Wzgórze Beaty
 Kościół na szczycie wzgórza | |
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość |
334,5 m n.p.m. |
Położenie na mapie Katowic  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |
 50°14′27,1″N 19°00′15,0″E/50,240861 19,004167
| |
Wzgórze Beaty − wzniesienie o wysokości 334,5 m n.p.m położone na terenie Katowic, w południowej części Parku im. Tadeusza Kościuszki.
Przez Wzgórze Beaty przechodzi dział wód pomiędzy zlewnią Wisły i Odry. Wody z północnych stoków spływają do Rawy (dorzecze Wisły), zaś z południowych - do Kłodnicy (dorzecze Odry). W kierunku północ-południe przez wzgórze przebiega jedna z najdłuższych katowickich ulic - ul. Tadeusza Kościuszki.
Już z końcem XVIII w. w rejonie wzgórza doraźnie wydobywano węgiel z płytko zalegających lub wprost wychodzących na powierzchnię pokładów. Nazwa wzgórza pochodzi od uruchomionej tu w 1801 r. pierwszej w dzisiejszych Katowicach kopalni „Beata” (niem. Beategrube; funkcjonowała z przerwami do 1880 r.)[1].
W 1903 r. na wzgórzu stanęła 20-metrowa[2] Wieża Bismarcka[3][4][5]. Wzgórze i przyległe podmiejskie lasy brzozowo-sosnowe zaczęto przekształcać w Süd Park (pol: Park Południowy), który połączono w 1912 linią tramwajową z centrum rozrastającego się miasta. Po przyłączeniu tych terenów do Polski w 1925 r. parkowi nadano imię Tadeusza Kościuszki. Wieżę Bismarcka rozebrano w 1934. W latach 30. XX wieku na Wzgórzu Beaty stanął przeniesiony z Syryni drewniany Kościół św. Michała Archanioła z dzwonnicą. W okresie zimowym przy szczycie na terenie parku otwarty jest niewielki tor saneczkowy.
We wschodniej części Wzgórza Beaty (po wschodniej stronie ul. Kościuszki) w latach po II wojnie światowej wybudowano osiedla mieszkaniowe: powstałe w l. 60. Osiedle Ptasie oraz budowane w l. 1978-1990 Osiedle Zgrzebnioka.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Lipońska-Sajdak Jadwiga, Szota Zofia: Gruss aus Kattowitz. Pozdrowienia z Katowic. Katowice 2004, ISBN 83-87727-07-5, s. 124
- ↑ Wojciech Janota: Katowice między wojnami. Miasto i jego sprawy 1922-1939. Łódź: Księży Młyn, 2010, s. 38. ISBN 978-83-7729-021-7.
- ↑ Jerzy Moskal: ... Bogucice, Załęże et nova villa Katowice - Rozwój w czasie i przestrzeni. Katowice: Wydawnictwo Śląsk, 1993, s. 35. ISBN 83-85831-35-5.
- ↑ Wojciech Janota: Katowice między wojnami. Miasto i jego sprawy 1922-1939. Łódź: Księży Młyn, 2010, s. 14. ISBN 978-83-7729-021-7.
- ↑ Bismarckturm Kattowitz. bismarcktuerme.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-09)]. (pol.). www.bismarcktuerme.de [dostęp 2011-05-23]
| Parki | |
|---|---|
| Kompleksy rekreacyjne | |
| Użytki ekologiczne |
|
| Rezerwaty przyrody | |
| Zespoły przyrodniczo-krajobrazowe | |
| Lasy i pomniki przyrody | |
| Przyroda nieożywiona | |
| Instytucje |
