Charlus Bertimon
Data i miejsce urodzenia |
1 stycznia 1957 | ||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
187 cm | ||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||
|
Charlus Michel Bertimon (ur. 1 stycznia 1957 w Pointe-Noire na Gwadelupie[1][2]) – francuski lekkoatleta specjalizujący się w rzucie oszczepem, olimpijczyk.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Zdobył srebrny medal w rzucie oszczepem na igrzyskach śródziemnomorskich w 1983 w Casablance[3]. Odpadł w kwalifikacjach na mistrzostwach Europy w 1986 w Stuttgarcie[4] i na igrzyskach olimpijskich w 1988 w Seulu[1].
Wywalczył brązowe medale na igrzyskach śródziemnomorskich w 1991 w Atenach[3] i na igrzyskach frankofońskich w 1994 w Bondoufle[5].
Był mistrzem Francji w rzucie oszczepem w 1986, wicemistrzem w tej konkurencji w 1979, 1983, 1987, 1988, 1992 i 1995 oraz brązowym medalistą w 1982[6][7][8].
Trzykrotnie poprawiał rekord Francji w rzucie oszczepem starym modelem, doprowadzając go do wyniku 88,52 m, uzyskanego 22 czerwca 1985 w Créteil. Był to ostatni rekord Francji uzyskany tym modelem. Bertimon ustanowił również pierwszy rekord Francji nowym modelem oszczepu – 80,76, m (7 września 1986 w Sarrebourg)[9].
Jego starsza siostra Léone Bertimon była również lekkoatletką specjalizującą się w pchnięciu kulą, mistrzynią igrzysk śródziemnomorskich w 1979 i igrzysk frankofońskich w 1989 oraz wielokrotną mistrzynią Francji.
Rekordy życiowe
[edytuj | edytuj kod]Rekordy życiowe Bertimona[2][10]:
- rzut oszczepem – 81,26 m (14 sierpnia 1988, Tours)
- rzut oszczepem (stary model) – 88,52 m (22 czerwca 1985, Créteil)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Charlus Bertimon [online], olympedia.org [dostęp 2022-11-01] (ang.).
- ↑ a b CHARLUS BERTIMON [online], Fédération Française d’Athlétisme [dostęp 2022-11-01] (fr.).
- ↑ a b Mediterranean Games [online], GBRAthletics [dostęp 2022-11-01] (ang.).
- ↑ European Athletics Championships Munich 2022 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 606 [dostęp 2022-11-01] (ang.).
- ↑ Francophone Games [online], GBRAthletics [dostęp 2022-11-01] (ang.).
- ↑ Gérard Dupuy , Les finalistes des championnats de France – 1970 à 1980 [online], cdm.athle.com, 14 czerwca 2022, s. 179 [dostęp 2022-11-01] (fr.).
- ↑ Gérard Dupuy , Les finalistes des championnats de France – 1981 à 1990 [online], cdm.athle.com, 13 czerwca 2022, s. 46, 69, 141, 166, 194 [dostęp 2022-11-01] (fr.).
- ↑ Gérard Dupuy , Les finalistes des championnats de France – 1991 à 1998 [online], cdm.athle.com, 5 maja 2022, s. 47, 152 [dostęp 2022-11-01] (fr.).
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 162. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
- ↑ Charlus-Michel Bertimon w bazie World Athletics (ang.) [dostęp 2022-11-01].