Przejdź do zawartości

Buster (urządzenie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dodatkowy silnik parowozu włączany tylko przy dużym obciążeniu
Buster napędzający oś tylnego wózka parowozu

Buster (z ang. booster) – rodzaj urządzenia wspomagającego, które umożliwia czasowe zwiększenie efektu działania danej maszyny[1]. Urządzenie to jest najczęściej wykorzystywane w momencie rozruchu maszyny bądź urządzenia, aby pokonać znaczne siły bezwładności.

W parowozie to dodatkowa, dwucylindrowa maszyna parowa, napędzająca przez przekładnię zębatą oś wózka przy dużym obciążeniu i małej prędkości. Przy większych prędkościach od 48 km/h napęd jest wyłączany. Czasem napędza drugą oś wózka za pomocą wiązarów.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Buster. W: Aniela Topulos, Jolanta Iwańska, Elżbieta Tabaczkiewicz, Elżbieta Gontarz: Mały ilustrowany leksykon techniczny. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1982, s. 50. ISBN 83-204-0425-8.