Przejdź do zawartości

Klonowica (zajezdnia autobusowa)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zajezdnia autobusowa „Klonowica”
Ilustracja
Autobus techniczny Volvo B10MA nr 100 z zajezdni Klonowica
Typ

zajezdnia autobusowa

Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Miejscowość

Szczecin

Przewoźnik

Szczecińskie Przedsiębiorstwo Autobusowe „Klonowica”

Data otwarcia

1967

Położenie na mapie Szczecina
Mapa konturowa Szczecina, po lewej znajduje się punkt z opisem „Zajezdnia autobusowa „Klonowica””
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Zajezdnia autobusowa „Klonowica””
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Zajezdnia autobusowa „Klonowica””
Ziemia53°27′02,38″N 14°29′38,08″E/53,450660 14,493910

Klonowica – jedna z czterech zajezdni obsługujących autobusy miejskie w Szczecinie. Należy do Szczecińskiego Przedsiębiorstwa Autobusowego „Klonowica”. Znajduje się przy ul. Sebastiana Klonowica 3c na osiedlu Zawadzkiego-Klonowica, obok siedziby Tramwajów Szczecińskich[1].

Według stanu z lutego 2024 r. w zajezdni Klonowica stacjonują 104 autobusy[2].

Historia[edytuj | edytuj kod]

W 1959 r. na ulicę Klonowica przeniesiono autobusy garażujące dotychczas razem z tramwajami w zajezdni przy ulicy Kolumba. Zbudowano prowizoryczne baraki wraz z zapleczem technicznym i stacją benzynową. W tym samym roku podjęto decyzję o wybudowaniu trwałego budynku zajezdni autobusowej i warsztatów tramwajowych. Budowę, której koszt wyniósł 83,5 miliona złotych, zakończono dopiero w 1965 r. Przekazanie do eksploatacji nastąpiło jednak w 1967 r. z powodu konieczności usunięcia wad konstrukcyjnych. W latach 1991–1992 obok zajezdni wybudowano dwupiętrowy budynek dyspozytorni[3].

1 listopada 1999 r. ze struktur MZK Szczecin wydzielono Szczecińskie Przedsiębiorstwo Autobusowe „Klonowica” wraz z zajezdnią autobusową Klonowica[4]. We wrześniu 2021 r. zakończono przebudowę zajezdni obejmującą wykonanie stacji ładowania na sześć autobusów elektrycznych, budowę stacji transformatorowej zasilającej ładowarki i stanowisk. Koszt prac wyniósł 1 646 392,46 zł[5].

Tabor[edytuj | edytuj kod]

Współcześnie[edytuj | edytuj kod]

Zdjęcie Model Liczba[6] Rok produkcji
Solaris Urbino 10 III 4 2010, 2012
MAN NL273 Lion’s City 1 2007
MAN NG363 3 2007

Solaris Urbino 12 III 27 2005, 2006, 2009, 2011, 2012
Solaris Urbino 12 IV Hybrid 8 2018
Solaris Urbino 12 IV Electric 6 2022
Solaris Urbino 18 III 37 2008–2012, 2015, 2019
Solaris Urbino 18 IV Hybrid 8 2018
Solaris Urbino 18 IV Electric 10 2021, 2024
Łączna liczba: 104

Dawniej[edytuj | edytuj kod]

Zdjęcie Model Lata produkcji
Jelcz M11 1985–1990
Jelcz L11/2 1989
Ikarus 280.26 1981–1984, 1989–1992
MAN NG272 1992
Jelcz 120M 1994
Volvo B10MA 1994, 1995
MAN NL2x2 1994, 1997, 1998, 2000
Autosan H6-20 1996, 1997
Volvo B10L-SN12 1997
MAN NL263 2002, 2003
MAN NL283 2004
MAN NL283 10,5 Lion’s City M 2005
MAN NG313 Lion’s City G 2005, 2006
MAN NM283 Lion’s City M 2006

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kontakt | Szczecińskie Przedsiębiorstwo Autobusowe „Klonowica” Sp. z o.o. [online], spak.pl [dostęp 2024-05-17].
  2. Tabor | Szczecińskie Przedsiębiorstwo Autobusowe „Klonowica” Sp. z o.o. [online], spak.pl [dostęp 2024-05-17].
  3. Janusz Światowy, Zajezdnia autobusowa „Klonowica” [online], www.swiatowy.org – Historia komunikacji miejskiej w Szczecinie [dostęp 2024-05-17].
  4. Janusz Światowy, Komunikacja miejska w 1999 roku [online], www.swiatowy.org – Historia komunikacji miejskiej w Szczecinie [dostęp 2024-05-17].
  5. Szczecin. Zajezdnia Klonowica już z ładowarkami do elektrobusów [online], www.transport-publiczny.pl [dostęp 2024-05-17] (pol.).
  6. Tabor | Szczecińskie Przedsiębiorstwo Autobusowe „Klonowica” Sp. z o.o. [online], spak.pl [dostęp 2024-05-17].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]