VI Lubelski Batalion Etapowy
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1919 |
| Rozformowanie |
1921 |
| Działania zbrojne | |
| wojna polsko-bolszewicka | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Formacja |
Wojska Wartownicze |
| Podległość | |
VI Lubelski batalion etapowy – oddział wojsk wartowniczych i etapowych w okresie II Rzeczypospolitej pełniący między innymi służbę ochronną na granicy polsko-sowieckiej.
Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]
Formowanie batalionu rozpoczęto na przełomie 1918-1919. Otrzymał on nazwę okręgu generalnego, w którym powstał i kolejny numer porządkowy oznaczany cyfrą rzymską. Do batalionu wcielono żołnierzy starszych wiekiem i o słabszej kondycji fizycznej. Oficerowie i podoficerowie nie mieli większego doświadczenia bojowego. Batalion nie posiadał broni ciężkiej, a broń indywidualną żołnierzy stanowiły stare karabiny różnych wzorów z niewielką ilością amunicji[1]. W lutym 1921 bataliony etapowe przejęły ochronę granicy polsko-rosyjskiej[2]. Początkowo pełniły ją na linii kordonowej, a w maju zostały przesunięte bezpośrednio na linię graniczną z zadaniem zamknięcia wszystkich dróg, przejść i mostów[3]. We wrześniu 1920 batalion znajdował się w strukturze 3 Armii, stacjonował w Dorohusku i Rudce, liczył 7 oficerów oraz 346 podoficerów i szeregowców[4].
W 1921 bataliony etapowe ochraniające granicę przekształcono w bataliony celne[5].
Służba etapowa[edytuj | edytuj kod]
Celem zwolnienia wojsk liniowych ze służby kordonowej i szczelniejszego zamknięcia granicy państwa, w marcu 1921 Ministerstwo Spraw Wojskowych zarządziło obsadzenie Kordonu Naczelnego Dowództwa WP przez Bataliony Etapowe[6]. II Lbe przejął stanowiska od II/43 pp i stanowił obsadę miejscowości Korzec[7].
Obsada personalna[edytuj | edytuj kod]
- Dowódcy batalionu
- kpt. Stanisław Kobyliński (był IX 1920[4])
8 lipca 1920 zostali przeniesieni do baonu niżej wymienieni oficerowie[8]:
- por. piech. Stanisław Kobyliński – dowódca baonu
- por. piech. Bazyli Celiński
- ppor. piech. Michał Glass
- ppor. piech. Stanisław Ogórek
- ppor. piech. Józef Królik
- ppor. piech. Zygmunt Łabacz
- ppor. piech. Wacław Niedźwiedzki
- ppor. lek. Zygmunt Kornelstein – lekarz
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Odziemkowski 2013 ↓, s. 28.
- ↑ Bereza i Szczepański 2014 ↓, s. 22.
- ↑ Bereza i Szczepański 2014 ↓, s. 23.
- ↑ a b Odziemkowski 2019 ↓, s. 175.
- ↑ Dominiczak 1992 ↓, s. 64.
- ↑ Rozkazy organizacyjne Wołyńskiej IE ↓, s. 1.
- ↑ Rozkazy organizacyjne Wołyńskiej IE ↓, s. 3.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 27 z 21 lipca 1920, s. 623, 628, 629, 632, 634.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
- Hubert Bereza, Kajetan Szczepański: Centralna Szkoła Podoficerska KOP. Grajewo: Towarzystwo Przyjaciół 9 PSK, 2014. ISBN 978-83-938921-7-4.
- Henryk Dominiczak: Granica wschodnia Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1919–1939. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1992. ISBN 83-01-10202-0.
- Janusz Odziemkowski: Polskie formacje etapowe w Galicji Wschodniej na Wołyniu i Ukrainie w latach 1918-1920. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego, 2019. ISBN 978-83-8090-616-7.
- Janusz Odziemkowski. Użycie batalionów etapowych i wartowniczych wojsk polskich w walkach w Galicji, na Wołyniu i Lubelszczyźnie, 11 lipca-1 września 1920. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 3 (249), 2013. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona. ISSN 1440-6281.
- Rozkazy organizacyjne służby kordonowej Wołyńskiej Inspekcji Kordonowej 6 Armii → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.