Kościół św. Barbary w Katowicach
| kościół parafialny | |||||||||||
 Fasada (2022) | |||||||||||
| Państwo | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||
| Adres |
ul. Młodzieżowa | ||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||
| Kościół | |||||||||||
| Parafia | |||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
Położenie na mapie Katowic  | |||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |||||||||||
 50°13′25,7426″N 19°03′51,8836″E/50,223817 19,064412
| |||||||||||
Kościół świętej Barbary w Katowicach-Giszowcu – rzymskokatolicki kościół parafialny parafii św. Barbary znajdujący się w Katowicach, w dzielnicy Giszowiec, przy ul. Młodzieżowej, konsekrowany 23 października 1994 roku. Architektem świątyni jest inż. Zygmunt Fagas, a projektantem wnętrza (w tym witraży i polichromii) inż. Wiktor Ostrzołek[1]. Do kościoła przylega kaplica pw. Miłosierdzia Bożego[2].
W prezbiterium znajduje się witraż przedstawiający św. Barbarę, w północnej ścianie Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa, przy bocznym wejściu obok prezbiterium św. Josamarię Escrivę i Chrystusa Ukrzyżowanego, na chórze Zesłanie Ducha świętego, a w południowej ścianie przy wejściu do kaplicy św. Jana Pawła II[3].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Znaczna rozbudowa osiedla Giszowiec w latach 60. i 70. XX wieku, a wraz z tym wzrost liczby wiernych parafii św. Stanisława Kostki, spowodowała konieczność budowy kolejnego kościoła i punktu katechetycznego, które pozwoliłyby objąć opieką duszpasterską wszystkich potrzebujących mieszkańców. W 1983 roku biskup Herbert Bednorz pozytywnie rozpatrzył prośbę o utworzenie nowej parafii na Giszowcu. Pod nowy kościół uzyskano teren pomiędzy ulicami: Młodzieżową, Batalionów Chłopskich i Radosną[4].
Dnia 20 czerwca 1983 roku papież Jan Paweł II podczas podróży apostolskiej w Katowicach-Muchowcu poświęcił kamień węgielny pod budowę kościoła św. Barbary. Budowniczym kościoła został ksiądz Izydor Harazin[5].
W październiku 1983 roku w każdą pierwszą niedzielę miesiąca rozpoczęto zbiórkę pieniędzy na pokrycie kosztów budowy nowego kościoła[1]. Z powodu problemów przy zatwierdzeniu przez władze planów budowy świątyni prace budowlane rozpoczęto dopiero w lipcu 1985 roku. Architektem świątyni został inż. Zygmunt Fagas, natomiast konstruktorem inż. Franciszek Klimek, a po jego śmierci pod koniec czerwca 1987 roku inż. Józef Choma. Projektantem wnętrza został inż. Wiktor Ostrzołek. Prace budowlane w dużej mierze zostały wykonane w czynie społecznym przez mieszkańców Giszowca przy wsparciu m.in. hiszpańskiej młodzieży z Opus Dei i kopalni Staszic[6][7].
W pierwszej kolejności ukończono kaplicę dzienną, poświęconą 15 marca 1989 roku przez biskupa Damiana Zimonia. Zaczęto tam też odprawiać msze święte, które wcześniej odbywały się w tymczasowej kaplicy, którą rozebrano[6]. Po prawie dziesięciu latach ukończono budowę kościoła. Jej uroczystej konsekracji dokonał w dniu 23 października biskup Gerard Bernacki. Przez wiele lat trwały jeszcze prac związane z wystrojem wnętrza[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Tofilska 2016 ↓, s. 176.
- ↑ a b Tofilska 2016 ↓, s. 192.
- ↑ Tofilska 2016 ↓, s. 193.
- ↑ Tofilska 2016 ↓, s. 173.
- ↑ Tofilska 2016 ↓, s. 174.
- ↑ a b Tofilska 2016 ↓, s. 177.
- ↑ Chojecka 2004 ↓, s. 192.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Ewa Chojecka, Sztuka Górnego Śląska od średniowiecza do końca XX wieku, Katowice: Muzeum Śląskie, 2004, ISBN 83-87455-77-6 (pol.).
- Joanna Tofilska, Giszowiec. Monografia historyczna, Katowice: Muzeum Historii Katowic, 2016, ISBN 978-83-64356-19-3.
