Wojciech Weiss

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wojciech Weiss
Ilustracja
Wojciech Weiss (1933)
Data i miejsce urodzenia

4 maja 1875
Leorda (Rumunia)

Data i miejsce śmierci

7 grudnia 1950
Kraków

Narodowość

polska

Dziedzina sztuki

Malarstwo

Epoka

Modernizm, Ekspresjonizm

Ważne dzieła
Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Wawrzyn Akademicki Order Trzech Gwiazd III klasy (Łotwa) Order Korony Żelaznej III klasy (Austro-Węgry) Order Zasługi św. Michała (Bawaria)

Wojciech Weiss (ur. 4 maja 1875 w Leordzie, zm. 7 grudnia 1950 w Krakowie) – polski malarz.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Stanisława i Marii z Kopaczyńskich. Uczęszczał do Gimnazjum św. Józefa we Lwowie. Od 1890 naukę kontynuował w Gimnazjum św. Anny w Krakowie. W latach 1892–1898 studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie, później w Paryżu, Rzymie i Florencji. Od 1907 był profesorem, później rektorem krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Malował m.in. pejzaże okolic Strzyżowa, Płaszowa i Kalwarii Zebrzydowskiej (miejscowości, w których mieszkał), portrety, akty. Wpływ na jego malarstwo wywarła twórczość Muncha, Malczewskiego, pozostawał też, szczególnie w młodości, pod wpływem poglądów filozoficznych Stanisława Przybyszewskiego.

Był artystą docenionym za życia, uznawanym, wystawianym na ziemiach polskich i za granicą. Otrzymał państwową nagrodę plastyczną Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego za rok 1937[1].

Jego pasją było fotografowanie. W zbiorach rodzinnych znajdują się setki fotografii jego autorstwa z początków XX wieku[2].

Pochowany został w grobowcu rodzinnym na cmentarzu parafialnym w Zebrzydowicach.

Wybrane dzieła[edytuj | edytuj kod]

  • Odyseusz pod ziemią w Hadesie, 1895, olej na płótnie, 66 × 96 cm, Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza w Warszawie
  • Student, 1897, olej na płótnie, 96 × 64 cm, Zamek Królewski na Wawelu
  • Szkic do autoportretu z jabłkiem, 1897, akwarela na papierze, 31,7 × 45 cm, Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza w Warszawie
  • Melancholik (Totenmesse), 1898, olej na płótnie, 128 × 65,5 cm, Muzeum Narodowe w Krakowie.
  • Wiosna, 1898, olej na płótnie, 96,5 × 65,5 cm, Muzeum Narodowe w Warszawie
  • Zasmucona, 1898, olej na płótnie, 70,5 × 50 cm, Muzeum Narodowe w Poznaniu
  • Portret Dagny Juel Przybyszewskiej, 1899, pastel na papierze, 49,5 × 60 cm, Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza w Warszawie
  • Taniec, 1899, olej na płótnie, 65 × 97 cm, Zbiory rodziny artysty
  • Opętanie, 1899–1900, olej na płótnie, 100 × 185 cm, Muzeum Literatury w Warszawie
  • Pocałunek na trawie, ok. 1900, olej na płótnie, 45 × 74 cm, Muzeum Narodowe w Poznaniu
  • Autoportret z maskami, 1900, olej na płótnie, 91 × 73 cm, Muzeum Narodowe w Krakowie.
  • Promienny zachód słońca, ok. 1902, olej na płótnie. 60,5 × 81 cm, Muzeum Narodowe w Poznaniu
  • Altana, 1903, olej na płótnie, 96,5 × 146,5 cm, Muzeum Narodowe w Krakowie
  • Demon (W kawiarni), 1904, olej na płótnie. 66,5 × 96 cm, Muzeum Narodowe w Krakowie
  • Strachy, 1905, olej na płótnie, 95 × 145 cm, Muzeum Narodowe w Krakowie (depozyt)
  • Modelka, ok. 1911, olej na płótnie, 80 × 62 cm, Lwowska Galeria Sztuki
  • Malarz i modelka, 1911, olej na płótnie, 151 × 80 cm, Muzeum Okręgowe w Toruniu
  • Wenus, 1916, olej na płótnie, 79 × 101 cm, Muzeum Narodowe w Warszawie
  • Żona artysty w ogrodzie, 1916, olej na płótnie, 80 × 63 cm, Muzeum Narodowe w Warszawie
  • Widok z okna, 1927–1939, olej na płótnie, 44 × 30 cm, Muzeum Narodowe we Wrocławiu
  • Pejzaż z Kalwarii Zebrzydowskiej, 1936, olej na płótnie, 46 × 65 cm, Muzeum Narodowe w Warszawie
  • Portret Modelki Jadźki, 1947, olej na płótnie, 78 × 78 cm, Muzeum Narodowe w Gdańsku
  • Manifest, 1949/1950, olej na płótnie, 190 × 136 cm, Muzeum Narodowe w Warszawie

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

Po śmierci artysty jego żona, Irena Weissowa, ps. „Aneri” i syn Stanisław podjęli starania o utworzenie w Krakowie muzeum Wojciecha Weissa bądź o wydzielenie w Muzeum Narodowym osobnej jego stałej ekspozycji. Nie zostało to jednak zrealizowane. W 2006 jego wnuczki założyły Fundację Muzeum Wojciecha Weissa[2].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Wybrane dzieła[edytuj | edytuj kod]

Portrety artysty[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wojciech Weiss laureatem państwowej nagrody plastycznej. „Gazeta Lwowska”, s. 3, nr 67 z 24 marca 1937. 
  2. a b Kiedy doczekamy się muzeum Wojciecha Weissa?. 6 kwietnia 2009. [dostęp 2009-04-07]. (pol.).
  3. M.P. z 1925 r. nr 262, poz. 1082 „za wybitną twórczość artstyczną”.
  4. Wojciech Weiss 1875–1950. Wystawa monograficzna. Warszawa: Muzeum Narodowe, 1977, s. 61, 66, 72.
  5. M.P. z 1936 r. nr 261, poz. 460 „za wybitne zasługi dla polskiej sztuki w ogóle”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]