 150 ubogich, serwowując tanie bądź darmowe obiady, np. kluski, kiszoną kapustę. Rzeźnicy przekazywali do gospody wodę, w której gotowali szynki, z której przyrządzano wurst zupę[2].
Po 1945 roku budynek przeszedł na własność Skarbu Państwa[3].
Stan dzisiejszy budynku to efekt prac konserwatorskich połączonych z rekonstrukcją detalu architektonicznego z lat 90. XX w.
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Czterokondygnacyjny budynek z mansardowym poddaszem założony jest na planie w kształcie litery „U” z dwoma skrzydłami oficyn. Elewacja frontowa jest niesymetryczna, jedenastoosiowa, urozmaicona dwoma ryzalitami zwieńczonymi tarasami[3].
Budynek prezentuje styl eklektyczny z dekoracją secesyjną. Ryzalit wschodni zamknięty jest falistym szczytem ozdobionym sztukateriami przedstawiającymi alegoryczne, płaskorzeźbione postacie kobiet z atrybutami – sową i kogutem, personifikacjami „Dnia i Nocy”. Nad portalem umieszczono naczółek z kluczem w postaci pełnoplastycznej głowy kobiecej[3].
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
Widok z ukosa -
Fronton -
Portal -
Personifikacja dnia -
Personifikacje nocy
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo kujawsko-pomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2014-03-01].
- ↑ Domowy obiad? Kluski i kapusta, wurst zupa
- ↑ a b c Winter Piotr: Ulica Augusta Cieszkowskiego w Bydgoszczy. Zespół architektoniczny z przełomu XIX i XX wieku, Wojewódzki Ośrodek Kultury w Bydgoszczy, Bydgoszcz 1996, str. 49-50
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Parucka Krystyna. Zabytki Bydgoszczy – minikatalog. „Tifen” Krystyna Parucka. Bydgoszcz 2008. ISBN 978-83-927191-0-6
- Winter Piotr: Ulica Augusta Cieszkowskiego w Bydgoszczy. Zespół architektoniczny z przełomu XIX i XX wieku, Wojewódzki Ośrodek Kultury w Bydgoszczy, Bydgoszcz 1996
