Broń konwencjonalna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Broń konwencjonalna – wszystkie środki walki niezaliczające się do broni masowego rażenia (chemiczna, biologiczna, atomowa), stanowiące wyposażenie współczesnych armii. Do broni konwencjonalnej można zaliczyć zarówno broń palną jak i granaty, ładunki wybuchowe itp. Możemy podzielić broń na broń białą (nie posiada ładunku wybuchowego) i palną (która takowy ładunek posiada). Mimo, że termin ten odnosi się głównie do broni palnej, Konwencja ONZ dotycząca Broni Konwencjonalnej ogranicza również użycie oślepiających laserów oraz broni zapalnej.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo WiS, 1994, s. 38. ISBN 83-86028-01-7.