Pałac w Postawach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pałac w Postawach
Symbol zabytku nr rej. 212Г000577
Ilustracja
Fasada pałacu z sześciokolumnowym portykiem
Państwo

 Białoruś

Obwód

 witebski

Miejscowość

Postawy

Adres

ulica Sowiecka 94 (d. ul. Wileńska)

Typ budynku

pałac

Styl architektoniczny

klasycyzm

Architekt

Giuseppe de Sacco

Fundator

Antoni Tyzenhauz

Kondygnacje

1

Rozpoczęcie budowy

lata 60. XVIII w.

Ważniejsze przebudowy

lata 30. XIX w.

Pierwszy właściciel

Antoni Tyzenhauz

Kolejni właściciele

Tyzenhauzowie, Przeździeccy

Plan budynku
Plan budynku
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, u góry nieco na lewo znajduje się ikonka pałacu z opisem „Pałac w Postawach”
Ziemia55°06′07,5″N 26°50′16,7″E/55,102083 26,837972

Pałac w Postawach – zespół pałacowo-parkowy znajdujący się w Postawach na Białorusi, wybudowany dla Antoniego Tyzenhauza.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W XVI i XVII wieku miejscowe dobra należały do Despot-Zenowiczów, a w 1686 roku stały się własnością Biegańskich jako posag żony Kazimierza Biegańskiego – Apolonii z Zenowiczów. W pierwszej połowie XVIII wieku przez małżeństwo Anny Biegańskiej z Benedyktem Tyzenhauzem, majątek znalazł się na przeszło półtora wieku w ręku Tyzenhauzów.

Synem Anny i Benedykta był następny właściciel majątku, podskarbi nadworny litewski Antoni Tyzenhauz (1733-85), słynny reformator epoki stanisławowskiej. Dla niego w drugiej połowie XVIII w. wybudowano klasycystyczny pałac projektu włoskiego architekta Giuseppe de Sacco. Pałac był rozbudowany w pierwszej połowie XIX wieku i ostateczny kształt uzyskał ok. roku 1850, gdy jego właścicielem był Konstanty Tyzenhauz, syn starosty podolskiego i dowódcy gwardii litewskiej, Ignacego Tyzenhauza, który był bratem Antoniego i po nim odziedziczył jego dobra. Konsanty był ornitologiem i zgromadził w pałacu ponad 3 tys. eksponatów, z czego kolekcja ornitologiczna liczyła ponad 1000 okazów, w tym 280 wypchanych przedstawicieli awifauny oraz około 560 jaj należących do 252 gatunków ptaków. Były to ptaki ze wszystkich kontynentów, przede wszystkim z terenów obecnej Białorusi, Litwy i Ukrainy. Po śmierci uczonego jego syn Rajnold w 1858 ofiarował zbiory Towarzystwu Archeologicznemu w Wilnie, ale uległy one rozproszeniu po upadku powstania styczniowego[1].

W pałacu znajdowała się również bogata biblioteka, zbiór archiwaliów i galeria obrazów zawierająca między innymi dzieła takich malarzy, jak Albrecht Dürer, Leonardo da Vinci, Peter Paul Rubens, Antonio Correggio, Paolo Veronese, Jacopo Tintoretto[1].

Po śmierci Rajnolda Tyzenhauza w 1881 roku Postawy odziedziczyła jego siostra Maria, żona Aleksandra hr. Przeździeckiego. Przez to dobra te przeszły w ręce Przeździeckich i pozostawały w ich ręku do 1939 roku. Przeździeccy obrali sobie za główną siedzibę pałac w Rakiszkach i tam przenieśli archiwum rodu Tyzenhauzów i wiele obrazów z postawskiej galerii. Dzieła gromadzone przez Tyzenhauzów w Postawach znalazły się w Bibliotece Ordynacji Przezdzieckich w pałacu Przezdzieckich w Warszawie. Dzieła sztuki i resztki księgozbioru, które pozostawiono w Postawach, zostały w 1915 r. ukazem władz carskich wywiezione do Kijowa. Tylko nieznaczną ich część zwrócono na mocy traktatu ryskiego i umieszczono w warszawskim pałacu Przeździeckich. 25 września 1939 r. niemieckie bomby zniszczyły zasoby biblioteki. Uratowano tylko nieliczne egzemplarze[1]. Ostatnim właścicielem majątku w Postawach był Rajnold Przeździecki.

Pod koniec XIX w. w jednym z pomieszczeń pałacu, w ukryciu od władz, nielegalnie mieszkał przyszły pierwszy marszałek Polski Józef Piłsudski[2].

W latach 60. XX w. całkowicie przebudowano wnętrza na potrzeby szpitala, który mieści się w nim do dziś. W latach 80. XX w. dzięki funduszom UNESCO odremontowano fasadę budynku.

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Pałac ma plan zbliżony do litery „H” i składa się z trzech parterowych korpusów: środkowego i dwóch symetrycznych, bardzo wydłużonych korpusów bocznych. Centralna część najstarszego korpusu środkowego zaakcentowana jest pseudoryzalitem ozdobionym sześcioma pilastrami i trójkątnym frontonem.

Po rozbudowie na początku XIX wieku za główny został uznany boczny korpus północny, do którego w latach 30 XIX wieku dobudowano monumentalny sześciokolumnowy portyk ze schodami i trójkątnym frontonem.

Elewacje pałacu ozdabiają lizeny, pasy boni, fryz tryglifowy i girlandy. Częściowo zachowała się stiukowa dekoracja wnętrz. W korpusie południowym mieściła się kaplica.

Z tyłu, za pałacem, znajduje się wydłużony korpus gospodarczy o podobnym wystroju. Zachowały się fragmenty otaczającego pałac wspaniałego niegdyś parku regularno-krajobrazowego o powierzchni 10 ha, z systemem stawów, kanałów i alej. Obecnie w parku umieszczono rzeźbę Konstantego Tyzenhauza i jest planowane ustawienie pomnika Antoniego Tyzenhauza.

Muzeum[edytuj | edytuj kod]

W 2013 roku przeprowadzono remont piwnic, w których zachowały się sklepienia żebrowe. Otwarto tam w 2014 roku muzeum historii Postaw, ukazujące przede wszystkim postać Konstantego Tyzenhauza. Remont, który kosztował 650 tysięcy euro pochodził z funduszu "Europejski Instrument Sąsiedztwa i Partnerstwa" w ramach programu współpracy Łotwy, Litwy i Białorusi. Na zakup eksponatów do muzeum przeznaczono 7,5 tysiąca euro. Istnieje plan przekształcenia całego pałacu w muzeum[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Autor, Postawy [online], dworypogranicza.pl [dostęp 2016-06-14].
  2. Postawy. Kresy północno-wschodnie. [dostęp 2015-10-16]. (pol.).
  3. Палац пад зямлёй [online], zviazda.by, 27 października 2014 [dostęp 2016-06-10].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Grzegorz Rąkowski: Ilustrowany przewodnik po zabytkach kultury na Białorusi, Warszawa: Burchard Edition, 1997
  • Dwory i pałace pogranicza

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]