719 Dywizja Piechoty (III Rzesza)

719 Dywizja Piechoty

719. Infanterie-Division

Historia
Państwo	III Rzesza
Sformowanie	1941 Poczdam
Rozformowanie	1945
Dowódcy
Pierwszy	Generalleutnant Erich Höcker
Ostatni	Generalmajor Heinrich Gäde
Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	wojska lądowe
Rodzaj wojsk	piechota
Podległość	OKH
Skład	patrz tekst

719 Dywizja Piechoty (niem. 719. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej, sformowana w rejonie Poczdamu (niem. Potsdam) na mocy rozkazu z 3 maja 1941, w 15. fali mobilizacyjnej w III Okręgu Wojskowym. W skład dywizji wchodzili żołnierze starszych roczników.

Struktura organizacyjna

• Struktura organizacyjna w maju 1941:

723. i 743. pułk piechoty, 663. oddział artylerii, 719. kompania pionierów, 719. kompania łączności;

• Struktura organizacyjna w czerwcu 1943:

723. i 743. pułk grenadierów, 663. pułk artylerii, 719. batalion pionierów, 719. kompania przeciwpancerna, 719. oddział łączności, 663. polowy batalion zapasowy;

• Struktura organizacyjna w grudniu 1943:

723. i 743. pułk grenadierów, 1719. pułk artylerii, 719. batalion pionierów, 719. kompania przeciwpancerna, 719. oddział łączności, 663. polowy batalion zapasowy;

• Struktura organizacyjna w sierpniu 1944:

723., 743. i 766. pułk grenadierów, 1719. pułk artylerii, 719. batalion pionierów, 719. batalion fizylierów, 719. kompania przeciwpancerna, 719. oddział łączności, 663. polowy batalion zapasowy;

• Struktura organizacyjna w styczniu 1945:

723., 743. i 766. pułk grenadierów, 1719. pułk artylerii, 719. batalion pionierów, 719. batalion fizylierów, 719. oddział przeciwpancerny, 719. oddział łączności, 663. polowy batalion zapasowy;

Dowódcy dywizji

• Generalleutnant Erich Höcker 3 V 1941 – 10 I 1944;
• Generalleutnant Max Horn 10 I 1944 – 15 II 1944;
• Generalmajor Carl Wahle 15 II 1944 – 30 VI 1944;
• Generalleutnant Karl Sievers 30 VI 1944 – 30 IX 1944;
• General Felix Schwalbe 30 IX 1944 – 22 XII 1944;
• Generalmajor Heinrich Gäde 22 XII 1944 – 30 III 1945;

Szlak bojowy

Od czerwca 1941 r. dywizja przebywała w Holandii jako jednostka okupacyjna. W walkach wzięła udział dopiero latem 1944 r. pod Tilburgiem i Scheidt, gdzie poniosła ciężkie straty. Po odbudowaniu została skierowana do Saary, gdzie kontynuowała walkę w ramach 19 Armii. Poddała się Amerykanom w maju 1945 r. pod Münsingen.

Bibliografia

• Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0;