Przejdź do zawartości

Actio mandati contraria

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Actio mandati contraria – w prawie rzymskim, powództwo z kontraktu zlecenia (mandatum) przysługująca zleceniobiorcy (mandatariuszowi) przeciwko zleceniodawcy (mandantowi).

Charakterystyka powództwa[edytuj | edytuj kod]

Skarga, jako wynikająca ze stosunku zobowiązaniowego, należała do actiones in personam.

Zleceniobiorca, ponieważ wykonanie umowy leżało wyłącznie w jego interesie, odpowiadał za omnis culpa (wszelką winę).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]