VII Lubelski Batalion Etapowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
VII Lubelski batalion etapowy
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1919

Rozformowanie

1921

Tradycje
Rodowód

6/II batalion wartowniczy

Organizacja
Formacja

Wojska Wartownicze
i Etapowe

VII Lubelski batalion etapowyoddział wojsk wartowniczych i etapowych w okresie II Rzeczypospolitej pełniący między innymi służbę ochronną na granicy polsko-sowieckiej.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Formowanie batalionu rozpoczęto na przełomie 1918-1919. Rozkazem nr 10 000 mob. z 19 lipca 1920 Minister Spraw Wojskowych przemianował 6/II batalion wartowniczy Lubelski na VII Lubelski batalion etapowy[1][2]. Do batalionu wcielono żołnierzy starszych wiekiem i o słabszej kondycji fizycznej. Oficerowie i podoficerowie nie mieli większego doświadczenia bojowego. Batalion nie posiadał broni ciężkiej, a broń indywidualną żołnierzy stanowiły stare karabiny różnych wzorów z niewielką ilością amunicji[3]. W lutym 1921 bataliony etapowe przejęły ochronę granicy polsko-rosyjskiej[4]. Początkowo pełniły ją na linii kordonowej, a w maju zostały przesunięte bezpośrednio na linię graniczną z zadaniem zamknięcia wszystkich dróg, przejść i mostów[5]. W 1921 bataliony etapowe ochraniające granicę przekształcono w bataliony celne[6]. VII Lubelski batalion etapowy wspólnie z III Lubelskim batalionem etapowym utworzyły 22 batalion celny[7].

 Osobny artykuł: 22 batalion celny.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]