Łabędź niemy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez VolkovBot (dyskusja | edycje) o 09:50, 1 mar 2008. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
{{{nazwa łacińska}}}[1]
{{{zoolog}}}
[[Plik:{{{grafika}}}|240x240px|alt=Ilustracja|]]
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Łabędź niemy (Cygnus olor) - duży, wędrowny ptak wodny z rodziny kaczkowatych (Anatidae), zamieszkujący Eurazję od Łaby i Półwyspu Jutlandzkiego po Pacyfik. Przeloty w marcu - kwietniu i wrześniu - grudniu. Zimuje w Europie, północnej Afryce oraz środkowej i południowej Azji.

Cechy gatunku
Samce większe od samic, dorosłe osobniki białe, dziób pomarańczowy, u nasady czarna narośl (większa u samców). Nogi czarne. Młodociane szare (białe od 3. roku życia), choć zdarzają się osobniki białe już od wyklucia. Płynąc wygina esowato szyję, a skrzydła unosi w górę tworząc rodzaj peleryny. Dorosłe osobniki nie nurkują, choć pisklęta posiadają tę umiejętność.
Rodzina łabędzi niemych
Łabędzie nieme podczas zalotów
Wymiary średnie
dł. ciała ok. 150 - 170 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 235 cm
waga ok. 8 - 12,5 kg
Biotop
Stojące zbiorniki wodne z dużą ilością trzcin. W zimie również na wybrzeżu mórz.
Gniazdo
W trzcinach, pływające, rzadziej na lądzie lub w innych trudno dostępnych miejscach.
Jaja
W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając 5 do 9 jaj w kwietniu lub maju.
Wysiadywanie
Jaja wysiadywane są przez okres 35 dni tylko przez samicę, podczas gdy samiec pozostaje w pobliżu broniąc w razie potrzeby gniazda. Pisklęta są zagniazdownikami, opiekują się nimi zarówno samiec jak i samica. Zdolność do lotu uzyskują po około 4 - 5 miesiącach.
Pożywienie
Pokarm roślinny.
Ochrona
Objęty ochroną gatunkową.
Młody łabędź niemy

Zobacz też

  1. {{{nazwa łacińska}}}, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).