Lilou Wadoux

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lilou Wadoux
ilustracja
Imię i nazwisko

Lilou Wadoux–Ducellier

Państwo

 Francja

Data i miejsce urodzenia

10 kwietnia 2001
Amiens, Francja

Sezon 2023
Seria

FIA World Endurance Championship

Zespół

Richard Mille AF Corse

Samochód

Ferrari 488 GTE Evo

Nr startowy

83

Partnerzy

Luís Pérez Companc
Alessio Rovera

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Lilou Wadoux–Ducellier (ur. 10 kwietnia 2001 w Amiens) – francuska zawodniczka startująca w wyścigach samochodowych. Jest pierwszą kobietą zatrudnioną przez Ferrari Competizioni GT w roli kierowcy fabrycznego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Początki ścigania[edytuj | edytuj kod]

Ściganie rozpoczęła w wieku 14 lat od kartingu. Mając 15 lat testowała wyścigową wersję Peugeota 206. W tym samym roku życia kupiła wyścigowego Peugeota 208[1]. W 2017 i 2018 roku ścigała się w serii Peugeot 208 Racing Cup[2].

W 2019 roku Wadoux startowała Peugeotem 308 TCR w TCR Europe Touring Car Series. Podczas pierwszego wyścigu na Circuit de Spa-Francorchamps jej auto zostało uderzone przez innego zawodnika co doprowadziło do dachowania i koziołkowania. Samochód nie nadawał się do naprawy i nastolatka potrzebowała dwieście tysięcy euro na zakup nowego. Środków nie znalazła i zmuszona była do rezygnacji ze startów w dalszej części sezonu[3][4]. W 2019 roku wystartowała też w finałowej rundzie sezonu Renault Clio Cup France na Circuit Paul Ricard i w drugim wyścigu stanęła na podium[5][6].

Alpine Elf Europa Cup[edytuj | edytuj kod]

W 2020 roku Wadoux rozpoczęła ściganie w Alpine Elf Europa Cup za kierownicą Alpine A110[7]. Łącznie zdobyła ona 65 punktów dzięki czemu uplasowała się na siódmym miejscu w klasyfikacji kierowców[8].

Francuzka kontynuowała starty w tej serii w roku 2021. Na przestrzeni sezonu osiem razy stanęła na podium i wygrała jeden wyścig. Zdobyła łącznie 156 punktów co w klasyfikacji kierowców dało jej trzecie miejsce[9].

W 2021 roku zawodniczka wystartowała też w wyścigu serii Porsche Sprint Challenge France na torze Circuit de la Sarthe. W kwalifikacjach zdobyła pole position z przewagą trzech sekund nad drugim zawodnikiem, a wyścig wygrała prowadząc od startu do mety[10].

Wyścigi długodystansowe[edytuj | edytuj kod]

FIA World Endurance Championship[edytuj | edytuj kod]

2021[edytuj | edytuj kod]

W listopadzie 2021 roku Wadoux wzięła udział w posezonowym teście w Bahrajnie na zaproszenie zespołu LMP2 Richard Mille Racing Team[11].

2022[edytuj | edytuj kod]

Zespół Richard Mille Racing Team ogłosił, że w jego składzie na sezon 2022 FIA World Endurance Championship będą Wadoux, Charles Milesi i Sébastien Ogier[12]. Po wyścigu Le Mans Ogier zrezygnował ze startów i zastąpił go Paul-Loup Chatin[13]. Wadoux i Milesi w ciągu sezonu zdobyli 30 punktów co dało im dwunaste miejsce w klasyfikacji kierowców LMP2. Załoga #1 Richard Mille Racing uplasowała się na dziewiątym miejscu klasyfikacji zespołów LMP2[14].

We wrześniu ogłoszono, że Wadoux poprowadzi pojazd klasy Hypercar na posezonowym teście w Bahrajnie[15]. W sesji porannej Wadoux przejechała 33 okrążenia Toyotą GR010 Hybrid[16]. Zasiadając za kierownicą Toyoty stała się pierwszą kobietą, która kierowała autem klasy Hypercar oraz pierwszą kobietą od Vaniny Ickx w 2011, która poprowadziła prototyp najwyższej kategorii wyścigów długodystansowych[16][15]. W sesji popołudniowej Lilou Wadoux testowała Ferrari 488 GTE zespołu AF Corse[16].

2023[edytuj | edytuj kod]

W styczniu Ferrari Competizioni GT ogłosiło, że Wadoux została zatrudniona na posadę kierowcy fabrycznego, przez co stała się pierwszą kobietą w historii Ferrari w tej roli. Ferrari przedstawiło też jej program wyścigowy – starty w kategorii LMGTE Am serii FIA World Endurance Championship w załodze #83 Richard Mille AF Corse. Jej partnerami zespołowymi zostali Luís Pérez Companc oraz inny kierowca fabryczny Ferrari, Alessio Rovera[17][18].

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

FIA World Endurance Championship[edytuj | edytuj kod]

Sezon Zespół Klasa Samochód Silnik Wyniki w poszczególnych rundach Pozycja Punkty Źródło
2022 Richard Mille Racing Team LMP2 Oreca 07 Gibson GK428 4.2 L V8 SEB SPA LMS MNZ FUJ BAH 12 30 [14]
12 8 6 14 8 8
2023 Richard Mille AF Corse LMGTE Am Ferrari 488 GTE Evo Ferrari F154CB 3.9 L Turbo V8 SEB POR SPA LMS MON FUJ BHR 2* 43* [19]
NS 2 1

24h Le Mans[edytuj | edytuj kod]

Rok Zespół Partnerzy Samochód Klasa Okr. Poz.
gen. 		Poz.
kl. 		Źródło
2022 Francja Richard Mille Racing Team Francja Charles Milesi
Francja Sébastien Ogier 		Oreca 07–Gibson LMP2 366 13 9 [20]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Lilou fait fondre l'asphalte [online], somme.fr [dostęp 2023-05-19] [zarchiwizowane z adresu 2023-04-29] (fr.).
  2. ↑ Rencontres Peugeot Sport : Lilou Wadoux, encore plus haut ! [online], franceracing.fr [dostęp 2023-05-19] [zarchiwizowane z adresu 2021-01-17] (fr.).
  3. ↑ Boris Granger, Lilou Wadoux, jeune espoir amiénoise du sport automobile, à la recherche de financements après son accident [online], france3-regions.francetvinfo.fr, 1 lipca 2019 [dostęp 2023-05-19] [zarchiwizowane z adresu 2022-06-19] (fr.).
  4. ↑ Julch, Lilou Wadoux, future grande pilote française ?, lafleministe.fr [dostęp 2023-05-19] [zarchiwizowane 2022-03-17] (fr.).
  5. ↑ Marianne, Lilou WADOUX, née avec un volant !, m4wofficial.com [dostęp 2023-05-19] [zarchiwizowane 2022-07-05] (fr.).
  6. ↑ Clio Cup France 2019 [online], driverdb.com [dostęp 2023-05-19] (ang.).
  7. ↑ Leandre Leber, AUTO : Lilou Wadoux et Adeline Lourenço, l’une au volant et l’autre à la data-performance [online], gazettesports.fr, 23 listopada 2020 [dostęp 2023-05-19] [zarchiwizowane z adresu 2023-05-02] (fr.).
  8. ↑ Alpine Elf Europa Cup 2020 [online], driverdb.com [dostęp 2023-05-19] (ang.).
  9. ↑ Alpine Elf Europa Cup 2021 [online], driverdb.com [dostęp 2023-05-19] (ang.).
  10. ↑ Porsche Sprint Challenge France – Victory for Lilou Wadoux! [online], 24h-lemans.com, 21 sierpnia 2021 [dostęp 2023-05-19] [zarchiwizowane z adresu 2023-05-02] (ang.).
  11. ↑ Lilou Wadoux joins Powell, Chadwick in WEC rookie test [online], racers-behindthehelmet.com, 27 października 2021 [dostęp 2023-05-19] [zarchiwizowane z adresu 2023-05-05] (ang.).
  12. ↑ Graham Goodwin, Sebastien Ogier For Full 2022 FIA WEC Season With Richard Mille Racing [online], dailysportscar.com, 31 stycznia 2022 [dostęp 2023-05-19] [zarchiwizowane z adresu 2023-04-07] (ang.).
  13. ↑ Jamie Klein, Ogier drops out of Richard Mille WEC squad, Chatin steps in [online], motorsport.com, 23 czerwca 2022 [dostęp 2023-05-19] [zarchiwizowane z adresu 2023-03-13] (ang.).
  14. ↑ a b Season 2022 results [online], fiawec.com [dostęp 2023-05-19] [zarchiwizowane z adresu 2022-11-13] (ang.).
  15. ↑ a b FIA WEC – Bahrain official rookie test drivers named [online], 24h-lemans.com, 16 września 2022 [dostęp 2023-05-19] [zarchiwizowane z adresu 2023-01-31] (ang.).
  16. ↑ a b c Rachit Thukral, Toyota impressed by Wadoux's first laps in WEC hypercar [online], autosport.com, 15 listopada 2022 [dostęp 2023-05-19] [zarchiwizowane z adresu 2023-01-20] (ang.).
  17. ↑ Graham Goodwin, Lilou Wadoux Named As First Ever Female Ferrari Factory GT Driver [online], dailysportscar.com, 16 stycznia 2023 [dostęp 2023-05-19] [zarchiwizowane z adresu 2023-01-22] (ang.).
  18. ↑ Ferrari Competizioni GT 2023 official drivers’ schedule unveiled [online], ferrari.com, 19 stycznia 2023 [dostęp 2023-05-19] [zarchiwizowane z adresu 2023-01-19] (ang.).
  19. ↑ Season 2023 results [online], fiawec.com [dostęp 2023-05-19] (ang.).
  20. ↑ FIA WEC 90º Edition des 24 Heures du Mans Race Final Classification [online], fiawec.alkamelsystems.com, 12 czerwca 2022 [dostęp 2023-05-19] [zarchiwizowane z adresu 2022-06-14] (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Lilou_Wadoux&oldid=73473477”