Przejdź do zawartości

Śankha

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rzeźbione Vamavarta shankha, XII w.
Kapłan dmący w konchę podczas pudży

Śankha (sanskryt: शंख, Śaṇkha) – muszla morskiego mięczaka Turbinella pyrum, stanowiąca w hinduizmie symbol boga Wisznu i bogini Lakszmi. W ikonografii indyjskiej stanowi jeden z atrybutów tych bóstw. Słowo „śankha” jest etymologicznie tożsame z łacińskim wyrazem „concha”.

Śankha uosabia moc, czystość i piękno, reprezentuje także wyzwolenie. W wodzie mieszczącej się w konsze przebywają wszystkie tirtha świata. Śankhę umieszcza się zawsze na trójnożnym stojaczku[1].

Muszle używane są podczas obrzędów hinduistycznych jako rytualny instrument muzyczny, także jako naczynie. Muszle te posiadają dwie odmiany: dakszinawarti (prawoskrętne) i wamawarti (lewoskrętne).

W praktyce jogi istnieje specjalny układ rąk, nazywany śankhamudra („gest muszli”)[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Pañcaratra Pradipa. Blask Panczaratry. Cz. 1. Codzienna służba, Nitya Seva. Jego Boska Miłość A.C. Bhaktivedanta Swami Prabhupada. Wydawnictwo: ISKCON GBC PRESS.
  2. Mudras Photo Gallery – Hand Gestures [online], healing.about.com [dostęp 2017-11-28].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]