Przejdź do zawartości

Błyszczak wielobarwny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Błyszczak wielobarwny
Ilustracja
Systematyka[1]
Domena

eukarionty

Królestwo

Protozoa

Typ

śluzowce

Klasa

Myxogastrea

Rząd

Stemonitida

Rodzina

Lamprodermatidae

Rodzaj

błyszczak

Gatunek

błyszczak wielobarwny

Nazwa systematyczna
Lamproderma scintillans (Berk. & Broome) Morgan
J. Cincinnati Soc. Nat. Hist. 16: 131 (1894)

Błyszczak wielobarwny (Lamproderma scintillans (Berk. & Broome) Morgan) – gatunek śluzowców[2].

Systematyka i nazewnictwo

[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Lamproderma, Lamprodermatidae, Stemonitida, Columellinia, Myxogastrea, Mycetozoa, Amoebozoa, Protozoa[2].

Po raz pierwszy takson ten opisali w 1876 r. Miles Joseph Berkeley i Christopher Edmund Broome, nadając mu nazwę Stemonitis scintillans. Obecną nazwę nadał mu w 1894 r. Andrew Price Morgan[2]. Ma 4 synonimy[3].

Nazwa polska na podstawie opracowania Krytyczna lista śluzowców Polski...[4]

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Zarodnie o całkowitej wysokości 1–1,5 mm, złożone z główki i cienkiego trzonka. Występują w rozproszeniu lub gromadnie. Główka o średnicy 0,3–0,5 mm, kulista, zwykle brązowawa, czerwonawa, czasem stalowoniebieska, błyszcząca. Ściana delikatna, błoniasta, bezbarwna, odpadająca dużymi fragmentami. W zarodni cylindryczna, ścięta, sięgająca ledwie do połowy wysokości zarodni kolumella. Włośnia o sztywnych nitkach, rozchodzących się promieniście od wierzchołka trzonka, dychotomicznie rozgałęzionych i zespolonych, czarnych lub purpurowobrązowych, bladych u podstawy, zabarwionych na wolnych końcach. Nitki włośni często łączą wierzchołek kolumny z dość trwałą podstawą ściany zarodni i są zwykle smukłe i bezbarwne. Trzonek czarny, błyszczący, wyrastający z fioletowo-brązowej, kolistej leżni (hypothallus). Zarodniki fioletowo-szare, drobno brodawkowate, o średnicy 6,5 – 8 µm. Plazmodium wodnistobiałe[5].

Występowanie i siedlisko

[edytuj | edytuj kod]

Jest rozprzestrzeniony na całym świecie; poza Antarktydą występuje na wszystkich kontynentach i na wielu wyspach[6]. Występuje na opadłych liściach[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. CABI databases. [dostęp 2014-09-25]. (ang.).
  2. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2023-04-22] (ang.).
  3. Species Fungorum [online] [dostęp 2023-04-22] (ang.).
  4. Anna Drozdowicz i inni, Myxomyces of Poland a checklist. Krytyczna lista śluzowców Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-08-3 [dostęp 2020-12-22] (ang.).
  5. a b Lamproderma scintillans [online], Fungi [dostęp 2023-04-22].
  6. Występowanie Lamproderma scintillans na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2023-04-22].