Kościół św. Michała Archanioła w Katowicach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół św. Michała Archanioła
w Katowicach
1179/71 z dnia 09.03.1971 r.
kościół parafialny
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Miejscowość

Katowice

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Michała Archanioła w Katowicach

Wezwanie

św. Michała Archanioła

Położenie na mapie Katowic
Mapa konturowa Katowic, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Michała Archanioła”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Michała Archanioła”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Michała Archanioła”
Ziemia50°14′27,46″N 19°00′17,26″E/50,240961 19,004794

Kościół św. Michała Archanioła w Katowicach – najstarsza budowla sakralna na terenie Katowic, położona w Parku Kościuszki w Brynowie, na Wzgórzu Beaty, wzniesiona w 1510 r. w Syryni w powiecie wodzisławskim. W 1938 r. kościół został przeniesiony z Syryni do Katowic.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wnętrze kościoła

Kościół został zbudowany w 1510 w Syryni[1] (powiat wodzisławski), gdzie przez 428 lat pełnił funkcję kościoła parafialnego. W 1938 został przeniesiony do Katowic[2] jako pierwszy obiekt w planowanym wówczas skansenie, który ostatecznie nie powstał. W organizację skansenu i przeniesienie do Katowic zarówno kościoła z Syryni jak i spichlerza z Gołkowic zaangażowany był dyrektor Muzeum Śląskiego Tadeusz Dobrowolski[3]. Szczęśliwie ocalały z zawieruchy II wojny światowej, wobec braku możliwości budowy innej świątyni, zaczął pełnić rolę kościoła filialnego dla powstającego osiedla w Brynowie. Poświęcenia kościoła dokonał 18 maja 1958 r. ks. Ignacy Jeż. Parafię pw. św. Michała Archanioła erygowano 21 lutego 1981 r.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Jest to drewniany, jednonawowy kościół, którego ściany mają konstrukcję wieńcową[2]. Do prostokątnej nawy od wschodu przylega węższe, również prostokątne prezbiterium, natomiast od zachodu - niewielka, prostokątna kruchta. Kościół nie posiada wieży. Nakryty jest stromym, dwuspadowym dachem krytym gontem, ze smukłą wieżyczką sygnaturki na kalenicy, a otoczony jest sobotami[2].

We wnętrzu kościoła znajduje się korpus XVII-wiecznej, drewnianej ambony i od 1970 drewniana rzeźba Matki Boskiej z Dzieciątkiem, późnogotycka, z początku XVI wieku[2], przeniesiona z Dębieńska (powiat rybnicki). W kruchcie znajduje się: XV-wieczna kropielnica z kamienia[2] i drewniana skrzynia z okuciami z XVIII-XIX w. Kościół i dzwonnica otoczone są drewnianym ogrodzeniem z trzema bramami. Wolno stojąca dzwonnica pochodzi z 1679 roku[2].

Nad głównym ołtarzem znajduje się kopia franciszkańskiego Krzyża z San Damiano.

Kościół leży na szlaku architektury drewnianej województwa śląskiego.

Obiekt od 1997 znajduje się pod opieką Muzeum Historii Katowic[4].

Lapidarium[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Lapidarium w Katowicach.

W 2009 r. na terenie kościoła powstało lapidarium[5]. Znajdują się tam trzy nagrobki, kamień graniczny i kamień drogowy.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michał Bulsa: Ulice i place Katowic. Katowice: Prasa i Książka, 2012, s. 103. ISBN 978-83-933-665-8-3. (pol.).
  2. a b c d e f Jerzy Pleszyniak: Przewodnik miejski „Katowice …na co dzień i na weekend”. Katowice: Wydawnictwo Alatus, 2009, s. 9. ISBN 978-83-60503-54-6.
  3. Maria Lipok-Bierwiaczonek, Lech Szaraniec (pod red.): 80 lat historii Muzeum Śląskiego w Katowicach, 20 lat restytucji. Katowice: Muzeum Śląskie, 2004, s. 44. ISBN 83-87455-93-8.
  4. Michał Bulsa, Barbara Szmatloch, Sekrety Katowic, Łódź: Księży Młyn Dom Wydawniczy, 2018, s. 61-64, ISBN 978-83-7729-386-7, OCLC 1066105156.
  5. Wyborcza.pl [online], katowice.wyborcza.pl [dostęp 2017-11-24].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]