5/VII Batalion Wartowniczy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
5/VII Batalion Wartowniczy
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1919

Rozformowanie

1921

Tradycje
Kontynuacja

18 batalion celny

Organizacja
Podległość

DOG Poznań

5/VII Batalion Wartowniczy[a] – pododdział Wojska Polskiego pełniący służbę ochronną na granicy II Rzeczypospolitej.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

5/VII batalion wartowniczy sformowano w 1919[2]. Batalion powstał jako 8/VII batalion wartowniczy[3]. Funkcjonował w strukturze Okręgu Generalnego Poznań[1]. W skład batalionu wchodziło dowództwo oraz 4 kompanie po 3 plutony. W dowództwie, oprócz dowódcy batalionu, służyli oficerowie: sztabowy, adiutant, prowiantowy i kasowy; podoficerowie: mundurowy, prowiantowy, rusznikowy, sanitarny oraz 6 ordynansów[1].

Na podstawie rozkazu Ministra Spraw Wojskowych nr 3046/Org z dnia 24 marca 1921[4], na bazie 5/VII batalionu wartowniczego powstał 18 batalion celny[5].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Pełna nazwa batalionu wartowniczego zawierała kolejny (arabski) numer batalionu w ramach dowództwa okręgu generalnego (DOG) i numer (rzymski) DOG[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]