IV Krakowski Batalion Etapowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
IV Krakowski batalion etapowy
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1919

Rozformowanie

1921

Dowódcy
Pierwszy

31 batalion celny

Organizacja
Dyslokacja

Grodno
Tynne
Rokitno

Podległość

DOE „Mołodeczno”

IV Krakowski batalion etapowyoddział wojsk wartowniczych i etapowych w okresie II Rzeczypospolitej pełniący między innymi służbę ochronną na granicy polsko-sowieckiej.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Formowanie batalionu rozpoczęto na przełomie 1918–1919. Otrzymał on nazwę okręgu generalnego, w którym powstał i kolejny numer porządkowy oznaczany cyfrą rzymską. Do batalionu wcielono żołnierzy starszych wiekiem i o słabszej kondycji fizycznej. Oficerowie i podoficerowie nie mieli większego doświadczenia bojowego. Batalion nie posiadał broni ciężkiej, a broń indywidualną żołnierzy stanowiły stare karabiny różnych wzorów z niewielką ilością amunicji[1].

We wrześniu 1919 dowództwo batalionu Stacjonowało w Grodnie[2]. Wiosną 1920 batalion podlegał Dowództwu Okręgu Etapowego „Mołodeczno”[3]. W lipcu batalion pełnił służbę garnizonową w Białymstoku. Po jego opuszczeniu, będąc w podporządkowaniu 10 Dywizji Piechoty gen. Lucjana Żeligowskiego, walczył przez kilka dni w obronie linii Narwi i poniósł duże straty. 29 lipca liczył w stanie bojowym 2 oficerów i 58 podoficerów i szeregowców[4]. W lutym 1921 bataliony etapowe przejęły ochronę granicy polsko-rosyjskiej[5]. Początkowo pełniły ją na linii kordonowej, a w maju zostały przesunięte bezpośrednio na linię graniczną z zadaniem zamknięcia wszystkich dróg, przejść i mostów[6]. W 1921 bataliony etapowe ochraniające granicę przekształcono w bataliony celne[7]. IV Krakowski batalion etapowy wspólnie z II Krakowskim batalionem etapowym utworzyły 31 batalion celny[8].

 Osobny artykuł: 31 batalion celny.

Służba etapowa[edytuj | edytuj kod]

Celem zwolnienia wojsk liniowych ze służby kordonowej i szczelniejszego zamknięcia granicy państwa, w marcu 1921 Ministerstwo Spraw Wojskowych zarządziło obsadzenie Kordonu Naczelnego Dowództwa WP przez Bataliony Etapowe[9]. IV Krbe przejął od I/11 pp odcinek granicy od m. Woronówka do Karpiłówki. Dowództwo rozmieściło się w m. Czubel (ew. Tyczno)[10]. Z końcem miesiąca Dowództwo Wołyńskiej Inspekcji Etapowej sprecyzowało zadanie i nakazało batalionowi obsadzić granicę od Noronoski do Klesowa[11]. W kwietniu 1921 uległa zmianie granica kordonowa. Batalion przesunął się w kierunku wschodnim na linię Bleżowo – Woronówka. Dowództwo batalionu miało przemieścić się do Rokitna[12].

Dowódcy batalionu[edytuj | edytuj kod]

  • mjr Biskupski (był X 1920)[13]
  • mjr piech. Zygmunt Wiktor Parfanowicz[a] (VI 1921[15] → dowódca 31 baonu celnego)

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Zygmunt Wiktor Parfanowicz urodził się 2 maja 1867. W czerwcu 1921 pełnił służbę w IV Krakowskim Baonie Etapowym, a jego oddziałem macierzystym był 11 pp[14]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]